SunnudagsMogginn - 19.12.2010, Blaðsíða 10

10 19. desember 2010
A
ldrei fór það svo að við fengjum ekki annan Icesave-
pakka fyrir þessi jólin. Í fljótu bragði virðist sem inni-
hald hans sé heldur kræsilegra en pakkinn makalausi
sem þau Steingrímur og Jóhanna ætluðu að þröngva
niður um kok okkar á aðventunni í fyrra, en þökk sé okkur sjálf-
um, þá höfnuðum við því í þjóðaratkvæðagreiðslu í mars á þessu
ári að kokgleypa pakkann.
Ríkisstjórnin hefur nú lagt fram Icesave-frumvarp, sem kemur
ekki til umfjöllunar á þinginu fyrr en að loknu jólaleyfi, eða í
fyrsta lagi þann 17. janúar, 2011. Það gefst því sæmilegt tóm nú,
bæði fyrir okkur, almenning á Íslandi, til að kynna okkur frum-
varpið í þaula og þingheim.
Fari leikar svo að frum-
varpið verði að lögum, þá
kemur á ný til kasta Ólafs
Ragnars Grímssonar, forseta
Íslands, að ákveða hvort hann
staðfestir lögin eða synjar
þeim staðfestingar.
Það verður hreint ekki svo
einföld ákvörðun fyrir forset-
ann að taka, því í ljósi alls þess
sem sá maður hefur sagt, frá
því hann í byrjun þessa árs synj-
aði um staðfestingu, verður ekki
séð, a.m.k. ekki í fljótu bragði,
hvernig hann ætlar að komast
hjá því að vísa lögunum í dóm
þjóðarinnar. Þetta segi ég ekki
síst með tilliti til þess sem hann
sagði í viðtali á Bloomberg fyrir
nokkrum vikum, um nýjan
samning og að eðlilegt væri að
þjóðin ætti síðasta orðið þar um. Á hinn bóginn ætla ég ekkert að
fullyrða um synjun forsetans, því hann hefur ekki sagt aukatekið
orð um Icesave frá því að samningsdrögin voru kynnt.
Nú hef ég ekki kynnt mér samningsdrög íslensku samninga-
nefndarinnar í þaula, en ég er nokkuð sannfærð um að hún náði
mun betri árangri í samningum sínum við Breta og Hollendinga
en Svavarsnefndin gerði.
Að vísu hef ég enn enga sannfæringu um, hvað sé hið rétta í
sambandi við gengisáhættu fyrir ríkissjóð, fari svo að frumvarpið
verði að lögum. Þeir sem vilja gera sem minnst úr áhættunni
segja að herkostnaður ríkissjóðs af frumvarpinu verði innan við
50 milljarðar króna, en þeir sem telja að gengisáhættan geti verið
gífurleg, telja að herkostnaðurinn geti jafnvel hlaupið á mörg
hundruð milljörðum króna.
En hvað sem er hið rétta í málinu, er ég ekki þeirrar skoðunar
að íslenskir skattborgarar eigi að greiða krónu. Við stofnuðum
ekki Icesave; enginn spurði okkur og enginn bað okkur um að
gangast í ábyrgð fyrir einkabanka.
Gamli Landsbankinn, banki í einkaeigu og án ríkisábyrgðar,
bauð upp á Icesave-innlán – netreikninga með háum innláns-
vöxtum, fyrst í Bretlandi svo í Hollandi. Þannig safnaði gamli
Landsbankinn óheyrilegum fúlgum fjár frá sparifjáreigendum í
Bretlandi og Hollandi sem voru að sækjast eftir eins háum vöxt-
um og kostur var. Þeir tóku þannig líka meiri áhættu en gengur
og gerist fyrir venjulega sparifjáreigendur.
Það voru bresk og hollensk stjórnvöld sem ákváðu að greiða
innstæðueigendum í Bretlandi og Hollandi út, ekki við íslenskir
skattgreiðendur.
Mér finnst ýmislegt athugavert í framkomu Steingríms J. Sig-
fússonar fjármálaráðherra og Jóhönnu Sigurðardóttur forsætis-
ráðherra í garð fjölmiðla undanfarna daga. Mér finnst að þau
bæði tvö mættu temja sér það sem þau sjálf hafa boðað. Þau hafa
frá stjórnarmyndun sagst vera talsmenn opinnar og gegnsærrar
stjórnsýslu, en laumuspilið og pukrið hafa ráðið nánast hverri
þeirra gjörð. En þau láta ekki þar við sitja, því nú, eftir að samn-
ingsdrögin hafa verið kynnt, koma þau fram af slíku yfirlæti og
hroka, að til háborinnar skammar hlýtur að teljast. Þannig hefur
Steingrímur pundað á fréttamann RÚV fyrir að spyrja heimsku-
legra spurninga og hann hefur sömuleiðis lesið blaðamanni
Morgunblaðsins pistilinn fyrir ámóta „sakir“.
En steininn tók þó úr þegar mbl.is bað Jóhönnu Sigurðardóttur
forsætisráðherra um stutt viðtal, og þegar hún vissi um hvaða
fjölmiðil var að ræða, sagðist hún ekki hafa tíma til þess að svara.
Þetta heitir einelti stjórnmálamanns í garð fjölmiðils. Getur for-
sætisráðherrann leyft sér slíka framkomu?!
Drambsemi
valdhafanna
Agnes segir
Agnes Bragadóttir
agnes@mbl.is
Jóhanna Sigurðardóttir og Steingrímur
J. Sigfússon
’
Þetta heitir
einelti stjórn-
málamanns í
garð fjölmiðils. Getur
forsætisráðherrann
leyft sér slíka fram-
komu?!
08.05 Vekjaraklukkan er
beðin um 5 mínútna grið og svo
aftur aðrar 5, en síðan verður
ekki til legunnar boðið lengur,
fyrst er hlaupið í ísskápinn eftir
lýsissopa og appelsínusafa, síðan
rakstur, sturta og straujun á
skyrtu. Æ, hvað tíminn er fljótur
að líða.
09.01 Þau eru búin með
fyrsta versið í aðventusálminum
við bænastjakann í Hallgríms-
kirkju þegar ég hendist inn í
kirkjuna, samstarfsfólkið sem
hittist á hverjum þriðjudags-
morgni í bæn og svo morg-
unverði, sem Friðrik drengja-
kórsstjóri sér um í dag. Hann á
afmæli, við syngjum afmælissöng
og fáum flott með kaffinu.
Hvernig var helgin? Hvað er
framundan í kirkjunni? Helgin
var mjög lífleg, söngur og org-
elspil og jólin á næsta leiti.
10.10 Fundur með Birni
Steinari og prestunum, hvað ætl-
um við að spila, hvað syngja kór-
arnir í jólamessunum?
11.00 Trompetdúóið Ásgeir
og Eiríkur mætir til að ákveða
efnisskrá fyrir Hátíðarhljómana á
gamlárskvöld. Okkur langar til
að spila eitthvað sem við höfum
ekki spilað áður, við ákveðum að
prófa tvö óþekkt barokkstykki á
fyrstu æfingunni á fimmtudag-
inn.
12.30 Inga Rós nær í mig til
að eiga með mér hádegisverð í
bænum, Áskell hringir af veit-
ingahúsi neðst á Laugavegi og
langar að borða þar með mömmu
og pabba. Ekki leiðinlegt það.
Fínasti steinbítur og koli í fléttu
með saffrangulum hrísgrjónum,
namm hvað fiskur er frábær
matur. Sitjum við gluggann og
erum stöðugt að heilsa fólki á
ferð um Laugaveg.
13.33 Kveð Ingu Rós við Ti-
ger-búðina, hún þarf víst að
kaupa nýjar birgðir af kertum.
Stika hratt upp á Skólavörðu-
holtið.
14.00 Fundur í stjórn List-
vinafélagsins. Allir mættir. Á
dagskránni er umræða um
myndlist í kirkjunni. Mikið erum
við dugleg að tala, mikið eigum
við frábært fólk í Listvinafélag-
inu. Fundurinn ætlar aldrei að
enda, niðurstaðan að full þörf sé
á að halda sérstakt málþing um
myndlist og kirkju, en engan æs-
ing, ekki fyrr en á næsta ári!
16.41 Fundurinn er búinn og
bara 19 mínútur í næsta fund, ég
sem ætlaði að komast heim á
milli funda, þó ekki væri nema til
að ná í tónkvíslina sem ég
gleymdi á kommóðunni í gang-
inum heima og get ekki verið án
á kóræfingunni í kvöld. Læt slag
standa, sóknarnefndarfólkið er
byrjað að tínast inn í suðursal-
inn, það er létt yfir mönnum, í
eldhúsinu er verið að hita
súkkulaði fyrir þennan jólasókn-
arnefndarfund.
17.00 Settur fundur í sóknar-
nefnd. Mörg mál á dagskrá. Fyr-
irmæli frá formanni að þetta eigi
að vera léttur fundur, það gengur
eftir, spaugsyrði fjúka. Heita
súkkulaðið og randalínið eru
hressandi til að byrja með, en
þegar lengra líður á fundinn
verða augnlokin þung, eitt
augnablik er ég kominn út í á
með veiðistöng, en hrekk upp
við hvellan hlátur, þegar einn
nefndarmaðurinn stingur upp á
því að selja pípuhreinsara til að
fjármagna löngu tímabæra
hreinsun á orgelinu!
19.05 Sóknarnefndarfundi
lokið en um leið er byrjaður
fundur í stjórn Mótettukórsins.
Þetta stefnir í mesta maraþon-
fundadag í lífi mínu. Sem betur
fer hefur stjórnin keypt pitsu,
því án matar mun ég ekki lifa af
kóræfinguna sem framundan er.
Á dagskrá eru fjármál og kynn-
ingarmál jólatónleika Mót-
ettukórsins og Kristins Sig-
mundssonar milli jóla og nýárs,
það verður að halda vel um alla
þræði.
20.00 Ég hendist inn í kirkju
þar sem allt er að verða tilbúið
fyrir útvarpsupptöku og kóræf-
ingu. Við syngjum nýtt jólalag
RÚV, eftir Sigurð Sævarsson,
„Þeir hringja hljómþungum
klukkum“. Þetta verður frum-
flutt í útvarpinu sem síðasta lag
fyrir fréttir á jóladag, Bjarni
Rúnar stillir tækin og við renn-
um laginu nokkrum sinnum í
gegn, uns Bjarni er ánægður. Þá
er eftir góður tími til að æfa fyrir
allt það sem framundan er, sjón-
varpsmessuna og jólatónleikana.
Ég er svo ánægður með þennan
kór, frábært fólk sem gaman er
að þjálfa, Hodie Christus í bland-
aðri uppstillingu hljómar unaðs-
lega.
22.29 Á síðustu orkunni
brýnir kórstjórinn fyrir hópnum
sínum að mæta stundvíslega á
æfingarnar framundan. Hug-
urinn hefur þegar borið ör-
þreyttan manninn heim í Skjólið,
þegar formaður kórsins bendir á
að stjórnarfundinum hafi ekki
alveg verið lokið, nokkur mál
séu enn óafgreidd, ó mig auman.
Allt í lagi, við klárum það.
23.25 Helgi Steinar ekur mér
heim þar sem vel er tekið á móti
mér.
24.05 Heilsute og mjúkt
rúmið líkna og leiða inn á lendur
drauma og sælu. Í höfðinu ómar
„noe, noe, noe“.
Dagur í lífi Harðar Áskelssonar, kantors í Hallgrímskirkju
Morgunblaðið/Golli
Dagur hinna mörgu funda