Morgunblaðið - 06.08.2011, Blaðsíða 32

32 DAGBÓK
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 6. ÁGÚST 2011
Grettir
Smáfólk
Hrólfur hræðilegi
Gæsamamma og Grímur
Úthverfið
Kóngulóarmaðurinn
Ferdinand
ÉG ER BÚINN AÐ
VERA FREKAR ÞUNGUR
EN ÞAÐ ER FREKAR
ERFITT AÐ FLJÚGA Í HENNI
ÞESSI PEYSA ER MIKLU
HLÝRRI EN FJAÐRIRNAR MÍNAR
EKKI SETJAST Á
ÞENNAN STÓL
AF
HVERJU
EKKI?
HRÓLFUR Á
HANN
HANN ER BARA BÚINN
AÐ VERA SVONA Í 19
KLUKKUSTUNDIR, TÆKNILEGA
TELST ÞETTA EKKI SEM DÁ...
EKKI ENN SEM KOMIÐ ER
ÉG MUN
NÁ ÞÉR FYRR
EÐA SÍÐAR!
HANN ER
HÆTTULEGUR, EN...
...HANN GETUR
EKKI FLOGIÐ
ÉG VEIT SAMT AÐ ÉG Á
EFTIR AÐ HITTA HANN AFTUR
ÉG VEIT AÐ ÞÚ
SAGÐIR KONUNNI AÐ ÞÚ
MYNDIR EKKI REYKJA
VINDLA EN ÞESSIR ERU
KÚBANSKIR
ÞAÐ
ER
RÉTT
ÉG VAR BÚINN AÐ
GLEYMA ÞVÍ HVERSU
GAMAN ÉG HAFÐI AF
ÞVÍ AÐ TAKA UTAN AF
ÞEIM, SKERA AF...
OJ! ...OG HLUSTA ÁFÓLK KVARTA
Týndur kisi
Kisinn Tígrú er
týndur. Hann er blá-
eygður, líklega
blanda af síamsketti
og skógarketti.
Nokkuð stór, ljós á kvið og
ljósgrábrúnn á baki. Hann er inni-
köttur, ekki með hálsól, er ör-
merktur og geltur. Hann hvarf frá
Breiðuvík, 112 Rvk. og er sárt
saknað. Þeir sem geta veitt upp-
lýsingar um kisa eru beðnir að
hafa samband í síma 895-7602,
698-7274 eða á netfangið sibba-
hauks@hotmail.com.
Hundrað og fimmtíu ár frá
fæðingu Fridtjofs Nansens
Norðmaðurinn Fridtjof Nansen er
einn af merkustu mönnum verald-
arsögunnar. Hinn 10.
október nk. verða eitt
hundrað og fimmtíu
ár frá fæðingu hans.
Vegna þessara tíma-
móta er mjög merki-
leg sýning um arf-
leifð hans og góðverk
fyrir mannkynið.
Þessi sýning verður á
Grænlandi, Noregi og
í Berlín, að minnsta
kosti.
Hugdetta hjá mér
að vel sé tilefni til
þess að fá sýninguna
hingað til lands.
Kjörinn staður er
setur, sem er kennt
við Vilhjálm Stefánsson, land-
könnuð og vísindamann, á Ak-
ureyri. Mikið er rætt um breyt-
ingar á loftslagi um allt norður-
svæðið og fara sumir mikinn í því
efni. Það kynni að gefa til kynna
að byr væri fyrir þessari merku
sýningu og jafnframt eflingu á
rannsóknum á norðurslóð, er
varða íslensku þjóðina afar mikið.
Sýnum smámanndóm í verki.
Jón Ármann Héðinsson.
Ást er…
… að lesa aftur öll
rómantísku tölvuskeytin
frá honum.
Velvakandi
Svarað í síma 5691100 frá 10–12
velvakandi@mbl.is
Skáldið, sjósóknarinn og flökku-konan Látra-Björg sker sig úr í
hópi íslenskra kvenna fyrr og síðar.
Svo sterkir eru þeir drættir, sem í
þjóðsögunni eru dregnir af henni.
Hún fæddist á Stærri-Árskógi árið
1716, fór með föður sínum að Látr-
um sex árum síðar og varð þar eft-
ir, þegar Einar fluttist í Svarfaðar-
dal árið 1725. Þar bjó hún öll sín
manndómsár, var fengsæl á sjón-
um, átti ær í kvíum og föll í eldhúss-
rótinni, segir Helgi Jónsson í bók
sinni um Björgu. Og Guðrún P.
Helgadóttir segir að Björg hafi
andast 68 ára að aldri og sé grafin á
Ufsum. Margt bendi til þess, að hún
hafi orðið hungurmorða á vergangi
í móðuharðindunum.
Gísli Konráðsson segir frá því að
Björg hafi verið í tygjum við mann
á ströndinni, sem yfirgaf hana með
öllu. Mælt er að hann hafi haldið við
aðra konu og gifta konu hina
þriðju, en væri rekinn til að eiga
hina ógiftu. Þá orti Björg.
Komst í vanda kokkállinn,
kviðarbrandinn hristi.
Látrastrandar læsingin
lykilfjandann missti.
Björg lagði haukalóð í fiskileysi
og merkti sér einn öngulinn:
Sendi Drottinn mildur mér
minn á öngul valinn
flyðru þá sem falleg er,
fyrir sporðinn alin.
Þegar lóðin var dregin voru allir
önglarnir berir nema sá, er Björg
merkti sér. Á honum var lúða svo
stór, að undrum sætti. Allt þetta
sagði karlinn á Laugaveginum mér,
velti síðan vöngum og bætti við:
Látra-Björg sá eftir lykli.
Hún línuna reif út af hnykli,
upp til Föðurins leit
og flyðru upp sleit:
Það var Fiskidagurinn mikli.
Halldór Blöndal
halldorblondal@simnet.is
Vísnahorn
Fiskidagurinn mikli
Þótt allir væru sammála um, aðÞórbergur Þórðarson væri
manna ritfærastur, voru dómar um
opinbera framgöngu hans misjafnir.
Var honum alvara með sumu því,
sem hann lét frá sér fara?
Sumir kváðu nei við. Eggert
Stefánsson söngvari sagði um þá
Þórberg og Kjarval málara: „Ís-
lendingar dýrka trúðana.“ Og Guð-
mundi G. Hagalín rithöfundi varð
að orði, eftir að bók um Þórberg, Í
kompaníi við allífið, birtist vorið
1959: „Þórbergur Þórðarson er
ekki þjóðskáld, heldur þjóðfífl.“
Hvort sem Þórbergur var trúður
eða ekki, þótti hann að minnsta
kosti trúgjarn. Þegar Árni Pálsson
prófessor frétti, að Þórbergur væri
sestur niður til að skrifa ævisögu
séra Árna Þórarinssonar prófasts
eftir honum, mælti hann: „Það
verður góð bók, þegar trúgjarnasti
maður á Íslandi fer að skrifa ævi-
sögu lygnasta mannsins á Íslandi.“
Vilmundur Jónsson landlæknir
var eitt sinn spurður, hvor væri
trúgjarnari, Þórbergur eða Guð-
brandur Magnússon, sem var um
skeið forstjóri Áfengisverslunar
ríkisins. Svarið var: „Það er aug-
ljóst mál. Guðbrandur er trú-
gjarnari. Hann trúir öllu, sem hon-
um er sagt, en Þórbergur engu
nema því, sem er logið að honum.“
Minnir þetta á það, er Þórbergur
skráði samviskusamlega niður
sagnir ungrar stúlku og gaf út í
Viðfjarðarundrunum. Þegar móðir
stúlkunnar, Huldu Guðbjargar
Sigurðardóttur, átaldi hana fyrir,
svaraði hún: „Ég hef svo gaman af
að ljúga að honum Þórbergi.“
Sanngjörnustu dómana um Þór-
berg eiga sennilega þeir Guð-
mundur Andri Thorsson rithöf-
undur og Pétur Pétursson
útvarpsþulur. Guðmundur Andri
komst svo að orði: „Hann hélt að
hann gæti haft vit á öllu, bara með
því að hafa skoðanir á öllu.“ Og
Pétur sagði eitt sinn við mig: „Þór-
bergur Þórðarson var þrír menn,
Espólín, Vídalín og Sjapplín.“
Þórbergur var vissulega ná-
kvæmur sagnritari að fordæmi
Jóns Espólíns, prédikaði jafn-
skörulega og Jón Vídalín og brá
fyrir sig gamanleik eins og Charles
Chaplin.
Athugasemdir og leiðréttingar vel þegnar.
Hannes H. Gissurarson
hannesgi@hi.is
Fróðleiksmolar úr sögu og samtíð
Dómar um Þórberg