Organistablaðið - 01.05.1969, Qupperneq 18

Organistablaðið - 01.05.1969, Qupperneq 18
HVAÐ VELDUR? HvaS veldur því, aS sumir úr hópi fámennrar organleikarastéttar á Is• landi hafa hœtt stórfum sem organ- leikarar eSa eru í þann veginn aS hœtta meS fulla starjsorku og starfs- vilja? HvaS veldur því, aS engir eru viS orgelnám í neinni alvöru og aS ekki virSist bóla á nýjum starfskróft- um aS þsim pípuorgelum, sem stöSugt fer fjölgandi í landinu? Þetta eru spurningar, sem valda sumum áhyggj- um. MeS innflutningi œ fleiri ágœtra pípuorgela viSurkennum viS aS þörf sé ágætra organleikara til þess aS leika á þau, ella væri þessi innflutn- ingur IdjóSfœranna óskiljanlegt uppá- tœki. Einhvern tíma hefur þuS heyrzt, aS kirkjan sé ekki tónleikahús. En slíkt er vitanlega misskilningur. — „Messan“ er ekki síSur lónleikur en prédikun og í sumum tilfcllum meira aS segja eingöngu tónleikur. I kirkj- unni þarf sem sagl hvorutvcggja aS hljóma vel, lónlislin og OrS'.S. Hvar eiga meistaraverk kirkjutónlistarinnar aS hljóma vel, ef ekki í kirkjunum sjálfum og hverjir eiga aS flytja þessa tónlist, ef ekki sjálfir kirkjukórarnir og orgclleikarar kirknanna? En vilj- um viS þessa þróun mála? ÞaS er spurningin í viSbót. MeS undanjarinni þróun og þeirri, sem viS blasir, virS- ist elcki aS svo vcrSi raunin og l'tk- legra, aS margir orgelbekkir eigi eftir aS standa auSir í framtíSinni eSa svo gotl sem. Ekki er vafi á, aS þcir, sem eitt hafa löngum tíma í kostnaSarsamt orgelnám hafa ætlaS sér aS starfa sem kirkjuorganleikarar aS námi loknu. — ÞaS, aS organleikarinn þurfi aS fœSa sig og klæSa ætti vitanlega aS vera aukaatriSi í nútíma þjóSfélagi, en organlcikarinn er skapandi eSa túlk- andi listamaSur eSa hvorutveggja og hann verSur aS hafa frclsi til mótunar og túlkunar eftir sinni eigin þörf, skilningi og tilfinningu. Kórar og organleikarar koSna niSur í getuleysi, ef viSfangsefniS á aS vera einfaldar sálmalagaútsetningar. Ég minntist á, aS orgelin og kirkjukórana ætti aS nýta til flutnings á kirkjulegum tón- bókmenntum. Á bak viS slíkar fram- kvœmdir stendur organle'.karinn vitan- lega. En slíkt átak kostar mikla vinnu og nokkra peninga, en einnig skiln- ing þeirra, sem hann vinnur meS og vinnur fyrir. Mér er aftur á móti ckki grunlaust, aS ennþá vanti víSa sk'ln- ing á nauSsyn þróunar á þessum sviS- umf og sé svo munum viS vakna einn vcSurdag viS vondan draum: orgel'S er þagnaS. ÞaS fæst enginn maSur til starfsins. Hér mætti lengi halda áfram mcS upptalningar og skýringar, en ég ætla þó, aS nokkuS megi geta í eyS- urnar, milli þeirra punlcta, sem ég hef hér taliS upp, og staSreynd er þaS, aS sumir okkar ágœtustu organleikara hafa gefizt upp, hafa orSiS aS fá sér aSra atvinnu og aSrir ekki getaS leyft sér aS taka starjiS alvarlega, né skilaS því vcrki, sem þcir sjál/ir vildu vegna þcss, a'S aSstæSur leyfa þaS ekki. Ragnar Björnsson. 18 ORGANISTABLAÐIÐ

x

Organistablaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Organistablaðið
https://timarit.is/publication/787

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.