Saga - 1957, Qupperneq 29

243
komulagið mi'lli Dana og íslendinga, en eigi
spilla. Hér hefði verið um að tefla skyldu, sem
sér væri lögð á herðar í erindisbréfi sínu, og
hann hefði því eigi með nokkru móti getað látið
hana undir höfuð leggjast. „Enginn, sem þekkir
Eothe höfuðsmann, efast um, að hann hafi litið
svona á sjálfur, er hann skipaði fyrir um fána-
hertökuna", bætir blaðið við. Þessi ummæli
koma heim við það annað, sem um Rothe hefur
verið sagt og skrifað. Hann fær alls staðar hið
bezta orð, sem vandaður og réttsýnn maður,
sem hafi viljað vinna störf sín eins samvizku-
samlega og unnt var. Því er og rétt að bæta við,
að nokkru eftir að Rothe kom heim til Dan-
merkur, fékk hann lausn úr danska flotanum
samkvæmt eigin umsókn, og má telja vafalítið,
að fánatökuviðburðurinn hafi verið aðalorsökin
til þess.14)
14) Það var ætlun þess, sem þetta ritar, að reyna að
fá aðgang að skýrslu þeirri, sem Rothe varðskipsfor-
ingi sendi dönsku stjórninni um fánatökuna, til þess að
hægt væri að skýra sem bezt og réttast frá bæði hinum
íslenzku og dönsku sjónarmiðum þessa máls, og hefði
væntanlega engin fyrirstaða verið á því nú meira en
fjörutíu árum seinna að fá að sjá skýrsluna, ef hún
hefði verið nærtæk. Við athugun kom hins vegar í ljós,
að skýrslan var ekki þar, sem hún átti að vera, hvorki
1 ríkisskjalasafni Dana, þangað sem skjöl varðandi
strandgæzlu við Island eru nú komin, né í flotamála-
ráðuneytinu. Það er því ekki um annað að ræða en hina
stuttu skýrslu, sem varðskipsforinginn sendi bæjarfó-
getanum í Reykjavík um leið og hann sendi honum blá-
hvíta fánann og sem þegar hefur verið getið um, svo og
ummæli danskra blaða, sem getið verður hér á eftir, til
þess að skýra sjónarmið Dana til fánatökunnar. Raun-
ar segir í einu dagblaðanna í Kaupmannahöfn, að skýrsl-
an hafi ekki upplýst neitt annað en það, sem þegar var