Ný saga - 01.01.1998, Blaðsíða 27

Hernám hugans
uðu nöfn sín á listann gerðu það sem einstak-
lingar en ekki í nafni embætta sinna eða stofn-
ana sem þeir væru í forsvari fyrir. Ljósl má þó
vera að með því að tilgreina titla og starfsheiti
var áskoruninni gefin aukinn þungi. Var hún
á þessa leið:38
Vér undirritaðir alþingiskjósendur teljum
á ýmsan hátt varhugavert, auk þess sem
það er vansæmandi fyrir íslendinga sem
sjálfstæða menningarþjóð, að heimila einni
erlendri þjóð að reka hér á landi sjónvarps-
stöð, er nái til meiri hluta landsmanna. Með
stofnun og rekstri íslenzks sjónvarps teljum
vér, að ráðizt sé í svo fjárfrekt og vanda-
samt fyrirtæki með örfámennri þjóð, að
nauðsynlegt sé, að það mál fái að þróazt í
samræmi við vilja og getu þjóðarinnar, án
þess að knúið sé fram með óeðlilegum
hætti.
Af framangreindum ástæðum viljum vér
hér með skora á háttvirt Alþingi að hlutast
til um, að heimild til rekstrar erlendrar
sjónvarpsstöðvar á Keflavíkurflugvelli sé
nú þegar bundin því skilyrði, að sjónvarp
þaðan verði takmarkað við herstöðina
eina.
Þeir sem skrifuðu undir áskorunina voru
meðal annarra Halldór Laxness rithöfundur,
Guðlaugur Rósinkranz þjóðleikhússtjóri,
Gunnar Guðbjartsson formaður Stéttarsam-
bands bænda ásamt formönnum samtaka
ungra framsóknarmanna, jafnaðarmanna og
sjálfstæðismanna. Enginn yfirlýstur herstöðva-
andstæðingur var hafður með á listanum og
var það gert til að ekki væri hægt að saka 60-
menningana um að annarleg sjónarmið lægju
að baki áskorun þeirra.39
En af hverju risu allt í einu upp 60 þjóð-
kunnir einstaklingar til að mótmæla Keflavík-
ursjónvarpinu? Á þessum tíma voru alþingis-
menn 60 talsins og skírskotaði fjöldi undir-
skrifendanna til þess. Áskorun 60-menning-
anna var orðsending til alþingismanna um að
þeir hefðu ekki staðið sig sem skyldi og því
þyrftu aðrir að taka í taumana ef ekki ætti illa
að fara. Sigurður Líndal, einn 60-menning-
anna, sagði að í nútímaþjóðfélagi væri starf-
andi fjöldi sérfræðinga og það væri hlutverk
þeirra að hafa vit fyrir mönnum. Læknar
hefðu vit fyrir sjúklingum, lögfræðingar hefðu
vil fyrir mönnum í deilum þeirra og menn
leituðu álits verkfræðinga áður en þeir hæfu
framkvæmdir og lytu forsjá þeirra. Sigurður
sagði að það sama ætti við þegar kæmi að
málefnum alls þjóðfélagsins, ekki síst í ljósi
þess að þau gætu oft verið „mjög flókin og
mjög örlagarík." Sagði Sigurður að mál þessi
væru svo flókin og margþætt að allur þorri
manna fullnægði ekki „þeim þekkingarfor-
sendum til að geta tekið sjálfstæða afstöðu til
þeirra svo að gagni komi.“ Menn yrðu því að
láta hafa vit fyrir sér á ótal sviðum þjóðfélags-
málefna og til þess hafi menn kosið sína full-
trúa til að ráða fram úr þessum flóknu mál-
um. Það væri yfirlýst stefna allra stjórnmála-
flokka á Islandi að standa vörð um fullveldi
og frelsi þjóðarinnar, að varðveita tungu
hennar og annan þjóðlegan menningararf.
Alþingismönnum hefði verið treyst til að
framkvæma þessa stefnu og hafa vit fyrir
þjóðinni. Mistækist þeim hins vegar verk sitt
þyrfti að leita til þeirra sem:
öðrum fremur verða taldir bera skyn á,
hvað þarf til varðveislu þjóðlegrar menn-
ingar, svo sem skálda, rithöfunda og ann-
arra listamanna, fræðimanna á vettvangi
þjóðlegra fræða, svo og annarra áhuga-
manna í þeim efnum, að beita áhrifum sín-
um gegn öllum víxlsporum eða vangæslu
hinna kjörnu forystumanna.40
Baráttan gegn Keflavíkursjónvarpinu hélt
áfram og þann 12. júní 1964 sendu 72 and-
stæðingar sjónvarpsins sendiherra Bandaríkj-
anna á íslandi bréf þar sem farið var fram á
Mynd 10.
Sigurður Líndal.
Mynd 11.
Yngsta og elsta
kynslóðin horfa
saman á barnatíma.