Morgunblaðið - 19.02.2011, Blaðsíða 26

26 UMRÆÐAN
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 19. FEBRÚAR 2011
Í október síðast-
liðnum skrifaði ég
ykkur ráðherrum og
þingmönnum upp-
sagnarbréf sem skatt-
borgari þessa lands
en þið hafið þrjóskast
við og eruð enn að
störfum. Hvernig
stendur á því? Á með-
an skattar og önnur
gjöld eru lögð á fólkið
endalaust og niðurskurðarhnífnum
beitt ótæpilega hækka launin ekki
neitt, heldur dragast bara saman.
Mér finnst orðið skuggalegt hvað
landið líkist æ meir Kambódíu á
tímum Rauðu kmeranna. Rauðu
khmerarnir voru kommúnískir
skæruliðar í Kambódíu sem náðu
völdum í landinu árið 1975 undir
forystu Pol Pots. Markmið þeirra
var að koma á kommúnísku
bændasamfélagi en hafði þær
skelfilegu afleiðingar að fjórð-
ungur íbúa Kambódíu dó úr harð-
ræði, hungri og vosbúð eða var
tekinn af lífi. Pol Pot lýsti því yfir
þegar hann hafði tekið völdin að
nú væri árið 0 runnið upp og að
hreinsa ætti samfélagið af allri
óværu. Þeim sem þóttu óæskilegir
í hinu nýja samfélagi var útrýmt. Í
hópi þeirra voru
menntamenn, læknar,
kennarar, sjúkir, aldr-
aðir, lögreglumenn og
fleiri.
Er þetta ekki bara
lýsing á Íslandi í dag?
Markmið ráðamanna
virðist vera að útrýma
millistéttinni og
menntafólki. Rík-
isstjórnin hefur skorið
ótæpilega niður í heil-
brigðiskerfinu þannig
að t.d. læknar
streyma úr landi til að leita sér að
nýjum störfum. Sveitarstjórnir
hafa gert það sama við skólakerfið
undanfarin ár og framundan er
enn meiri niðurskurður. Þróunin
er því alveg skelfileg.
Í Reykjavík t.d. er talað um
sameiningu skóla og leikskóla og
þar með er unnið gegn faglegu
starfi á þessum stöðum. Nið-
urskurðurinn býður upp á fjölgun í
bekkjum, færri kennslustundir,
list- og verkgreinar minnka og sér-
kennslan. Hvernig á kennari að
fara að því að kenna 30 manna
bekk og veita öllum menntun við
hæfi, því skólakerfi okkar er jú
„skóli án aðgreiningar“. Það sér
hver heilvita maður að þetta er
ekki hægt en samt virðast borgar-,
bæjar- og sveitarstjórnarmenn
ekki sjá þetta. Hvað um alla yf-
irbyggingu stjórnsýslunnar? Er
hún nauðsynleg? Hvernig stendur
á því að laun kennara og leikskóla-
kennara eru miklu lægri en laun
þingmanna og sveitarstjórnarfull-
trúa? Við sem störfum sem kenn-
arar, hvort sem er í grunn- eða
leikskóla, erum að vinna með það
dýrmætasta sem fólk á, börnin!
Hvernig væri að laun ráðamanna
væru lækkuð niður í kennaralaun
og þau hækkuð að sama skapi? Ef-
laust brygði þeim í brún að þurfa
að lifa af um 200 þús. kr. á mánuði.
Slagorðinu „Nýtt Ísland“ hafa
ráðamenn haldið ótæpilega á lofti
en hvað þýðir það eiginlega?
Rauðu khmerarnir fluttu fólkið úr
borgunum út í sveit og létu það
þræla á hrísgrjónaökrum og launin
voru 90 g af hrísgrjónum á dag!
Þetta er kannski það sem stefnt er
að hér á landi? Það þarf ekkert
menntakerfi til að mennta fólkið til
slíkra starfa og ef fólk veikist er
það bara látið veslast upp og deyja
og því þarf ekki að halda uppi heil-
brigðiskerfi. Þetta virðist vera hið
nýja Ísland, rústa mennta- og heil-
brigðiskerfið og láta fólkið þræla.
Nú eru kjarasamningar lausir
hjá velflestum stéttarfélögum og
ekkert gengur að semja um kaup
og kjör. Atvinnurekendur segja að
ekki sé hægt að hækka launin því
að það kalli á verðbólgu sem aftur
hækki verð á vörum og öðru. Þetta
er því allt hinum venjulega launa-
manni að kenna, hvernig komið er
fyrir þjóðfélaginu í dag! Og við
eigum að sjálfsögðu að bera allar
byrðarnar.
Það er komin tími til að ráða-
menn hysji upp um sig buxurnar
og fari að vinna fyrir fólkið, til
þess voruð þið kosin. Hættið þess-
um sandkassaleik og skítkasti
hvert við annað. Þið berið ábyrgð á
að skapa þetta umhverfi og við-
halda því og ykkur virðist vera al-
veg sama um velferð fólksins í
landinu. Öll eigum við rétt á mann-
sæmandi lífi, ekki bara þið. Farið
að horfa til framtíðar og lærið í
leiðinni af fortíðinni og reynslu
annarra þjóða. Setjið fjármuni í
það sem skiptir máli, eins og
mennta- og heilbrigðiskerfið. Látið
nýtt Ísland ekki vera gömlu
Kambódíu.
Ísland = Kambódía? – Bréf til
ráðamanna íslensku þjóðarinnar
Eftir Bylgju
Björnsdóttur »Markmið ráðamanna
virðist vera að út-
rýma millistéttinni og
menntafólki.
Bylgja Björnsdóttir
Höfundur er sagnfræðingur, kennari
og móðir sem ekur um á gömlum bíl, á
ekki flatskjá og hefur alltaf greitt
skuldir sínar.
Formaður Samtaka
iðnaðarins fékk birta
eftir sig grein í Morg-
unblaðinu 16. febrúar
þar sem hann hnýtir í
umhverfisráðherra.
Sér hann reyndar sér-
staka ástæðu til þess
að taka það fram að
það sé gert án þess að
hann hafi ráðfært sig
við félagsmenn sína.
Miðað við útkomuna
hefði hann e.t.v. átt að gera það því
hinn ódýri orðaleikur sem birtist í
fyrirsögn Helga er nefnilega afar
ósmekklegur sem virðist ekki hafa
annan tilgang en að lítillækka um-
hverfisráðherrann og er manni í
stöðu Helga ekki sæmandi.
Það virðist vera segin saga að
tekið er á kvenkyns stjórn-
málamönnum með öðrum hætti en
karlkyns. Ég minnist þess a.m.k.
ekki að hafa séð því haldið fram á
prenti að karlar í stjórnmálastétt
séu einhverrar ann-
arrar gerðar en
mennskir. Öðru máli
gegnir um konur því
skotveiðileyfi hefur
verið gefið út á þær
því þær eru skepnur
og annars flokks.
Þrátt fyrir að for-
maður Samtaka iðn-
aðarins hafi ekki ráð-
fært sig við
félagsmenn sína hefur
hann vonandi gefið sér
tíma til þess að lesa
dóminn sem hann
gagnrýndi í grein sinni. Sá lestur
gefur að mínu viti skýrlega til
kynna að full ástæða hafi verið til
þess að draga í efa lögmæti
ákvörðunar Flóahrepps. Það þarf
að vanda vel til verka við und-
irbúning stórra framkvæmda sem
geta haft varanleg áhrif á landið
okkar. Ef það ríkir lagaleg óvissa
þarf að eyða henni. Í því ljósi get
ég ekki komist að annarri nið-
urstöðu en að sú ákvörðun um-
hverfisráðherra, að fá úrskurð
dómstóla, hafi verið í alla staði
eðlileg.
Hún er að minnsta kosti ekki
með þeim hætti að hún kalli á upp-
nefni og svívirðingar. Eins mætti
spyrja Helga hvort hann hafi á sín-
um tíma, þegar mannréttinda-
dómstóll Evrópu kvað upp sinn
dóm í iðnaðarmálagjaldinu, þurft
að sitja undir svívirðingum í fjöl-
miðlum með sama hætti og um-
hverfisráðherra gerir nú, þótt hann
hafi kostað fyrirtæki og skattborg-
ara skildinginn. Hefðu menn þá átt
að skrifa blaðagreinar með fyr-
irsögninni: „Helgi er rándýr“?
Er Helgi þá rándýr?
Eftir Líf
Magneudóttur » Öðru máli gegnir um
konur því skotveiði-
leyfi hefur verið gefið út
á þær því þær eru
skepnur og annars
flokks.
Líf
Magneudóttir
Höfundur er vefstjóri í fæðing-
arorlofi.
Enn og aftur er
meirihluti þingheims
hlynntur því að ís-
lenska þjóðin axli
ábyrgð á Icesave – og
enn á ný að henni for-
spurðri. Hvað er að
þessu fólki? Bresk og
hollensk stjórnvöld
fóru offari – og langt
fram úr sjálfum sér –
þegar þau ákváðu að
ábyrgjast innstæður þarlendra
sparifjáreigenda í íslenskum einka-
banka. Einka, það er lykilorðið, ekki
ríkis. Nú, þau um það. Það verður
hver að vera ábyrgur gerða sinna.
Fullkomið glapræði
Þjóð minni ber alls engin skylda
til að borga óráðsíu íslensku útrás-
arvíkinganna svonefndu. Dómstólar
munu skera úr um það – og þess eig-
um við að krefjast. Þar er að mínum
dómi aðeins ein niðurstaða í boði. Ef
hins vegar svo ólíklega færi að dóm-
stólar kæmust að þeirri niðurstöðu
að íslenskum almenningi beri að
greiða óreiðuskuldir áhættusólgins
einkabanka og viðskiptavina hans,
eigum við skaðabótakröfu á breska
ríkið vegna hryðjuverkalaganna
uppi í erminni. Hún er óheyrileg og
hafin yfir vafa. Það, að falla frá
þeirri skaðabótakröfu og axla ótil-
greinda ábyrgð vegna Icesave í einni
og sömu aðgerðinni, er í besta falli
heimska en að mínum dómi full-
komið glapræði.
Fellt með þorra atkvæða
Forseta vorum ber skylda til þess
að bera málið undir þjóðaratkvæði –
öðru sinni. Ég treysti honum fylli-
lega til þess. Í þeirri atkvæða-
greiðslu fellum við Icesave að nýju –
að þessu sinni með þorra greiddra
atkvæða. Eða eins og skáldið hefði
getað orðað það:
Óreiðu borgum við ei!
Útrásarvíkingar: Svei!
Þorum, mín þjóð,
þrautseig og góð:
Samtaka segjum við nei!
Fjármálagerningar hinna föllnu
banka eru vissulega flóknir. Þeir
voru vísvitandi gerðir flóknir, enda
spiluðu menn rúllettu, lögðu allt
undir og bera skömm
sína um ókomin ár. En
tímar fjárhættuspils
eru liðnir. Íslensk þjóð hyggst ekki
sitja áfram við spilaborðið, með
framtíð barna sinna, barnabarna og
barnabarnabarna að veði – sem og
velferðarkerfið sjálft. Gerum ekki
einfalt mál flókið. Að sjálfsögðu
segjum við nei! Samtaka segjum við
nei! Áfram Ísland!
Samtaka segjum
við nei
Eftir Braga V.
Bergmann
Bragi V. Bergmann
» Forseta vor-
um ber
skylda til þess
að bera málið
undir þjóð-
aratkvæði –
öðru sinni.
Höfundur starfar við almannatengsl.
- nýr auglýsingamiðill
569-1100
Matur & vín
Þann 11. mars gefurMorgunblaðið út sérblað
ummat og vín.
Spjallað verður við ýmsa úr veitingageiranum
sem deila girnilegum uppskriftum til lesenda.
–– Meira fyrir lesendur
Katrín Theódórsdóttir
Sími: 569 1105
kata@mbl.is
NÁNARI UPPLÝSINGAR GEFUR:
PÖNTUNARTÍMI AUGLÝSINGA:
Fyrir kl. 16, mánudaginn 7. mars.
MEÐAL EFNIS:
Kokkar gefa girnilegar uppskriftir
Framandi matargerð.
Námskeið í matargerð.
Lambakjöt.
Nautakjöt.
Kjúklingar
Villibráð.
Sjávarfang.
Eftirréttir.
Kokkabækur uppskriftir frá
höfundum.
Uppskriftir.
Spennandi óvissuferðir.
Ásamt fullt af fróðleiksmolum
og spennandi efni.
SÉ
RB
LA
Ð
Mat
ur &
vín