Húsfreyjan - 01.10.1962, Side 11

samþykkt. Og svo streyma inn beiðnir um
að fá ráðunautinn þannig, að nú liggja
fyrir óskir, sem myndi taka 2-—3 ár að
uppfylla, og það þrátt fyrir það, að kraf-
izt er nokkurrar greiðslu frá samböndun-
um.
Sýnir þetta hina ríku þörf fyrir ráðu-
nautastörf á þessu sviði og það jafnframt,
að þessari þörf verður aldrei fullnægt
með einum ráðunaut. Það er heldur ekk-
ert undarlegt, þegar þess er gætt, að kven-
félögin eru nokkuð á þriðja hundrað, og
sum það fjölmenn, að þau þyrftu fleiri
en eitt námskeið.
Samtímis þessu berast fyrirspurnir um
útvegun á saumakennara fyrir einstök fé-
lög hér og hvar á landinu.
A þingum kvenfélagasambands Is-
lands hafa hvað eftir annað verið sam-
þykktar ályktanir um það, að samband-
ið reyni að hafa minnst 4 ráðunauta í
þjónusm sinni og mætti vel hugsa sér, að
þessir ráðunautar störfuðu á ýmsum svið-
um heimilishalds, þ. á m. að garðyrkju.
Má í þessu sambandi nefna glæsilega ný-
breytni í starfinu, er Samband sunn-
lenzkra kvenna hafði í sumar starfandi
ráðunaut í garðyrkju, sem fór á bæina og
leiðbeindi í þeirri grein. Þessi maður var
algerlega á vegum héraðssambandsins,
sem fékk dálítinn styrk hjá K. I. eftir
samþykkt formannafundar.
Jafnframt því, sem rætt hefur verið
um aukna starfsemi ríkisráðunauta, hve-
nær sem tök væru á, hefur verið rætt um
möguleikana á því, að héraðssamböndin
gætu fengið héraðsráðunauta í heimilis-
haldi með sömu kjörum og búnaðarfélög-
in hafa sína ráðunauta, þ. e., að helming-
ur launa og annars kostnaðar sé greitt úr
ríkissjóði, en hinn helmingurinn af við-
komandi sambandi eða samböndum, þar
sem fleiri en eitt samband hefði sama
ráðunautinn. Virðist þetta vera eini mögu-
leikinn til þess að fullnægja námsskeiða-
þörf þeirra sambanda, sem eru fjölmenn
og lifandi í starfi sínu.
Af þessum sökum er það, að nefnd, sem
kosin var á síðasta formannafundi til þess
að vinna að framgangi þessa máls, hef-
ur snúið sér til landbúnaðarráðherra, með
ósk um, að ætluð verði á f járlögum nokk-
ur fjárhæð til þess að launa héraðsráðu-
nauta kvenfélaganna á móti tillagi í við-
komandi héraðssambandi.
Landbúnaðjarráðherra, Ingólfur Jóns-
son, tók erindi nefndarmanna mjög ljúf-
mannlega, og mun hann vafalaust leggja
málið fyrir Alþingi, en þar auðvitað reyn-
ir á, hvern framgang það fær.
Konur, hvarvetna á landinu, sem vita
hvílík geysiþörf er fyrir leiðbeiningar á
öllum sviðum heimilishalds og garð-
yrkju, gætu stutt að góðum framgangi
málsins með því að ræða það við fulltrúa
sína á Alþingi, hvenær sem tækifæri gefst.
Það er hægt að fullyrða, að fræðslu-
starfið er í dag mál málanna fyrir kven-
félögin, og Kvenfélagasamband Islands,
og þess vegna þurfa konur að berjast fyr-
ir því, að fá fleiri ráðunauta, bæði til
sambandsins sjálfs og út í héraðssambönd-
in.
Húsfreyjan
11