SunnudagsMogginn - 29.05.2011, Blaðsíða 43

SunnudagsMogginn - 29.05.2011, Blaðsíða 43
29. maí 2011 43 sögu í 10 ár og ég var svo hrædd um að gera þetta á rangan hátt,“ segir Naja Mar- ie. Hún bætir við að þegar fyrstu sögunni lauk hafi henni liðið eins hún hefði búið til nýjan stíl sem hentaði smásögunum og því hafi restin verið fljótskrifuð. Naja Marie segist hafa skrifað bókina fyrir nokkrum árum þegar mikil velmeg- un ríkti á Norðurlöndum og landar hennar í Danmörku voru að hennar mati orðnir mjög gráðugir og sjálfhverfir. Hún hafi velt því fyrir sér af hverju fólk fyndi ekki þörf hjá sér til að deila ríkidæmi sínu á einhvern hátt og það hafi verið ástæðan fyrir því að hún hóf að skrifa Bavíana, hún hafi viljað rannsaka þetta breytta viðhorf. „Áður fyrr hefði fólk beðist afsökunar ef það hefði rekist óvart utan í aðra mann- eskju á göngu sinni en á þessum tíma skipaði það viðkomandi að færa sig,“ segir Naja Marie. Hún segir að sér finnist efn- ishyggja hafa tröllriðið öllu á þessum tíma auk þess sem útlitsdýrkun hafi verið mik- il. Allt hafi snúist um að líta vel út, vera í góðu formi og fallegur. Hún hafi viljað gera þessum breytta hugsunarhætti og áherslu á líkamann skil í bókinni. „Ég þurfti að finna upp tungumál sem var mjög líkamlegt fyrir sögurnar. Þess vegna er ekki mikið um lýsingar á tilfinningum persónanna í bókinni heldur er áherslan á líkamann. Líkaminn mætir heiminum í sögunum,“ segir hún. Hún segist líka hafa lagt sig fram við að hafa sögurnar kraftmiklar og skipta þeim niður í nokkurs konar stuttar senur, rétt eins og um bíómynd væri ræða. Áherslan sé á núinu og lítið um endurlit til dæmis og greini þetta Bavíana frá fyrri smásagna- söfnum hennar. Hún hafi viljað koma tíð- arandanum inn í tungumálið og þess vegna hafi það á endanum verið svona óþægilegt og snert við fólki þegar bókin kom út. Hún hafi viljað neyða fólk til að horfast í augu við raunveruleikann og skilja að oft er það aðeins einu skrefi frá persónunum í bókinni, þetta velti allt á ákvörðunum sem það taki. Nýtt skref Naja Marie segir það hafa skipt sig miklu máli að fá Bókmenntaverðlaun Norð- urlandaráðs og það hafi á sama tíma kom- ið henni óvart. Árið áður hefði Sara Strids- berg hlotið verðlaunin og Naja Marie átt bágt með að trúa því að kona fengi verð- launin tvö ár í röð, hvað þá yngri kona en Stridsberg og það fyrir svona „villta“ bók eins og hennar. „Þetta skiptir svo miklu máli af því að þessu fylgir að bókin verður þýdd á hin ýmsu tungumál og það voru bæði tímamót fyrir mig og veitti mér mikla ánægju,“ segir hún. Naja Marie vinnur nú að sinni fyrstu skáldsögu og segir hún þetta vera nýjan heim fyrir sér og hann geti bæði verið þreytandi og erfiður. Hún þurfi að skrifa á allt annan hátt en hún gerði í Bavían- anum, hún geti ekki skrifað heila skáld- sögu á jafn nærgöngulan hátt og smá- sagnasafnið og auk þess sé erfitt að þurfa sífellt að vinna með sömu hugmyndina. Hún segist, rétt eins og þegar hún byrjaði á smásagnasafninu, hafa þurft að finna rétt stílinn fyrir skáldsöguna, hún hafi byrjað að nota þann sama og í Bavían- anum og það hafi ekki gengið upp. Nú hafi hún hins vegar fundið rétta stílinn og geti því haldið áfram. „Ég nýt þess að skrifa,“ segir Naja Marie að lokum. ’ Ég þurfti að finna upp tungumál sem var mjög líkamlegt fyrir sögurnar. Þess vegna er ekki mikið um lýsingar á tilfinningum persónanna í bókinni heldur er áherslan á líkamann. Líkaminn mætir heiminum í sögunum.“ Naja Marie Aidt hefur skrifað 8 ljóðasöfn, 3 smásagnasöfn, kvikmyndahandrit og nokkur leikrit og fékk heiðursverðlaun Gyldendal nýlega fyrir höfundaverk sitt fram að þessu. Morgunblaðið/Ómar á umferðareyju aleinn og dulítið drukkinn beindi ég bununni að bílum morgunsins á mánudegi í regni brúmm brúmm og lakkið endurspeglaði mig aftur og aftur þennan donkíkóte í þörf fyrir vindmyllur og ör tímans fór í allar áttir þá stóðstu þarna við hlið mér á lakkinu barasvonaaltíeinu donkíkóte og guð almáttugur hlið við hlið og nú rigndi á okkur báða vænt um að sjá þig sagði égsjálfur og eitthvað inní mér hvíslaði miðlungshátt : jasa – er hann fallinn eða hafa vindmyllurnar loksins birst mér (einskonar tvær spurningar í boðhætti báðar) ég vissi af fyrri reynslu að þú sagðir ekki margt en nú var mér virkilega mál : hversvegna og og afhverju? sagði égsjálfur með öskrandi andliti og hér var hvorki spurning né vænting um svar enda bros á hverjum hnefa sem ég hef reitt frá barnæsku þá reifstu sundur tjaldið og andlitin á bakvið þurrkurnar sviptust til og húsin við Hringbraut rifnuðu við númer sjö og himinninn með skýjum og fuglum og einni flugvél frá Icelandair fylgdu með barasvonasísonaalltíeinu og allt varð hljótt í eyrum og augum og allt varð hljótt í munni mér og núna í dúr og núna í moll köfnuðu allar spurningar okkar frá upphafi tíma barasvonasísonaalltíeinu þá rann veröldin að mér og allt allra tíma eins og alda eins og hljóðlát alda sem kyssti fætur mína og læri og fyllti lungu mín og þá kom svarið sem hvorki var gefið með orði eða mynd ótengt orsök eða afleiðingu þroska eða þekkingu : hér var ég og ég var guð og guð hjálpi honum að hann var ég ég renndi upp Þegar égsjálfur hitti guð G. Karl Gudmundsson

x

SunnudagsMogginn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: SunnudagsMogginn
https://timarit.is/publication/785

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.