SunnudagsMogginn - 12.06.2011, Qupperneq 37

12. júní 2011 37
Fyrst um sinn var einungis boðið upp á
hlaðborð í hádeginu en fyrir rúmum
tveimur mánuðum færði staðurinn út
kvíarnar og er nú einnig opinn á kvöldin.
Hlaðborðið samanstendur af mörgum
matarhefðum með persnesku ívafi en á
kvöldin er persneskur matur allsráðandi.
Elham ræður ríkjum í eldhúsinu á Eld-
hrímni en eftir að afgreiðslutíminn var
lengdur koma fleiri að matseldinni með
henni. Gestir geta valið á milli marg-
víslegra kjötrétta, nauts, lambs eða kjúk-
lings, sem gjarnan eru bornir fram á
sverði með hrísgrjónum eða naan-brauði.
Grænmetisréttir Elham njóta einnig mik-
illar hylli.
Elham segir galdurinn við matseldina
vera að marinera nýtt kjötið í smá tíma
enda geri það steikina mun safaríkari en
ella. Fyrir vikið er ekki mikið um krydd í
persneskri matargerð en safi meðal ann-
ars sóttur í grillaða tómata sem gefa rétt-
unum ferskan blæ. „Bragðið af kjötinu er
aðalatriðið. Íslendingar eru mikið sósu-
fólk og margir biðja um jógúrtsósu með
kjötinu. Við verðum að sjálfsögðu við því
en að mínu mati truflar sósan bragðið af
eldgrilluðu kjötinu,“ segir Elham.
Uppskriftirnar eru bæði frá Elham
sjálfri, sem hefur verið mikilvirk í mat-
argerð frá tíu ára aldri, ömmu hennar í
Íran og öðrum fjölskyldumeðlimum. „Ég
er alltaf að bæta við mig og prófa eitthvað
nýtt en grunninn fékk ég í eldhúsinu
heima.“
Máni, sem hefur nú slegist í hópinn, er
spurður hvort hann komi með einum eða
öðrum hætti að matseldinni. „Ertu frá
þér?“ spyr hann skelkaður á svip. „Þá
myndi staðurinn tæmast á augabragði!“
Sálin í staðnum
Máni er sáttur við að vera maðurinn á bak
við tjöldin. „Elham er heilinn, ég er
vöðvarnir. Drungalegi maðurinn í skugg-
anum!“ segir hann og hlær.
„En að öllu gríni slepptu,“ heldur hann
áfram, „þá er Elham sálin í staðnum. Hún
er algjör galdrakona í eldhúsinu.“
Elham segir Mána líka hafa mikilvægu
hlutverki að gegna. Hann sé til dæmis
mjög sýnilegur á staðnum og gjarn á að
gefa sig á tal við gesti. „Þeim líkar það alls
ekki illa og þegar hann er ekki hérna er
stundum spurt eftir honum – aðallega
kvenfólkið!“
Dátt er hlegið.
„Ég hef alltaf jafngaman af því að
kynnast nýju fólki,“ útskýrir Máni.
„Heimurinn væri lítils virði væri maður
einn í honum.“
Matarins frá Eldhrímni má njóta víðar
en í Borgartúninu en frændsystkinin
leggja áherslu á fjölbreytta veisluþjón-
ustu. Spurð hvort einhverjar fjöldatak-
markanir séu á henni svarar Máni: „Nei,
engar. Eina skilyrðið er að fólkið sé
skemmtilegt!“
Á Elham er að skilja að matarvenjur Ís-
lendinga og Írana séu gjörólíkar. „Heima í
Íran gefur fólk sér góðan tíma til að und-
irbúa og borða matinn. Fjölskyldan mín
kemur öll saman við morgunverðarborðið
og enginn er að flýta sér.“
Gefa menn sér jafnvel hálftíma, þrjú
korter við morgunverðarborðið? spyr ég
og er ríflegur á því.
„Já, já,“ svarar Elham sposk, „og jafnvel
lengri tíma um helgar.“
Sjá menn það fyrir sér í Grafarvoginum
eða Breiðholtinu? Ætli það teljist ekki gott
hjá fjölskyldum þar að ná tíu mínútum
saman, hámark korteri, áður en reyks-
pólað er út í daginn.
„Einmitt,“ segir Elham brosandi.
„Margir Íslendingar mega gefa sér meiri
tíma til að njóta matarins. Það tekur rúm-
lega klukkutíma að borða kvöldmat í Íran,
helst lengur ef borðað er úti. Hér fær
maður gjarnan þessa spurningu þegar fólk
er búið að panta: „Hvað kemur maturinn
eftir langan tíma?“ Við segjum fólki þá
bara að það taki tíma að búa til góðan mat,
bjóðum því framandi forrétt og ráðleggj-
um fólki að njóta kvöldsins í ró og næði.“
Spurð hvaðan nafnið á staðnum komi
upplýsir Elham að Máni hafi haft umsjón
með því máli. „Það tók hann sex mán-
uði!“
Er það ekki bara íranski hraðinn? spyr
ég glottandi.
„Jú, jú,“ segir Elham og hlær dátt. „Það
var erfitt að finna nafn sem nær utan um
það sem við erum, nútímalandnámsmenn
sem búum til gómsætan mat.“
Máni kveðst hafa leitað álits víða og
flestir hvatt hann til að velja stutt nafn,
helst ekki fleiri stafi en þrjá til fjóra.
„Menn voru að tala um REX og SALT og
svona nöfn en mér fannst það ekki nægi-
lega spennandi,“ segir hann. „Á endanum
bárust okkur sjötíu tillögur og Eldhrímnir
varð fyrir valinu. Það var ungur sagnfræð-
ingur sem kom með það, Vésteinn Val-
garðsson.“
Vettvangur listviðburða
Bragi Valgeirsson, sem vinnur að mark-
aðs- og kynningarmálum fyrir Eldhrímni,
segir ótvíræð sóknarfæri fyrir hendi. „Það
hefur vantað svona stað í Reykjavík og
viðtökur hafa verið vonum framar,“ segir
hann. „Fólk er alltaf spennt fyrir góðum
mat á mannsæmandi verði.“
Bragi segir Eldhrímni leggja mikið upp
úr því að vera fjölskylduvænn staður og
vonast til að geta fljótlega boðið upp á
leiksýningar fyrir börnin um helgar. Lif-
andi tónlist á líka vísan samastað í Eld-
hrímni og kveðst Bragi ekki síst vilja gefa
ungu og upprennandi tónlistarfólki tæki-
færi til að spila fyrir gesti, í hádeginu eða á
kvöldin. Þá býðst listamönnum tækifæri
til að láta ljós sitt skína á veggjum stað-
arins. Um helgar er lítið mál að breyta efri
sal Eldhrímnis í „besta danspall í Reykja-
vík“ fyrir einkasamkvæmi.
Þeir sem minna mega sín eiga líka
traustan vin í Eldhrímni en hluti af veltu
síðasta árs var gefinn til góðgerðarmála.
„Þá ákváðum við að styrkja Barnaspítala
Hringsins í fyrra og SOS barnahjálp á
þessu ári. Þetta er góður og nauðsynlegur
siður, þegar allt kemur til alls erum við öll
gestir á Móður Jörð,“ segir Máni.
Já, Eldhrímnir eldar að sönnu fyrir fleiri
en æsi og einherja.
Joojeh kabab, eldgrilluð kjúklingabringa á sverði með hrísgrjónum eða naan.
Tómatsúpa með fersku basil.
Grænmetisbuff með ferskum kryddjurtum, steiktu grænmeti og hrísgrjónum.
Forréttur. Eggaldin með hvítlauki, basil og naan-brauði.
Barg kabab. Eldgrillað nauta- eða lambafille
á sverði og grillaður tómatur.
Kjötið er gjarnan grillað á spjótum í eldhúsi Eldhrímnis.
Skannaðu kóðann til
að skoða matseðil
Eldhrímnis