Húsfreyjan - 01.10.1962, Síða 10

Rannveig Þorsteinsdóttir:
Okkar á milli sagt
Það er eitt af aðaláhugamálum kven-
félaganna að útvega konum ýmis konar
fræðslu um allt það, er snertir störf hús-
móðurinnar og verksvið hennar. Þau eru
ótalin námsskeiðin, sem kvenfélögin hafa
haldið víðsvegar um landið og á ýms-
um tímum. Til þessara námskeiða er
stofnað með ýmsum hætti, þ. e. að kven-
félögin hafa sjálf útvegað sér kennara
með eða án styrks frá Kvenfélagasam-
bandi Islands, eða kvenfélagasamband-
ið hefur haft kennara á sínum vegum og
sent hann til félaganna. Hefur það þá
einkum verið reglan, að félögin hafa
stofnað til saumanámskeiða, en samband-
ið hefur haft ráðunauta í matreiðslu. All-
margir raáðunautar í matreiðslu hafa
starfað hjá Kvenfélagasambandi Islands,
og nú síðast Steinunn Ingimundardóttir,
sem sagði lausu starfi sínu haustið 1961,
eftir að hafa starfað meðal kvenfélaganna
í 6 ár.
Þar sem námskeiðahald er svo snar þátt-
ur í störfum kvenfélaganna, er ekki að
undra, þótt mikið sé rætt á fundum kvenna
um ráðunautastarf og möguleika á að
halda því uppi. Hefur sú ósk löngum
komið fram, að ráðunautastarf K. I. verði
aukið, og auðvitað ríkti almenn óánægja
með það, að sambandið hafði engan ráðu-
naut í þjónustu sinni á síðasta ári. En þrátt
fyrir miklar tilraunir sambandsstjórnar-
innar, tókst aldrei að fá neina konu til þess
að gegna starfinu.
Nú hefur það skeð, sem er algjört ný-
mæli í starfsemi K. I., að sambandið hef-
ur ráðið til sín ráðunaut í saumaskap og
hannyrðum. Þessi kona heitir Olína Jóns-
dóttir og á heima í Reykjavík. Hún er út-
skrifuð úr Handavinnudeild Kennaraskól-
ans og hefur meistarapróf í fatasaumi.
Olína byrjaði starf sitt hjá Sambandi
Gullbringu- og Kjósarsýslu, og hefur
kennt að taka snið og minnka þau og
stækka eftir þörfum. Síðan sníða konurn-
ar sjálfar og sauma eftir tilsögn kennar-
ans. Ekki hefur á þeim námskeiðum, sem
búið er að halda, verið keppzt um að af-
kasta sem allra mestu, heldur að kenna
grundvallaratriði verksins. Hefur verið
mikil og vaxandi ánægja með þessa
kennslu.
Það er aðeins eitt, sem er að. Kennslan
er tímafrek fyrir kennarann, og nú þeg-
ar hafa borizt skrifstofu K. I. það miklar
óskir um kennara, að það væri nær lagi
að hafa þrjá kennara en einn, til þess að
fullnægja eftirspurninni.
Þegar stjórnin var að ræða um ráðningu
Olínu Jónsdóttur, var haft samband við
formenn allra héraðssambandanna um
það, hvort þeir væru þess hvetjandi, að
farið væri inn á þessa nýju brautir í ráðu-
nautastarfi K. I., og einnig, hvort sam-
böndin vildu greiða hluta af launum kenn-
arans, þ. e. a. s. kr. 500,00 pr. kennslu-
viku, auk ferðakostnaðar á sambandssvæð-
inu. Má segja, að þetta hafi verið einróma
10
H úsf r ey j an