Morgunblaðið - 03.08.2010, Blaðsíða 16

Morgunblaðið - 03.08.2010, Blaðsíða 16
16 Umræðan BRÉF TIL BLAÐSINS MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 3. ÁGÚST 2010 Það var sagt um ís- lenskan forsætisráð- herra að blaðrið í hon- um væri efnahagsvandamál. Nú hefur utanrík- isráðherra tekið við keflinu. Eftir fram- göngu Össurar Skarp- héðinssonar á dög- unum í Brüssel er blaður hans orðið að þjóðarvandamáli. Slík var vitleysan og ljóst að léttvigtargutti var á ferð í hinum nýja höfuðstað Evrópu. Þegar hann kvaðst vilja „skapandi og klæðskerasaumaðar lausnir“ fyr- ir Ísland setti stækkunarstjórinn of- an í við „stráklinginn“ og sagði eng- ar „varanlegar undanþágur“ fást. Svo komu ummæli sem opinbera slíka vanþekkingu á íslenskri sögu að mann setur hljóðan. „Alltaf þeg- ar við höfum verið í mestum tengslum við Evrópu þá hafa blóma- skeið Íslands verið,“ sagði Össur Skarphéðinsson. Það er nú svo, já, það er nú svo. Maðurinn þekkir ekki íslenska sögu frekar en forsætisráðherra uppruna Jóns Sigurðssonar forseta. Noregskonungur komst til áhrifa og íslenska þjóðin missti sjálfstæði 1262 í kjölfar borgarastyrjaldar. Þegar Íslandi hnignaði jukust evr- ópsk [norsk] áhrif. Nokkru síðar hrundi hið norska stórríki og íslensk málefni lentu ofan í skúffu í Kaup- mannahöfn. Danmörk fram á síð- ustu áratugi 19. aldar var öflugt evrópskt ríki. Evrópskt [danskt] ríki herti tök sín á Ís- landi. Hið danska ein- veldi kom á einok- unarverslun. Íslensk þjóð sætti niðurlæg- ingu undir útlensku valdi. Þegar svo var þrengt að íslenskri þjóðmenningu á 19. öld að menn óttuðust um íslenska menningu og tungu komu fram stór- menni; Jónas Hall- grímsson og Jón Sig- urðsson sem stöppuðu stáli í þjóðina og veittu henni inn- blástur. Þjóðin tók að sækja fram. Íslandi óx ásmegin þegar hinu út- lenda valdi hnignaði á Íslandi vegna upplausnar danska stórríkisins sem missti Slésvík og Holstein til Þýska- lands. Ísland fékk heimastjórn 1904. Þegar evrópsk áhrif dvínuðu enn við lok fyrra heimsstríðs varð Ísland fullvalda 1918. Þjóðin setti stefnuna á sjálfstæði. Hið furðulega hafði þó gerst þegar hinn sósíalíski Alþýðu- flokkur var stofnaður árið 1916. Tveir armar flokksins, sósíal- demókratar og kommúnistar, vildu lúta útlendri stjórn. Sósíal- demókratar töluðu opinskátt fyrir því að Ísland seldi sig undir Banda- ríki Norðurlanda sem þá voru í tízku í norrænum intelíkreðsum. Kommúnistar tóku við skipunum frá Moskvu; Sovét-Ísland, hvenær kem- ur þú? – spurðu þeir. En evrópsk áhrif minnkuðu á Ís- landi í síðari heimsstyrjöldinni. Ís- lenzkt blómaskeið rann í garð. Þjóð- in varð sjálfstæð sumarið 1944. Evrópu var skipt upp milli risaveld- anna. Ísland var áhrifamesta smá- þjóð veraldar í kalda stríðinu þegar Evrópa upplifði sitt mesta hnign- unarskeið. Íslensk þjóð sótti fram af djörf- ung og endurheimti auðlind sína úr hrammi evrópskra nýlenduþjóða. Þjóðin vann glæsta sigra í landhelg- isdeilunum. Bresk herskip voru rek- in af Íslandsmiðum. Evrópskar ný- lenduþjóðir gátu ekki beitt Íslendinga ofríki. Með hruni Sovétríkjanna komst Ísland aftur inn á evrópsk áhrifa- svæði. Bandaríkin hurfu á brott og Evrópa tók til við að snúa upp á hönd Íslands. Evrópa krefst þess að Ísland borgi óreiðuskuldir útrásar- gutta, þó framkvæmdastjórn Evr- ópusambandsins segi að engin ríkis- ábyrgð sé á innstæðusjóði evrópskra bankastofnana nema á Íslandi af því já, af því bara að kerf- ið á Íslandi „var ekki rétt innleitt“. Svona er evrópskt réttlæti. Nú vill Evrópa yfirráð yfir sjávar- auðlindinni. Og við erum með utan- ríkisráðherra sem blaðrar bara vit- leysu. Af blaðri ráðherra í höfuðstað Evrópu Eftir Hall Hallsson »Með hruni Sovétríkj- anna komst Ísland aftur inn á evrópskt áhrifasvæði. Evrópa er aftur tekin til við að snúa upp á hönd Ís- lands. Hallur Hallsson Höfundur er blaðamaður og rithöfundur. Sagt er frá því í blöðum, að lífeyr- issjóðirnir eigi 1.800 milljarða. Það ætti að vera næg fjárhæð til að stofna stórbanka á okkar mælikvarða. Svo má benda á að lífeyrissjóðirnir hafa tapað miklu á síðustu árum með því að taka þátt í núverandi banka- og sjóðakerfi. Með því að reka sjálfir sinn eigin banka geta þeir forðast all verulegt tap með varkárni og góðri stjórn. Núverandi bankakerfi hefur tapað miklu meira fé á dómi Hæsta- réttar en komið hefur fram ennþá. Það er deilt um vexti, en eftir er að dæma þær miklu skaðabætur vegna svika í viðskiptum auk lögbrota sem skuldarar eiga augljóslega rétt á frá bönkunum. Þær skaðabætur og hugsanlegar endurgreiðslur geta ver- ið meiri en mörg lánin standa í dag og krafan á skuldara er núna há. Þannig skulda þeir ekkert lengur sumir. Það er best fyrir lífeyrissjóðina að draga sig alveg út úr núverandi bankakerfi sem stendur á brauðfótum og riðar til falls. Jafnvel er það svo slæmt. Er með tóma sjóði. Í stað þess eiga lífeyrissjóðirnir að stofna eigin banka, sem er með 1.800 millj- arða og 100% öruggur og fyrri stórtöp lífeyr- issjóðanna hætta. Fé þeirra öruggt. Svo vantar þjóðfélagið nýjan stórbanka sem skaffar fólki vinnu og framkvæmdir. Núverandi bankar eyða allri sinni orku í málaferli og rukkanir. Engar nýjar framkvæmdir eru fyrirhug- aðar. Allt frosið fast. Íslenskur stórbanki hefði leyst deilur um Magma Energy með einum stórtékka á einum degi, snúið sér síð- an að nýjum stórverkefnum og fram- kvæmdum sem skapa öllum í dag vinnu. Allt fer á hausinn með sömu óbreyttri óstjórn ríkisstjórnar og ráð- leysi, sem er algjört. LÚÐVÍK GIZURARSON, hæstaréttarlögmaður. Frá Lúðvík Gizurarsyni Lúðvík Gizurarson Lífeyrissjóðirnir stofni banka Ég er Serbi og er búin að búa hér núna í 14 ár. Þar sem ég kom sem flóttamaður undan stríði sem hrjáði mitt land mun ég ævilangt verða þakklát góðhjörtuðu íslensku þjóðinni fyrir að veita mér annað tækifæri til að byrja upp á nýtt eftir að hafa verið nánast rekin úr mínu eigin landi. Þegar við komum til Íslands feng- um við þak yfir höfuðið, mat á borðið og bjarta framtíð sem við vorum búin að missa alla von um. En þrátt fyrir alla góðmennsku sem þessi þjóð hefur sýnt okkur hef ég ákveðið að setjast að á Þingvöllum. Já, það er rétt, á Þingvöllum. En ekki bara ég, heldur öll 15 manna fjöl- skyldan mín sem er hér, allir vinir okkar frá Serbíu og Króatíu, Slóven- íu, Bosníu, Svartfjallalandi og eig- inlega allir útlendingar á landinu hafa nú ákveðið með mér að flytja þangað og setjast að á Þingvöllum. Ástkær- um Þingvöllum sem hafa svo mikla sögu að geyma, þar sem forfeður Ís- lendinga stofnuðu þing, þar sem þeir börðust fyrir sjálfstæði sínu og kom- andi kynslóða og tóku við kristni árið 1000, þar sem mesta náttúrufegurð er geymd og ekki má gleyma að þar slær hjarta hvers Íslendings. Nóg um það, við höfum öll ákveðið að það sé best fyrir okkur sem búum nú á Þingvöllum að lýsa yfir sjálf- stæði, brenna allt sem nútíðin hefur að geyma úr fortíðinni, vanvirða heil- aga landið og spýta framan í alla Ís- lendinga sem létu plata sig til að opna sín hjörtu, heimili og land fyrir okkur. Til að geta unnið málið fyrir dóm- stólnum í Haag, ætlum við að vitna í okkur vel kunnugt tilfelli, Kosovo og sjálfstæðislýsingu albanskra öfga- manna. Já, ég tel okkur hafa gott tækifæri til að breiða út þann boðskap að allir megi hvenær sem er og hvar sem er lýsa yfir sjálfstæði landshlutans eða svæðis og það sé ekkert sem yf- irvöld þess ríkis geti sagt við því. Fyrir þá sem skilja ekki hvað ég er að reyna að segja skal ég ein- falda þetta: Þú býður mér í heim- sókn, ég ákveð að mér lítist eiginlega bara nokkuð vel á húsið þitt, rek þig út, hendi öllu dótinu út með þér, flyt inn og fæ stuðning allra nágranna þinna. Það er bara eins og þú hafir aldrei átt heima þarna. Þú verður fúll, kærir mig, við förum fyrir dóm og dómarinn segir bara við þig: „Æ, æ, óheppinn þú, það er nú bara ekkert ólöglegt við þetta athæfi.“ Þú situr úti í kuldanum á meðan óréttlæti heims- ins dynur á þér eins og regn á meðan gesturinn þinn og allir nágrannarnir horfa út um gluggann og hlæja. Já, Íslendingar, skítt með ykkur, Þingvellir tilheyra okkur og hvað ætl- ið þið að gera í því?! Skrifið undir eins og blindir sauðir, þorið ekki að and- mæla Evrópu, það vanvirðir sjálf- stæða hugsun sem þið eigið rétt á en notið ekki. Þingvellir eru okkar. Þetta er nákvæmlega það sem er að gerast í Kosovo, allt sem við höfum er Kosovo, Evrópu var bjargað undan Tyrkjum á grænum völlum Kosovo. Flestar kirkjurnar okkar, allt að 1000 ára gamlar, hafa verið brenndar, pissað og kúkað og krotað hefur verið á grafreiti forfeðra okkar, bók- staflega! Þar sem hver Serbi hefur sína sögu og endar hana svona órétt- lætanlega og óvirðulega. Kosovo er Serbía, það er ekki flóknara en það, alveg eins og Þingvellir eru Ísland. Skilur einhver þetta!? JELENA SCHALLY nemi Þingvellir eru Kosovo Frá Jelenu Schally Jelena Schally Það sannast oft í umferðinni hvað við Íslendingar erum merkilegir. Hér fyrir vestan eru aðstæður þannig að þýðingarmikið er að sýna tillitssemi. Oft mætir maður húsbílum og öðrum stórum köggum. Þá hægir maður á sér og víkur kannski út í kantinn. Ef það eru útlendingar á ferð, bregst ekki að hönd fer á loft í þakklæt- isskyni. Oftast situr konan við hlið bíl- stjórans og hún veifar jafnvel líka, bæði brosandi. Þetta fólk á í manni hvert bein, maður kemst í stuð og heldur blístrandi áfram sína leið. En svo kemur fyrir að þú mætir Ís- lendingum undir stýri dragandi á eft- ir sér heila járnbrautarlest með öllum svokölluðum þægindum. Það kemur stundum fyrir að þeir veifa í þakklæt- isskyni ef þeir sjá að þú sýnir þeim sveigjanleika. Oft láta þeir þó sem þeir sjái mann ekki, jafnvel á ystu nöf á Hrafnseyrarheiðinni. Í gær mætti ég einum slíkum með íbúðina sína aft- an í jeppanum. Íbúðin náði hálfan metra út frá hliðum bílsins. Ég vék, jafnvel stöðvaði færleik minn. Íslend- ingurinn, sem átti veginn, var með færanlega húsið sitt vel inni á miðjum og hættulega mjóum vegi, hélt sínu striki, hægði ekki á sér og ók sína leið með samanbitnar varir. Engin hönd á loft og konan svipbrigðalaus við hlið bílstjórans. Eiginlega erum við stór- merkileg þjóð, Íslendingar. HALLGRÍMUR SVEINSSON, Þingeyri. Frá Hallgrími Sveinssyni Íslendingar eru merkileg þjóð Ja hérna, svei mér þá og sei sei. Þetta eru bestu orðin sem ég get fundið til að lýsa tilfinn- ingum mínum í garð sitjandi ríkisstjórnar. Það kemur til vegna þess að sökum lang- dvalar til sjós hefur tunga mín tamið sér ákveðið orðalag sem ekki er boðlegt siða- vöndu blaði. Ef það væri ekki svona graf- alvarlegt mál fyrir virðingu þjóð- arinnar, þá mætti vel skemmta sér yfir utanferð utanríkisráðherrans. Hann hoppar um Brusselsali sveittur og reynir að sannfæra forystumenn ESB um að hann sé að segja alveg satt; „Já en við viljum gerast aðilar að sambandinu, þjóðin er ekki alveg bú- in að sjá ljósið, en það fer að gerast, ég sver það, plís trúið mér“. Svona gæti hæstvirtur utanríkisráðherra verið að ræða við helstu ráðamenn ESB þessa dagana. En þeir trúa honum ekki því þeir vita hug þjóð- arinnar í þessu máli. En áfram heldur Össur. Þetta er bara eitt lítið dæmi um vandræða- gang ríkisstjórn- arinnar. Í upphafi átti að skipta út yfirstjórn Seðlabankans til að vekja traust á stofn- uninni í útlöndum. Þá voru ágætir menn sem stjórnuðu bankanum þvingaðir til að koma sér í burtu, með góðu eða illu, og í staðinn fenginn góðlegur Norðmaður með takmark- aða þekkingu á íslensku efnahagslífi. Samfylkingin lagði síðan hart að Má Guðmundssyni að taka að sér djobbið. Jóhanna reyndi að finna leið- ir framhjá kerfinu til að mæta hans launakröfum, en það gekk víst ekki upp. Svo má ekki gleyma hinu gamla góða Ice-save. Það var allt gert til að þvinga þjóðina til að borga skuldina á fáránlegum kjörum, jafnvel þótt sum- ir lögspekingar ESB segðu að okkur bæri ekki að borga. Stjórnarliðar fengu til liðs við sig hámenntaða pró- fessora til að sannfæra þjóðina um að þóknast Bretum og Hollendingum, en það tókst víst ekki að sannfæra hana svo glatt. En þau lofuðu „norrænu velferð- arkerfi“ og efndu það, ja, reyndar hluta af því, en hægt er að fallast á smá-efndir, er það ekki? Skattar voru snarhækkaðir og flækjustigið aukið í takt við það sem gerist á Norð- urlöndum. Svo er það skjaldborgin, þau rugl- uðust eitthvað og fóru mannavillt. Skjaldborgina átti að slá í kring um heimilin, en henni var slegið utan um fjármálastofnanir og auðmenn að ein- hverju leyti, æ, æ, ansans vandræði. En þetta getur verið svefnleysi og miklu vinnuálagi að kenna. Það má helst ekki efla atvinnu með byggingu álvera, þau gætu hugs- anlega valdið einhverri mengun. Einnig var þeirra helsti ráðgjafi Indr- iði H. búinn að segja að álver væru gagnslaus fyrir efnahagslífið. Þau eru gagnslaus þótt þau veiti mörgum at- vinnu auk afleiddra starfa. Svo eru ál- ver í hópi stærstu skattgreiðenda rík- isins. En þau eru samt gagnslaus; ef þau væru ekki, þá kæmi „eitthvað annað“ í staðinn. Síðan Indriði skrifaði um álverin og vinstri stjórnin tók við er ég búinn að bíða eftir atvinnuvegi sem heitir „eitthvað annað“. Það gæti verið ágætt að hvíla sig á sjómennskunni og hefja störf í atvinnugrein sem heit- ir „eitthvað annað“. Að lokum langar mig til að fá svar við einfaldri spurningu: Hvaða gagn er eiginlega að þessari ríkisstjórn? Ja hérna, svei mér þá og sei sei. Ja hérna, svei mér þá og sei sei Eftir Jón Ragnar Ríkarðsson » Skjaldborgina átti að slá í kring um heim- ilin, en henni var slegið utan um fjármálastofn- anir og auðmenn að ein- hverju leyti … Jón Ragnar Ríkarðsson Höfundur er sjómaður. Morgunblaðið birtir alla útgáfudaga aðsendar umræðugreinar frá les- endum. Blaðið áskilur sér rétt til að hafna greinum, stytta texta í sam- ráði við höfunda og ákveða hvort grein birtist í umræðunni, í bréfum til blaðsins eða á vefnum mbl.is. Blaðið birtir ekki greinar, sem eru skrif- aðar fyrst og fremst til að kynna starfsemi einstakra stofnana, fyr- irtækja eða samtaka eða til að kynna viðburði, svo sem fundi og ráð- stefnur. Innsendikerfið Þeir sem þurfa að senda Morgunblaðinu greinar eru vinsamlega beðnir að nota innsendikerfi blaðsins. Formið er undir liðnum „Senda inn efni“ ofarlega á forsíðu mbl.is. Einnig er hægt að slá inn slóðina www.mbl.is/ sendagrein Ekki er lengur tekið við greinum sem sendar eru í tölvupósti. Móttaka aðsendra greina

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.