Morgunblaðið - 14.09.2010, Blaðsíða 21

Minningar 21
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 14. SEPTEMBER 2010
an að heyra ykkur bræður syngja
raddað saman. Það eru ótalmargar
skemmtilegu samverustundirnar
sem gott er að ylja sér við nú. Eft-
irfarandi ljóð lýsir þér vel.
Og það er margt sem þakka ber
við þessa kveðjustund.
Fjör og kraftur fylgdi þér,
þín fríska, glaða lund.
Mæt og góð þín minning er
og mildar djúpa und.
Þú skilur eftir auðlegð þá
sem enginn tekið fær.
Ást í hjarta, blik á brá,
og brosin silfurtær.
Mesta auðinn eignast sá
er öllum reynist kær.
Þín minning öllu skærar skín
þó skilji leið um sinn.
Þó okkur byrgi sorgin sýn
mun sólin brjótast inn.
Við biðjum Guð að gæta þín
og greiða veginn þinn.
(G.Ö.)
Elsku Sigga, Guðný María, Jósi,
ættingjar og vinir.
Við Bjarni og börnin okkar send-
um innilegar samúðarkveðjur.
Vertu sæll, kæri frændi.
Þín bróðurdóttir,
Þórunn Sig.
Kær föðurbróðir minn Haukur er
látinn.
Mér finnst erfitt að trúa þessu þó
svo að hann hafi ekki verið frískur
síðustu árin og verið býsna nærri
Gullna hliðinu á stundum, þá stóð
hann alltaf upp aftur með bros á vör
og sagði að það væri ekkert að sér.
Það var alltaf svo gaman að heim-
sækja Hauk og Huldu á heimili
þeirra á Reykjaheiðarvegi og þangað
lögðu margir leið sína, mér fannst
svo gaman að vera hjá þeim og sótti
mikið til þeirra. Hulda frænka kona
Hauks lést langt um aldur fram að-
eins 59 ára.
Annar kafli hófst í lífi frænda þeg-
ar hann kynntist Siggu sinni og eftir
nokkur ár á Húsvík þá fluttu þau til
Akureyrar. Þar eignaðist frændi
heila fjölskyldu til viðbótar við okkur
heima og ég veit að hann var þeim
öllum jafn kær. Við heimsóttum
Siggu og Hauk nokkuð oft í bústað-
inn og svo á Akureyri, allt yndislegar
stundir og ómetanlegar í minning-
unni. Efst í huga mínum verða þó
alltaf árin heima á Húsavík og það líf
sem við áttum þar öll saman. Ég held
að við, barnabörn ömmu og afa á
Bjargi, séum sammála um það að
Haukur var „besti“ frændi okkar
allra og ég veit að börn okkar systra
elskuðu hann út af lífinu, hann var
einfaldlega skemmtilegasti frænd-
inn. Það þarf ekkert að útskýra það
betur, þið skiljið mig öll sem til þekk-
ið.
Í lok júlí vorum við hjónin fyrir
norðan og frændi á flakki með Siggu
sinni út á Grenivík á húsbílnum, við
ákváðum að renna þangað til að hitta
þau, fannst það hálfónýt ferð norður
ef við sæjum þau ekki. Ég sé ekki
eftir að hafa gert það því þá fékk ég
að sjá frænda í síðasta sinn.
Smátt og smátt í gegnum árin hef-
ur fjölgað „á himnum“ og þangað er
nú frændi kominn, ég veit að honum
hefur verið vel fagnað. Sum okkar
fóru allt of snemma og skörðin eru
orðin nokkuð mörg og upp í þau
verður ekki fyllt, þess þarf heldur
ekki, því fyrir mér eru þetta ekki
skörð heldur móða og ég sé fólkið
okkar í huganum handan við móð-
una. Hver og einn á sinn sess í hjarta
mínu og minningarnar eru ótal
margar og dýrmætar. Það var ekk-
ert til siðs að ræða svo mikið um til-
finningar sínar í gamla daga, en við,
barnabörn afa og ömmu á Bjargi,
lærðum kærleik og ást af því hvernig
komið var fram við okkur, við erum
því ótrúlega tengd þrátt fyrir færri
og færri samverustundir eftir því
sem árin hafa liðið en öll áttum við
það sameiginlegt að elska Hauk
frænda og höfum sjálfsagt haldið
bestum tengslum við hann, það segir
í raun allt sem segja þarf.
Nú er komin kveðjustund og við
yljum okkur við góðar minningar.
Elsku frændi, ég spjalla svo við
þig í huganum í framtíðinni, takk fyr-
ir það sem þú varst mér og mínum.
Svo viðkvæmt er lífið sem vordags-
insblóm
er verður að hlíta þeim lögum
að beygja sig undir þann allsherjar
dóm
sem ævina telur í dögum.
Við áttum hér saman svo indæla
stund
sem aldrei mér hverfur úr minni
en nú ertu genginn á guðanna fund
það geislar af minningu þinni.
(Friðrik Steingrss Grímsstöðum.)
Hafðu þakkir fyrir allt,
þín,
Ásdís Sig.
En komin eru leiðarlok
og lífsins kerti brunnið
og þín er liðin æviönn
á enda skeiðið runnið.
Í hugann kemur minning mörg,
og myndir horfinna daga,
frá liðnum stundum læðist fram
mörg ljúf og falleg saga.
Þín vinartryggð var traust og föst
og tengd því sanna og góða,
og djúpa hjartahlýju og ást
þú hafðir fram að bjóða.
Og hjá þér oft var heillastund,
við hryggð varst aldrei kenndur.
Þú komst með gleðigull í mund
og gafst á báðar hendur.
Svo, vinur kæri, vertu sæll,
nú vegir skilja að sinni.
Þín gæta máttug verndarvöld
á vegferð nýrri þinni.
Með heitu, bljúgu þeli þér
ég þakka kynninguna,
um göfugan og góðan dreng
ég geymi minninguna.
(Höf. ók.)
Eigðu góða heimkomu minn kæri
móðurbróðir.
Innilegar samúðar kveðjur til
ættingja og vina.
Ásdís Stefánsdóttir
og fjölskylda.
Elsku Haukur, við trúum því
varla að þú sért farinn frá okkur. Þú
sem varst alltaf svo kátur og hress
þegar við vorum saman, hvort sem
var við vinnu eða á ferðalögum.
Þegar við hittum þig fyrst var eins
og við hefðum þekkst lengi. Svo op-
inn og einlægur varstu og notalegt
að umgangast þig. Nú höfum við þó
minningarnar frá öllum ferðalögun-
um sem við hjónin fórum með ykk-
ur Siggu, bæði innanlands og til út-
landa. Þá var það söngurinn sem þú
hafðir svo gaman af. Þú söngst með
kór eldri borgara á Akureyri og í
árlegum vorferðum varst þú hrókur
alls fagnaðar og bassinn þinn fékk
að njóta sín. Kæri mágur, við viljum
þakka allar þær góðu stundir sem
við áttum saman. Guð blessi minn-
ingu þína. Elsku Sigga, Guðný og
Jóhannes Haukur. Við biðjum góð-
an Guð að styðja ykkur og fjöl-
skyldur ykkar.
Anna og Svanberg.
✝ Sigurður Ólafssonfæddist í Hafn-
arfirði 20. maí 1944.
Hann lést á heimili
sínu 4. september
2010.
Foreldrar hans
voru hjónin Ólafur
Frímannsson vélvirki,
f. 13. maí 1921, d. 5.
apríl 1987, og Kristín
Sigurðardóttir, f. 10.
október 1921, d. 6.
febrúar 1986. Systkini
Sigurðar eru, Birgir,
f. 1942, maki Stella Ol-
sen, f. 1946, d. 2010, Guðrún, f. 1951,
maki Kristján Ingvarsson, f. 1947,
Einar, f. 1954, maki Ingibjörg Magn-
úsdóttir, f. 1956.
Hinn 26. desember 1965 kvæntist
Sigurður eftirlifandi eiginkonu sinni
Ingunni Elísabetu Viktorsdóttur, f.
13. nóvember 1944. Foreldrar henn-
ar voru Viktor Þorvaldsson, f. 1.
nóvember 1911, d. 20. október 1997,
og Guðrún Ingvarsdóttir, f. 19. maí
1922, d. 1. september 2010,
Börn Sigurðar og Ingunnar eru:
1) Viktor Rúnar, f. 1965, sambýlis-
kona Ásthildur Elín Guðmunds-
dóttir, f. 1965. Börn Viktors Rúnars
og Ernu Lúðvíksdóttur eru Lúðvík
og Ingunn Elísabet. 2) Kristín, f.
1967, maki Sæmundur Bjarnason, f.
1957, sonur þeirra er Sæmundur
Bjarni. Synir Krist-
ínar og Sigurjóns
Grétarssonar eru Sig-
urður Grétar og Vikt-
or Ingi. 3) Guðrún
Lísa f. 1977, maki Við-
ar Utley, f. 1966. Börn
þeirra eru Viktoría
Valdís, Viðar Elí og
Veigar Orri.
Sigurður bjó alla
sína ævi í Hafnarfirði.
Hann lauk sveinsprófi
í húsasmíði og starf-
aði við þá iðn hjá
Skipasmíðastöðinni
Dröfn hf. allt þar til hann gerðist
slökkviliðs- og sjúkraflutn-
ingamaður hjá Slökkviliði Hafn-
arfjarðar þar sem hann starfaði allt
þar til hann lét af störfum vegna
aldurs árið 2006.
Sigurður gerðist félagi í Björg-
unarsveit Fiskakletts í Hafnarfirði
fljótlega eftir stofnun hennar árið
1966 og starfaði í henni allt til dán-
ardags. Ferðalög og útivera voru
áhugamál Sigurðar en hin síðari ár
naut hann sín í sumarbústað fjöl-
skyldunnar við Laugarvatn sem
hann byggði ásamt Kristínu, dóttur
sinni.
Útför Sigurðar verður gerð frá
Fríkirkjunni í Hafnarfirði í dag,
þriðjudaginn 14. september 2010, og
hefst athöfnin kl. 13.
Hátt í 60 ára saga og vinátta að
baki. Saga sem hófst á Selvogsgöt-
unni þar sem margt var brallað í
skjóli Hamarsins.
Við vorum samstiga út í lífið og
urðum vinnufélagar strax um 12
ára aldur þegar við unnum báðir
sem sendisveinar í Kaupfélagi
Hafnarfjarðar. Fórum báðir í Iðn-
skólann og lærðum saman trésmíði
í Dröfn. Hófum búskap í suður-
bænum og vorum saman í Slökkvi-
liði Hafnarfjarðar í 27 ár og síðar í
Slökkviliði höfuðborgarsvæðisins.
Í 16 ár vorum við tveir ásamt
Jóni Pálmasyni varðstjóra á d-
vaktinni. Þegar fjölgað var á vakt-
inni 1987 og þeir Rabbi og Steini
Karls bættust í hópinn tók Siggi
að sér hlutverk kennarans og
kenndi þeim m.a. að keyra, skipta
úr öðrum gír yfir í þann þriðja til
að láta vélina vinna.
Á löngum næturvöktum var
margt spjallað, um ferðalög, stöð-
una í boltanum, börnin okkar, hús-
byggingarnar og afkomuna. Brids
var spilað af krafti og fyrir utan
stöðina héldum við vel hópinn.
Hittumst reglulega og gerðum eitt
og annað okkur til skemmtunar.
Upp í hugann kemur minningin
um þrettándahátíðirnar þar sem
vaktin kom saman og þá var sko
skotið upp flugeldum og þar var
Siggi klárlega á heimavelli eins og
í svo mörgu öðru sem hann tók sér
fyrir hendur.
Siggi var einstaklega handlaginn
maður, listamaður með tré og lag-
inn í samskiptum við fólk. Hann
var æðrulaus og traustur vinur
sem reyndist mér og fjölskyldunni
vel á erfiðum tímum.
Ég segi stundum að hann hafi
kennt mér að hugsa áður en ég
framkvæmdi því hann var ávallt að
leiðbeina okkur sem vorum í
kringum hann. Í sumar heimsótti
ég hann á Landspítalann, þá var
ég að leggja upp í ferð yfir
Sprengisand. Sigga var umhugað
um að ferðin gengi vel og gaf mér
í veganesti leiðbeiningar um það
hvernig best væri að fara yfir
óbrúaðar jökulár og að sjálfsögðu
að passa mig á að fara ekki út af
slóðanum. Þannig var Siggi, ávallt
reiðubúinn að aðstoða og leiðbeina.
Það er með þökk og virðingu
sem ég kveð góðan vin og félaga.
Ingunni, Viktori, Kristínu, Guð-
rúnu Lísu og öðrum aðstandend-
um votta ég samúð mína.
Þorsteinn Hálfdanarson.
Sigurður Ólafsson kom til starfa
hjá Slökkviliði höfuðborgarsvæðis-
ins við sameiningu slökkviliðanna
á svæðinu. Hann hóf störf sem
slökkviliðs- og sjúkraflutninga-
maður hjá Slökkviliði Hafnarfjarð-
ar árið 1974. Sigurður varð aðstoð-
arvarðstjóri árið 1990 og síðar
varðstjóri við sameininguna árið
2000.
Sigurður lærði umsjón og við-
hald reykköfunartækja og sá um
þau mál til fjölda ára hjá Slökkvi-
liði Hafnarfjarðar. Hann tók fljót-
lega við umsjón reykköfunartækja
hins nýja slökkviliðs og sinnti
henni þar til hann lét af störfum
vegna veikinda þeirra, sem hann
glímdi við í mörg ár og hafa nú
lagt hann að velli.
Í samskiptum við félaga sína í
slökkviliðinu var Sigurður ljúf-
menni, hafði gaman af spjalli og
gleðskap og hafði skoðanir á
flestu. Hann var húsasmiður og
einkar laghentur og útsjónarsam-
ur við hverskyns viðhald og við-
gerðir og fórst því starfið vel úr
hendi. Segja má að líf reykkafara
liggi í höndum þeirra sem sjá um
viðhald og eftirlit með reykköf-
unartækjunum. Ég gerði mér
strax grein fyrir því að Sigurði
væri fullkomlega treystandi fyrir
lífi og velferð félaga sinna þar sem
hann sinnti starfi sínu af sérstakri
nákvæmni og vandvirkni og skilaði
110 prósent vinnu. Slíkt vinnu-
framlag er ómetanlegt.
Það er ekki óalgengt að skyld-
menni starfi saman í slökkviliðum.
Starfandi slökkviliðsmenn eru
hetjur í augum yngri systkina,
sona, dætra og annarra ættmenna
sem vilja feta í fótspor bræðra
sinna eða feðra. Við fengum ekki
einungis Sigurð í hópinn við sam-
eininguna, heldur einnig son hans,
Viktor, mikinn öðlingsdreng.
Fyrir hönd samstarfsfélaganna í
Slökkviliði höfuðborgarsvæðisins
votta ég Ingunni, Viktori og fjöl-
skyldunni allri samúð mína.
Jón Viðar Matthíasson.
Sigurður Ólafsson
Minningarkort
535 1825
www.hjarta.is 5351800
Alvöru blómabúð
Allar skreytingar unnar af fagfólki
Kransar • Krossar • Kistuskreytingar
Sími: 553 1099 • Fax: 568 4499
Heimasíða: www.blomabud.is
Netfang: blomabud@blomabud.is
✝
Elskulegur sambýlismaður minn,
FREDRICK WILLIAM LINDEMAN,
fæddur 29. ágúst 1937,
í Plainview,
Texas,
Bandaríkjunum,
lést fimmtudaginn 9. september í Sun City, Arizona
85383-2833, Bandaríkjunum.
Inga Árnadóttir,
12827 W. Maya Way, Peoria, Arizona.
✝
Okkar ástkæri sonur, bróðir, mágur og frændi,
ÍVAR ÖRN GUÐMUNDSSON,
Marbakkabraut 14,
Kópavogi,
lést á Landspítalanum Fossvogi sunnudaginn
12. september.
Jarðarförin fer fram frá Digraneskirkju föstudaginn
17. september kl. 13.00.
Blóm og kransar eru vinsamlegast afþakkaðir en
þeim sem vilja minnast hans er bent á minningarsjóð um Ívar sem
ætlaður er til stuðnings sambýlisfólki hans á Marbakka, til skemmtiferða í
anda Ívars. Sjóðurinn er í Byr nr. 1135-05-762843, kt. 410498-2519.
Guðmundur Gíslason,
Nína Björnsdóttir,
Gunnar Freyr Guðmundsson, Helma Rut Einarsdóttir,
Björn Óli Guðmundsson, Ingibjörg Ösp Sigurjónsdóttir,
Hildur Inga Rós Raffnsøe, Jakob Rós Raffnsøe,
María Nína Gunnarsdóttir,
Aron Atli Gunnarsson,
Sigurjón Elmar Björnsson,
Jörundur Elí Björnsson.
✝
KRISTÓFER BALDUR PÁLMASON
fv. dagskrárstjóri Ríkisútvarpsins,
Vesturbrún 31,
Reykjavík,
lést á hjúkrunarheimilinu Sóltúni aðfaranótt
11. september.
Jarðarför auglýst síðar.
Aðstandendur.