Morgunblaðið - 16.09.2010, Qupperneq 25

hafðir áður sýnt erfiðum veikindum
í tvo heimana, en í þetta skiptið
höfðu þau betur.
Ég kem til með að sakna þín.
Þorleifur.
„Við erum gestir og hótel okkar
er jörðin,“ kvað Tómas. Stundum er
erfitt að sætta sig við þessa stað-
reynd. Við vissum öll hvert stefndi
en það gerir sorgina ekki minni hjá
ástvinunum.
Jóna Björg var litla systir Guð-
mundar tengdasonar míns en þau
voru einstaklega samrýnd systkini
og það er gott til þess að vita að
aldrei bar skugga á þeirra samband.
Birgir og Jóna Björg studdu hvort
annað með ráðum og dáð en hann
vék varla frá eiginkonu sinni þar til
yfir lauk.
Við Björn eigum ljúfar minningar
um Jónu Björgu og söknum hennar.
Hún var greind kona, sem bauð af
sér góðan þokka og hún gafst ekki
upp fyrr en í fulla hnefana.
Guð gefi Birgi, Guðmundi og öðr-
um ástvinum styrk.
Anna Pálsdóttir.
Elsku Jóna Björg okkar. Það voru
forréttindi að fá að kynnast þér.
Leiðir okkar lágu saman þegar þú
fluttir út til Birgis þíns. Áður en þú
fluttir út höfðum við bara heyrt um
þig og þegar Birgir talaði um þig
ljómaði hann allur. Síðar kom í ljós
að það var ekki að ástæðulausu, þú
svo hlý og góð, jákvæð og bjartsýn.
Það var alltaf svo gott að koma
inn á heimili ykkar í Fyrrevang og
eyddum við góðum stundum með
ykkur þar, hvort sem það vorum
bara við fjögur eða í góðra vina hópi.
Hús ykkar var alltaf opið og þú,
Jóna Björg okkar, naust þess að
bjóða í kaffi, mat eða kvöldsnarl og
spjallað var um allt milli himins og
jarðar. Þar sem við eigum von á
barni þá var það mikil tilhlökkun að
segja ykkur Birgi að von væri á erf-
ingja og tókuð þið vel í þá nafnbót
sem við gáfum ykkur „amma og afi í
Danmörku“.
Okkur er mjög minnisstæð hjóla-
ferð okkar núna í sumar að Strand-
møllen og Kútur greyið var við það
að springa. Á þessum tímapunkti
gerðum við okkur ekki grein fyrir
hversu veik þú varst í raun og veru,
því þú blést varla úr nös. Eftir hjóla-
túrinn komum við okkur fyrir í garð-
inum ykkar og ákváðum að fagna 26
ára afmæli Örvars um kvöldið á veit-
ingastað í Holte þar sem hlegið var
dátt að því sem Birgir og Örvar gátu
í sig látið. Í sumar hrakaði þér í
veikindum þínum. Þrátt fyrir það
stóð hús ykkar opið og þú alltaf jafn
brosmild og glöð. Um miðjan júlí
lagðist þú inn á spítala og þá gerðum
við okkur fyrir alvöru grein fyrir al-
varleika málsins. Birgir stóð sem
klettur þér við hlið og vék ekki frá
þér. Við komum til ykkar og sátum
með ykkur, hvort sem þú varst sof-
andi eða vakandi. Oftast varstu þó
vakandi þegar við vorum hjá þér.
Okkur fannst svo gott að koma til
þín að það skipti ekki máli hvort þú
værir vakandi eða sofandi, vildum
bara vera með ykkur.
Einnig munum við aldrei gleyma
brúðkaupsdeginum ykkar sem við
fengum að taka þátt í. Alveg ynd-
islegur dagur og þú svo stolt af frú-
arnafnbótinni. Þú varst glæsileg að
vanda og ást ykkar beggja skein úr
augum ykkar.
Þegar þú vissir í hvað stefndi þá
ákvaðstu að kveðja okkur formlega
á meðan þú hefðir þrótt. Sú stund er
okkur ómetanleg. Við munum
geyma með okkur hlý orð þín og við
vitum Jóna Björg okkar að þú munt
vaka yfir okkur og ófæddu barni
okkar eins og þú sagðist ætla að
gera. Dagurinn sem við vissum að
væri handan við hornið rann upp.
Við, ásamt góðum vinum, vorum hjá
ykkur. Eins sérstakt og það hljómar
þá var þetta í fyrsta skiptið sem við
vorum öll saman komin á sama tíma
á spítalanum. Við erum svo þakklát
fyrir að hafa kynnst þér og þakklát
fyrir allt sem þú í raun hefur kennt
okkur.
Þínir vinir,
Daggrós og Örvar.
Það er fallegt veður í Skagafirði
þegar ég sest niður til að skrifa um
þig minningarorð, mín kæra vin-
kona.
Í huga mér flögra ótal minningar
frá öllum okkar góðu samverustund-
um, eða allt frá því við kynntumst
fyrst á námsárum okkar í hjúkrun
við Háskóla Íslands. Þar sá ég strax
skipulagða og metnaðarfulla konu
sem naut sín vel í félagsskap sam-
nemenda sinna. Að námi loknu unn-
um við saman um tíma á Landspít-
alanum, uns þú ákvaðst að ráða þig í
vinnu á St. Jósefsspítalanum í Hafn-
arfirði. Við áttum það sameiginlegt
að vinna báðar baki brotnu, en fund-
um þó alltaf tíma til að ferðast og
skemmta okkur saman.
Hugur minn dvelur við þær ein-
földu en ljúfu stundir þegar við
spjölluðum um lífið og tilveruna og
allt var svo einfalt og skemmtilegt
enda hláturinn aldrei skammt und-
an. Þú áttir það til að hringja í mig
eldsnemma á laugardagsmorgnum
og rífa mig upp af værum svefni, en
þá varstu kannski búin að taka upp
snið af kjól fyrir kvöldið og þuldir
upp þríréttaðan matseðil sem þú
hugðist bjóða mér upp á áður en við
héldum út á lífið. Ég hrósaði þér þá
fyrir dugnaðinn, kvaddi og lagðist
aftur á koddann til að safna kröftum
fyrir kvöldið.
Við fórum mikið saman í kvik-
myndahús og yfir misgóðum bíó-
myndum gleymdum við okkur við að
leysa misflóknar gátur og dást að
leikaraúrvalinu. Báðar vorum þeirr-
ar tegundar að geta illa þagað í bíó-
salnum en skríktum og muldruðum í
sætunum, eflaust mörgum bíógest-
um til ama.
Elsku, hjartans Jóna mín. Þú
varst sannkölluð dama. Og þegar við
fórum út að skemmta okkur var lítill
friður fyrir karlmönnum sem dróg-
ust að fegurð þinni og glaðværð. Við
vorum vitaskuld vandlátar og vísuð-
um því mörgum vonbiðlum á braut.
En svo birtist Birgir sem var ástin í
lífi þínu. Þið komuð ykkur upp
glæsilegu heimili þar sem ávallt var
gestkvæmt og notalegt að koma.
Ég varð þeirrar gæfu aðnjótandi
að kynnast lítillega foreldrum þínum
og sá þá glöggt hvaðan dugnaður
þinn kom, en nú eru þau bæði fallin
frá.
Mér finnst svo stutt síðan þú
greindist með krabbamein. Þegar þú
sagðir mér frá greiningu þess vonda
sjúkdóms faðmaði ég þig og grátbað
þig um að yfirgefa mig ekki. Þú
baðst mig að herða upp hugann því
ekki stoðaði að brynna músum held-
ur yrði að berjast með gleði og von í
hjarta. Ég reyndi því eftirleiðis að
bera mig vel.
Þú háðir hetjulegar orrustur við
vágestinn, en varðst að lokum að
játa þig sigraða. Þegar við sáumst og
kvöddumst í hinsta sinn á sjúkrabeði
þínum í Danmörku, tókstu utan um
mig og baðst mig að hafa engar
áhyggjur því veikindin væru aðeins
niðursveifla; leiðin yrði nú aðeins
upp á við.
Síðustu daga lífs þíns varstu á
líknardeild sjúkrahúss í Kaup-
mannahöfn. Þar höfðuð þið Birgir
dvalið síðan í fyrrahaust þegar hann
fór utan til framhaldsnáms.
Ég vil þakka þér, Birgir minn, fyr-
ir að reynast vinkonu minni vel. Þú
varst hjá henni öllum stundum, elsk-
aðir hana og líknaðir henni.
Elsku Jóna mín, þér vil ég þakka
ómetanlega vináttu og samfylgd um
lífsins veg. Ég skal reyna að þerra
tárin og herða upp hugann. Ég veit
að þú kveður sátt. Það sagðir þú mér
þegar ljóst var í hvað stefndi.
Þín vinkona,
Hulda Gunnarsdóttir.
Það er komið að kveðjustund.
Jóna Björg Pálsdóttir, var ein af
hvunndagshetjum þessa lands. Sam-
viskusöm, ósérhlífin, jákvæð og svo
óendanlega dugleg við allt sem hún
tók sér fyrir hendur. Lífið var ekki
létt, veikindi herjuðu snemma á en
af krafti og dugnaði tókst Jónu
Björg að framkvæma svo margt.
Hún útskrifaðist sem hjúkrunar-
fræðingur frá HÍ í júní 1993. Réð sig
til starfa við St Jósefsspítala, lyf-
lækningadeild, að vori 1996 og þar
fengum við samstarfsfólk hennar að
njóta krafta hennar og vináttu.
Minningarnar ylja okkur nú, svo
dýrmætar. Elsku Jóna Björg, við
sjáum þig í grænu lopapeysunni
maulandi nammi á næturvöktunum.
Rifjum upp spjall um matarupp-
skriftir, þú elskaðir að baka og mat-
reiða, enda bar heimili ykkar Birgis
vott um myndarskap og samheldni
ykkar hjóna. Ósjaldan á vaktaskipt-
um biðu Birgir og Knútur eftir þér á
bak við spítalann eða þú flýttir þér
heim til að geta gengið spöl með
Knút.
Skjólstæðingum þínum á spítalan-
um sinntir þú af stakri samvisku-
semi og hlýju. Þú vildir gera hlutina
vel, skilja vel við vaktina, allt pott-
þétt og á hreinu. Og þannig kvaddir
þú okkur, elsku Jóna Björg.
Efst í huga okkar nú er þakklæti
fyrir að fá að kynnast Jónu Björg,
gleði yfir minningunni um yndislega
samstarfskonu.
Hafðu þökk fyrir allt og allt.
Kæri Birgir, hugur okkar er hjá
þér, við biðjum góðan Guð að styrkja
þig á þessum erfiðu stundum.
F.h. starfsfólks Lyflækninga-
deildar St. Jósefsspítala Hafnarfirði,
Elísabet Sigríður Ólafsdóttir.
MINNINGAR 25
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 16. SEPTEMBER 2010
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir,
afi og bróðir,
MAGNÚS SIGURÐSSON,
Skólabraut 7,
Innri Njarðvík,
lést á Heilbrigðisstofnun Suðurnesja mánudaginn
13. september.
Útför verður frá Keflavíkurkirkju þriðjudaginn
21. september kl. 13.00.
Blóm og kransar vinsamlega afþakkaðir en þeim sem vilja minnast
Magnúsar er bent á Styrktarfélag Heilbrigðisstofnunar Suðurnesja.
Guðrún Ósk Ragnarsdóttir,
Gunnur Magnúsdóttir, Friðrik Ingi Ólafsson,
Sigurður Magnússon, Björg Jónsdóttir,
Magnea Magnúsdóttir,
Ragnar Sævarsson, Mille Sørensen,
barnabörn og systkini.
✝
Ástkær dóttir mín og systir okkar,
ÁSRÚN GUÐRÍÐUR HÉÐINSDÓTTIR,
sem lést laugardaginn 11. september, verður
jarðsungin frá Breiðholtskirkju föstudaginn
17. september kl. 15.00.
Héðinn Hjartarson,
Margrét Héðinsdóttir,
Halldóra Jónsdóttir,
Símon Jónsson.
✝
Elskulegur fósturfaðir minn, tengdafaðir, afi, lang-
afi, bróðir okkar, mágur og frændi,
EINAR INGVARSSON,
áður til heimilis að,
Klapparstíg 7,
Reykjavík,
lést á Elliheimilinu Grund miðvikudaginn
1. september.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey frá Breiðabóls-
staðarkirkju í Fljótshlíð að ósk hins látna.
Innilegar þakkir eru færðar starfsfólki á Landakotsspítala og Elliheimilinu
Grund fyrir frábæra umönnun í veikindum hans.
Þökkum auðsýnda samúð og hlýhug við fráfall hans.
Magnús Óskarsson, Þuríður Jónsdóttir,
Jón Arnar Magnússon, Hulda Ingibjörg Skúladóttir,
Harpa Sigríður Magnúsdóttir,
Einar Kári Magnússon, Lilja Rún Bjarnadóttir,
Kristín Ingvarsdóttir,
Ingunn Ingvarsdóttir,
Anna Ragnheiður Ingvarsdóttir, Guðni Hannesson,
Bergljót Ingvarsdóttir, Sigurgeir Friðjónsson,
Eiður Magnússon, Hjördís Halldórsdóttir,
Guðrún Magnúsdóttir,
barnabarnabörn og frændsystkin.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og amma,
GUÐLAUG SIGURGEIRSDÓTTIR,
verður jarðsungin frá Landakirkju Vestmannaeyjum
18. september kl. 14.00.
Börn, tengdabörn og ömmubörn.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
ÞORGERÐUR JÓNSDÓTTIR
frá Neðri Svertingsstöðum,
Miðfirði,
lést á hjúkrunarheimilinu Holtsbúð, Garðabæ,
að morgni þriðjudagsins 14. september.
Jarðarförin auglýst síðar.
Friðrik Jónsson, Oddrún Sverrisdóttir,
Sævar Jónsson, María Gunnarsdóttir,
Sólrún Jónsdóttir, Ólafur Sigurðsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
GUÐRÚN L. KRISTJÁNSDÓTTIR,
Skála,
Seltjarnarnesi,
sem lést á Hrafnistu í Reykjavík föstudaginn
3. september, verður jarðsungin frá Seltjarnar-
neskirkju föstudaginn 17. september kl. 13.00.
Unnur V. Duck,
Elísabet Stefánsdóttir, Kristján Jóhannsson,
Kristjana Stefánsdóttir, Guðmundur Þorkelsson,
Anna Stefánsdóttir, Reynir Hólm Jónsson,
barnabörn og langömmubörn.
✝
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
PÉTUR GUÐJÓNSSON
frá Hrauni í Sléttuhlíð,
sem lést föstudaginn 10. september, verður
jarðsunginn frá Sauðárkrókskirkju föstudaginn
17. september kl. 14.00.
Blóm og kransar vinsamlega afþakkaðir en þeim
sem vilja minnast hans er bent á Heilbrigðis-
stofnunina á Sauðárkróki.
Börn, tengdabörn, barnabörn og barnabarnabörn.