Morgunblaðið - 13.08.2010, Blaðsíða 16

16 FréttirINNLENT
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 13. ÁGÚST 2010
götu og var með lóðir til sölu og þótt
íbúarnir séu ekki margir njóta þeir
þjónustu, eins og aðrir íbúar sveitar-
félagsins. „Ég sá mikla möguleika á
þessum stað og svo þarf ég alltaf að
hafa eitthvað fyrir stafni,“ segir
Ólafur.
Hann fékk fleiri lóðir og byrjaði
að byggja hús. Þau hjónin unnu mik-
ið að þessu sjálf. Þannig sá Ólafur
um alla aðdrætti efnis fyrir iðn-
aðarmennina.
Þau höfðu það í huga í upphafi að
selja húsin. „Þau hafa aldrei verið
sett á sölu en þegar við vorum að
byrja að byggja gátum við selt hús á
dag en mér fannst ekki vænlegt að
selja húsin fyrr en þeim væri að
fullu lokið. Annars væri hætta á að
einhver stæðu þannig áfram,“ segir
Ólafur.
Aðstæður breyttust
snarlega á árinu
2008
þegar bankakerfið hrundi
og brestir
komu í efna-
hagslíf þjóð-
arinnar.
Ólafur
og
Krist-
ín
voru
með fullt
af ófullgerðum byggingum. „Þá
var ekki skynsamlegt að selja,
maður hefði ekki fengið nema
brot af þeim verðmætum sem
búið var að leggja í verkefnið,“
segir Ólafur. Hann viðurkennir
að lagt hafi verið að þeim að
hætta framkvæmdum en
hann seiglaðist áfram. Þau
ákváðu að koma
þarna upp rekstri og náðu að opna
gistinguna í febrúar í ár og veitinga-
húsið í júní. „Óli stoppar aldrei,“
segir Kristín og Ólafur lætur þess
getið að sem betur fer hafi þau hald-
ið áfram, annars hefði farið illa.
Annast sjálf gestaþjónustuna
Ólafur og Kristín eru nú komin á
kaf í vinnu við gestaþjónustu. Mæta
klukkan sjö á morgnana til að sjá um
morgunmatinn og eru að langt fram
eftir kvöldi, alla daga vikunnar. Þau
annast sjálf afgreiðsluna, afhenda
gestum lykla og sýna þeim húsin.
Kristín eldar matinn á veit-
ingastaðnum og Ólafur ber hann
fram. „Þetta er eins persónuleg
þjónusta og hægt er að hugsa sér og
fólk kann að meta hana. Það er sama
Söðlað um og flutt í sveitina
 Ólafur Laufdal og Kristín Ketilsdóttir leigja út lúxusíbúðir í Grímsborgum  Aftur komin út
í veitingarekstur eftir fárra ára hlé  Oft langur vinnudagur hjá einyrkjum í gestaþjónustu
Eldhús Morgunmaturinn er tekinn til í eldhúsi á veitingastaðnum en full-
komið veislueldhús er í sambyggðu húsi.
Svefnherbergi Vel ætti að fara um gestina í lúxusíbúðunum í Grímsborgum
enda stærri íbúðirnar rúmgóðar og búnar góðum húsgögnum.
Morgunblaðið/Eggert
Veitingar Kristín Ketilsdóttir og Ólafur Laufdal vinna sjálf á veitingastaðnum, Kristín eldar matinn og Ólafur þjónar til borðs.
Góð aðstaða
í Grímsborgum
» Tólf íbúðir eru í Gríms-
borgum með rúm fyrir 64
gesti.
» Veitingasalurinn tekur sex-
tíu gesti í sæti og hægt að
stækka út á verönd.
» Stærri íbúðirnar eru um 200
fermetrar að stærð, með 3 her-
bergjum.
» Minni íbúðirnar eru tveggja
herbergja, 56 fermetrar að
stærð.
VIÐTAL
Helgi Bjarnason
helgi@mbl.is
Ólafur Laufdal veitingamaður hefur
sjaldan haft meira að gera en eftir
að hann flutti í sveitina til að setjast í
helgan stein. Þau hjónin byggðu sjö
hús í nágrenni við íbúðarhús sitt og
bjóða þar nú gistingu í lúxusíbúðum
og reka veitingastað. Það kemur
meira á óvart að finna þar tvær
tískuverslanir.
Fyrirtæki Ólafs og Kristínar Ket-
ilsdóttur heitir Grímsborgir og er í
sjö húsum við Sogið í Grímsnesi.
Húsin eru fullfrágengin í fallegu um-
hverfi. Þetta eru ekki hefðbundin
sumarhús enda kynnt sem lúx-
usíbúðir. Húsin er rúmgóð, tvær
íbúðir í hverju, og þau eru búin fal-
legum húsgögnum. Umhverfis þau
eru 200 fermetra pallar og eins og
vera ber fylgir heitur pottur og gas-
grill hverri íbúð.
Þarf að hafa eitthvað
fyrir stafni
Ólafur og Kristín áttu stórt íbúð-
arhús í Garðabæ og sumarhús við
Álftavatn. Þau voru að undirbúa
stækkun bústaðarins þegar Ólafur
sá að Grímsnes- og Grafnings-
hreppur auglýsti stórar lóðir fyrir
heilsárshús í landi Ásgarðs. „Við
keyptum lóð hér og byggðum húsið.
Þegar við vorum búin að búa hér í
hálft ár vorum við svo ánægð að við
seldum húsið í bænum. Það var okk-
ar gæfa,“ segir Ólafur. Þau fluttu í
sveitina í byrjun árs 2006.
Hann segir að eftir að þau fluttu í
nýja húsið hafi ferðunum til Reykja-
víkur fækkað smám saman enda
gott að búa í Grímsnesinu þar sem
einstök veðursæld ríki. Því hafi ekki
verið ástæða til að vera með annað
hús á höfuðborgarsvæðinu.
Ekki voru þau búin að búa lengi í
Grímsnesinu þegar Ólafur fór að
huga að frekari uppbyggingu.
Hreppsnefndin hafði skipulagt
hverfi fyrir heilsárshús, malbikað
„Þetta er ekki mikil breyting. Þeg-
ar við höfum hvort annað og stól-
ana okkar getum við verið hvar
sem er,“ segir Kristín Ketilsdóttir
þegar hún er spurð að því hvort
ekki hafi margt breyst við að flytja
út í sveit. Hún er fædd og alin upp í
Reykjavík en Ólafur segist vera
Eyjamaður þar sem hann er fæddur
og alinn upp í Vestmannaeyjum
þótt hann hafi búið á höfuðborg-
arsvæðinu mestalla sína ævi.
Þau vekja athygli á því að aðeins
taki 45 mínútur að aka til Reykja-
víkur og tíu mínútur á Selfoss. „Það
er ekki mikið mál að skreppa í bæ-
inn, ef maður hefur tíma. Þegar við
vorum að byggja húsin fór ég allt
upp í þrisvar á dag til Reykjavíkur
til að útvega efni,“ segir Ólafur.
Kristín segir að það hafi verið
meira mál að fara í sumarbústaðinn
þegar þau áttu heima í Garðabæ og
þeim stundum fundist langt að fara.
Nú upplifi þau þessa sömu vega-
lengd allt öðruvísi. „Þetta fer eftir
hugarfari fólks,“ segir hún.
Höfum hvort
annað og stólana