SunnudagsMogginn - 18.04.2010, Blaðsíða 44

44 18. apríl 2010
The Cribs komast ekki á Coachella-hátíðina í
Kaliforníu sökum eldgossins í Eyjafjallajökli.
Hljómsveitirnar Frightened Rabbit og Delp-
hic eru einnig í vandræðum vegna þessa en
allar flugvélar í Bretlandi eru nú kyrrsettar
vegna öskufallsins. Frétt þessi situr efst á
fréttaveitu NME og víst að fleiri viðlíka við-
burðir eru farnir úr skorðum vegna elds-
umbrotanna. Íslands ógæfu verður allt að
vopni nú um stundir og það er nánast hægt
að nema bullandi reiði Breta á milli línanna í
annars venjubundinni frétt.
Tónlistarheimur í
uppnámi vegna goss
Eldgos í Eyjafjallajökli kom í veg fyrir að The
Cribs legðu heiminn að fótum sér - í bili.
Peter Steele sálugi, leiðtogi Type O Nega-
tive, féll frá á besta aldri.
Peter Steele, leiðtogi Type O Negative, er all-
ur, aðeins 48 ára að aldri. Var dánarorsökin
hjartaslag. Type O Negative þótti nokkuð
einstök sveit í þungarokkskreðsum, og náði
kaldlynt, gotneskt rokk þeirra á tíma al-
menningseyrum, er þriðja platan, Bloody
Kisses, kom út árið 1993 en hún náði plat-
ínusölu. Steele, sem var maður mikill að
burðum, glímdi við þunglyndi og lyfjamis-
notkun og sat á tímabili í fangelsi. Hann sat
þá eitt sinn fyrir á forsíðu Playgirl og sprell-
aði í The Jerry Springer Show, þannig að
svartur húmorinn brást honum ekki á ögur-
stundum. Minningarorð hellast nú inn á
helstu þugnarokksmiðla og m.a. annars
minnist Trent Reznor, leiðtogi Nine Inch
Nails, mannsins.
Leiðtogi Type O
Negative allur
Óheft aðgengi að góðri rokk-
tónlist kann að skilja milli feigs
og ófeigs á þessari skeggöld sem
nú virðist ríkja. Órjúfanleg
tengsl eru á milli gæðarokks og
James gamla Osterbergs.
Osterberg er best þekktur
undir nafninu Iggy Pop og önn-
ur sólóplata hans, Lust for Life, skothelt
safn af frábæru rokki sem ætti að vera
skyldueign á öllum heimilum með
menningarlegan metnað.
Eins og sjá má á plötumslaginu var Iggy
fullur af lífsþrótti og æskuþrótti, ímynd
æsku og heilbrigðis, þegar platan var
tekin upp árið 1977. Flestir ættu að kann-
ast við titillag plötunnar en það var með-
al annars notað í kvikmyndinni Train-
spotting, sem fjallar um nokkra
skoska táninga sem gengur erf-
iðlega að fóta sig. Einnig eru
lögin The Passenger og Tonight
vel þekkt. En þar með er ekki
öll sagan sögð enda eru bestu
lög plötunnar ótalin. Þriðja lag
plötunnar, Some Weird Sin, er
hugsanlega eitt besta rokklag mann-
kynsögunnar og fara gítarleikarnir Ricky
Gardiner og Carlos Alomar hamförum í
þeirri upptöku. Lögin Success, Neigh-
borhood Threat og Fall in Love with me
eru ekki mikið síðari. Í laginu Turn Blue
sýnir Iggy á sér viðkvæma hlið þegar
ljóðmælandinn staldar við og ávarpar al-
mættið: „Jesus … this is Iggy.“ Um er að
ræða eitt kynngimagnaðasta andartak
rokksögunnar.
Þrátt fyrir að æskuþróttur og tápmikið
fjör Iggy Pop sé fyrirferðarmikið á plöt-
unni svífur andi Davids Bowie yfir vötn-
um í öllum lögunum. Hann framleiddi
plötuna og samdi öll lögin nema tvö.
Þetta þýðir þó ekki að Iggy eigi engan
heiður skilinn enda er það flutningur
hans á rokkinu sem gerir verkið ódauð-
legt. Lust for Life er því sígildur óður um
allskonar vitleysu sem fylgir lífinu og í
ljósi þess að hún er tekin upp seint á átt-
unda áratugnum, tíma atvinnuleysis,
efnahagslægðar, niðursveiflu og verð-
bólgu á Vesturlöndum, er fyllsta ástæða
til þess að dusta af henni rykið og búa sig
undir mikið fjör við fóninn.
Örn Arnarson
Poppklassík Iggy Pop - Lust for Life
Þegar Iggy var ímynd heilbrigðis og æskufjörs
N
atalie Merchant er efalaust þekkt-
ust fyrir að hafa leitt áðurnefnda
sveit, 10.000 Maniacs, sem var
ein helsta háskólarokks/
gáfumannapoppsveit níunda áratugarins.
Eftir að sveitin sú sprakk á limminu hefur
hún keyrt lágstemmdan sólóferil, plötur hafa
komið út á nokkurra ára fresti og jafnan
fengið prýðilegustu dóma. Nýjasta platan
stendur þó nokkuð frá fyrri plötum Merc-
hant af ýmsum sökum, en sú síðasta kom út
2003 (The House Carpenter’s Daughter).
Um er að ræða tvöfalda plötu og er ávöxtur
sjö ára rannsóknarvinnu. „Margbrotnasta og
metnaðarfyllsta verk sem ég hef nokkru
sinni lagt í,“ segir Merchant. Platan, eða
kannski verkið öllu heldur, kallast Leave Yo-
ur Sleep og inniheldur lög samin við ljóð eft-
ir fræga og ekki svo fræga höfunda, valda af
Merchant. Bresk ljóðskáld frá Viktor-
íutímum, 20. aldar Bandaríkjamenn, sam-
tímaskáld og tímalausar vögguvísur eru á
meðal þess sem þar er að finna. Af skáldum
má nefna Ogden Nash, E.E. Cummings, Ro-
bert Louis Stevenson, Christinu Rossetti,
Edward Lear, Gerard Manley Hopkins og
Robert Graves. Tónlistarmennirnir sem
Merchant vinnur með koma víða að og úr
ólíkum geirum en nefna má Wynton Marsal-
is, Medeski Martin & Wood, liðsmenn úr fíl-
harmóníusveit New York-borgar og The
Klezmatics en tónlistin var tekin upp beint.
Tónlistarstraumarnir sem líða um plötuna
eru já jafn ólíkir og þeir eru margir og heyra
má cajun, blágresi, reggí, kammertónlist,
djass, balkantónlist og kínverska og kelt-
neska þjóðlagatónlist. Merchant segir að
hvert ljóð hafi kallað á sína tónmynd; sumar
séu húmorískar og fáránlegar, aðrar sorgum
bundnar og rómantískar.
Lögin eru alls 26 og eru temabundin.
Verkefnið hófst sem vögguvísuplata en með
tímanum tók að hlaðast utan á það. Æskuár-
in í öllu sínu veldi urðu yrkisefnið og segir
Merchant að dóttir sín eigi ekki lítinn þátt í
plötunni, en knýjandi og áleitnar spurningar
hennar hafi fengið hana til að búa til svör í
tónlistarlíki.
Það er gæðamerkið Nonesuch sem gefur
út. Merchant hafði ætlað að gefa plötuna út í
tvennu lagi og rifjar hún upp glottandi í við-
tali við Billboard að Nonesuch hafi sagt:
„Þú færð eitt tækifæri til að tala um þetta
verkefni og fá fólk til að leggja eyrun við
þannig að það er jafngott að gefa þetta allt
saman út í einu.“
Natalie Merchant, fyrrverandi söngspíra 10.000
Maniacs, snýr aftur með metnaðarfullt verk.
Arnar Eggert Thoroddsen
arnart@mbl.is
Natalie Merchant hefur tek-
ið 26 ljóð eftir ýmsa höfunda
og samið við þau tónlist.
Ljóðum
gefið líf
Sveitin Merchant náði hæstu
hæðum með hinni mergjuðu In
My Tribe, sem kom út 1987.
Fyrsta árs heimspekinemar í há-
skólum um allar jarðir gátu ekki
látið sjá sig í vísindaferðum án
þess að geta spjallað aðeins um
plötuna. Lögin „Like the Weat-
her“ og „What’s The Matter
Here“ urðu giska vinsæl, en hið
síðara fjallar um heimilisofbeldi.
Pólitískt popp rataði gjarnan inn á
útvarpsbylgjur undir lok níunda
áratugarins og áttu samtíma-
sveitir eins og The Smiths og The
Housemartins og söngkonur eins
og Suzanne Vega og Michelle
Shocked greiðan aðgang þangað.
In my Tribe = gáfumannapopp.
Þegar popp-
ið var gáfað
Tónlist
Kvikmyndin The Last Beat er innblásin af síð-
ustu dögum Jims Morrisons. Það er óháði
leikstjórinn Robert Saitzyk sem gerir myndina
og verður hún með svipuðu sniði og mynd
Gus Van Sant, Last Days, sem fjallaði um
Kurt Cobain og síðustu ævidaga hans. Laga-
flækjur gerðu það að verkum að Van Sant gat
ekki kallað söguhetjuna Kurt Cobain og eins
er með þessa Morrison-mynd. Söguhetjan
kallast því Jay Douglas, er fræg rokkstjarna
og fylgst er með ævikvöldi hans í París.
Jim Morrison, eða kannski Jay Douglas?
Ný mynd um
Morrison í bígerð