Ársrit Vélstjórafélags Íslands - 01.01.1935, Qupperneq 92

90
mundi mæta skilningi og velvild allra, ef takmarkið yrði
fa'rt, niður í 200—300 hestöfl, þar til vélstjóra-lögin í heild
siuni verða endurskoðuð og hreytt eftir tímans kröfum.
Virðirigarfylst
Ólafur T. SveLnsson
(sign.).
Til sjávarútvegsnefndar neðri deildar Alþingis.
Reykjavík, 10. des. 1934.
Vegna frumvarps þess, sem fram er komið á Alþingi
um stórfelda réttindaaukningu mótorgæslumanna, leyf-
um vér undirritaðir nemendur Vélstjóraskóla Islands oss
að taka fram eftirfarandi atriði:
þar sejn vér, :ið lokmi námi, höfum öðlast miklu meiri
þekkingu um meðferð mótora en mótorgæslumenn svo-
nefndir, stríðir rýmkun réttinda þeirra gegn almennri
viðleitni til aukins öryggis manna og skipa á sjó.
Ennfremur verður það að teljast mjög óréttlátt, að
menn, sem varið hafa litlum tíma til undirbúnings starfs
síns, liafi jafna aðstöðu til atvinnu á verulegum hluta
fiskiflotans og menn, er varið hafa sex árum til vélstjóra-
náms — fjórum árum til verklegs, tveim árum til bóklegs
náms.
þar sem þannig er auðsætt, að með auknum réttind-
um mótorgæslumanna er bæði stefnt i öfuga átt um öryggi
á sjónum og herlega gengið á hluta vom, leyfum vér
oss að .mótmæla þvi,.að mótorgæslumönnum verði veitt
nokkur réttindi framar þeim, sem þeir hafa haft hingað
til. Allra síst teljum vér þó hlýða, að þeir fái leyfi til að
fara með stærri mótora en 250 hestöfl.
Nemendur Vélstjóraskólans.