Húsfreyjan - 01.10.1962, Síða 30

HEIMILISÞÁTTUR
JOLAGAMAN
Sumum finnst desember-dagarnir
lengi að líða.
Saumið jóladagatal og fylgizt
með tímanum.
Senn er eitt árið liðið í aldanna skaut, og
húsmæður um land allt eru farnar að hugsa
til jólanna, þær forsjálustu hafa þegar haf-
ið undirbúning þeirra. Jólin eru mesta há-
tíð ársins, alls staðar viljum við hafa eitt-
hvað sem minnir okkur á þau. Við þau eru
bundnar margar gamlar venjur, sem eru
okkur ómetanlegar, tengja saman fortíð og
framtíð, og hverri húsmóður ber því að
halda þær vel í heiðri. En þó er svo með
þetta sem annað, að gjarnan viljum við
smávegis nýbreytni til að auka á jólagleðina
hverju sinni.
Það er siður víða erlendis að festa upp sér-
stök jóladagatöl í desember, svo að heimilis-
fólkið, og líklega ekki sízt börnin, geti
fylgzt nákvæmlega með því, hvernig dögun-
um fækkar til jólanna, allir vita hversu mikil
eftirvænting grípur yngri kynslóðina þessa
skammdegisdaga, þótt húsmæðrum finnist
þeir vafalaust líða mjög fljótt og tæplega
vera of margir í jólaönnunum.
Hér birtum við munstur af jóladagatali,
sem telja má íslenzkt, því að frú Elsa E. Guð-
jónsson hefur sett það saman, teiknað og
saumað. Hún hefur verið svo væn að ljá
Húsfreyjunni það, svo að lesendur hennar
geti saumað eftir því að vild.
Dagatalið er saumað í hárauðan perlu-
jafa, fremur grófan, með perlugarni nr. 5.
Jólatréð er auðvitað saumað með fagur-
grænu garni, en tölurnar og jólastjarnan í
gulum og hvítum litum, fuglarnir, andlitin
30
Húsfreyjan