Skólablaðið - 01.11.1987, Blaðsíða 45

Ég fer þá frekar eftir efni og and-
rúmslofti. „Fjallahringurinn" er
þannig um landslag, og „Innheimt-
an" tengist mjög Spáni.
Ertu hrifinn af Spáni?
Já, þetta er svo fallegt og skáldlegt
land. Landslagið er svo frábrugðið
því sem maður á að venjast hér
heima. Ég var í Andalúsíu í tæpt ár
og ferðaðist þar dálítið um. Og svo
er margt í spænskri menmngu sem
heillar mig, skáldskapurinn t. d.;
ég er mjög hrifinn af Lorca og fleir-
um. Sem stendur er ég í spænsku í
Háskólanum.
Svo að við snúum okkar aftur að
skáldskap, ertu ánægður með
Dragsúg?
Já, ég er mjög sáttur við hann,
svona að mestu leyti. Ég vildi
gjarna gefa hann út aftur, eða
megnið af honum. Mörg ljóðin eru
ennþá lifandi fyrir mér. Margir
gefa út bók, og segja síðan eftir á
að hún sé bara dauður hlutur, þeg-
ar hún er á annað borð komin út.
Mér finnst þetta svolítið skrýtin
hugsun. Ég hugsa til ljóðanna sem
ég hef gert og líður vel í þeirra
heimi. — Annars hefur gætt nokk-
urs misskilnings í sambandi við
þessa bók: að hún sé súrrealísk.
Það er hún alls ekki. Ég er þá
miklu fremur rómantískur, nema
hvað tíðarandinn leyfir það ekki.
(Pað er samt margt í Dragsúgi sem
fyrir mér er rómantík.) En fólk virð-
ist ekki skilja hvað súrrealismi er,
kallar bara allt súrrealisma sem
það skilur ekki. Þetta er orðið hálf-
gert skammaryrði, eins og „atóm-
ljóð" á sínum tíma. — En það er líka
satt að súrrealismi er erfið stefna,
og fyrir bragðið verður a. m. k.
helmingurinn af honum algert
drasl. Það er t. d. ekki á allra færi
að stunda hefðbundna súrrealíska
aðferð eins og ósjálfráða skrift með
nokkrum árangri. En hérlendur
súrrealismi er náttúrulega allur
meðvitaður og svolítið annars eðlis.
— Mér leiðist svolítið að súrrealist-
ar eru sífellt að nota sömu táknin,
tákn og myndir sem hafa verið við-
loðandi stefnuna allt frá upphafi. En
samt sem áður held ég að súrreal-
ismi sé ómissandi þáttur í öllum
skáldskap og eiginlega lít ég á
hann sem merkustu uppgötvun
þessarar aldar. Hann leysir um svo
gífurlega mikið í skáldlegri hugsun.
Hefurður einhverja aðferð við að
yrkja?
Nei, í rauninni ekki. Ég skrifa oft
langan texta, tek úr honum kannski
eina setningu sem situr í mér, og
síðan verður hún að emhverju allt
öðru. Það er að vísu oftast í svipuð-
um anda, en setningin stendur í allt
öðru samhengi en hún gerði áður.
— Ég held ég skrifi frekar mikið,
það bara verður svo lítið úr því.
T.d. þegar ég setti Dragsúg saman,
Mér stcndur eins og hnífur í kú.
— Gunnor Hjolmorsson.
45