SunnudagsMogginn - 25.09.2011, Blaðsíða 16
16 25. september 2011
Í
slenskir fjölmiðlar hafa, líkt og
fjölmiðlar annars staðar í heim-
inum, fundið áþreifanlega fyrir
samdrættinum í efnahagslífinu
undanfarin ár. Fjöldi blaðamanna hefur
misst vinnuna og vinnuálag aukist á þá
sem eftir urðu. Fjölmiðar voru harka-
lega gagnrýndir fyrir að hafa spilað með
fjármálafyrirtækjunum árin fyrir hrun
en afar náin eignatengsl voru með fjöl-
miðlunum og fjármálafyrirtækjunum.
Traustið til fjölmiðla minnkaði sam-
kvæmt fjölmiðlarannsóknum og í al-
þjóðlegri rannsókn sem birt var árið
2009 kom fram að fólk taldi að fjöl-
miðlar hefðu brugðist eftirlitshlutverki
sínu í undanfara efnahagskreppunnar.
En hver er staðan í dag? Hefur traust al-
mennings til fjölmiðla aukist á ný og
hafa blaðamenn brugðist við þeirri
gagnrýni sem að þeim beindist?
Í könnun sem Capacent vann fyrir
Creditinfo fyrir rúmu ári kemur fram
aðeins 18,6% aðspurðra segjast treysta
vel umfjöllun fjölmiðla um orsakir efna-
hagshrunsins á Íslandi. Um 40% segist
treysta illa umfjöllun fjölmiðla um or-
sakir efnahagshrunsins og jafnstór hóp-
ur tekur ekki afstöðu til spurningarinnar
heldur svarar hvorki/né. Flestir þeirra
sem segjast treysta illa umfjöllun fjöl-
miðla um orsakir efnahagshrunsins segja
skýringuna vera þá að fjölmiðlarnir séu
hlutdrægir, eða 53,6%. Ríflega 20%
segjast treysta þessari umfjöllun illa sök-
Hrundu
fjölmiðlarnir
líka?
Hrun fjármálakerfisins markaði ákveðin tímamót í íslenskri sögu.
Fyrirtæki sem áður var talið að stæðu styrkum fótum reyndust
vera á brauðfótum og afleiðingarnar voru skelfilegar. Eignarhald-
ið á fjölmiðlum var nátengt bönkunum og þegar þeir fóru í þrot
stóðu fjölmiðlarnir frammi fyrir því að rekstri þeirra var hætta
búin. Gripið var til niðurskurðar og misstu fjölmargir fjölmiðla-
menn vinnuna. Álagið jókst á þá sem eftir urðu og sér ekki enn fyr-
ir endann á því hvenær eða hvort það breytist aftur.
Guðrún Hálfdánardóttir guna@mbl.is