Vera - 01.10.1982, Qupperneq 15

VIRÐUM REKSTRARGRUND VÖLL HEIMILANNA
— BORGINNI VORKUNNARLAUST AÐ HALDA B.Ú.R. GANGANDI
Nokkur umræða varð um Bæjarútgerð Reykjavíkur á
fundi borgarstjórnar þann 16. september s. 1. Ástæðan var
sú, að útgerðarráð B. Ú. R. hafði samþykkt að taka þátt í
stöðvunaraðgerðum L. í. Ú. Sigurjón Pétursson, borgarfull-
trúi Alþýðubandalagsins og fulltrúi þess í útgerðarráðinu,
tók málið upp í borgarstjórn og flutti tillögu um það að
borgarstjórn fæli B. Ú. R. að hætta þegar í stað þátttöku í
aðgeröunum. Tillögu Sigurjóns var vísað frá með atkvæðum
Sjálfstæðisflokksins.
Það kom fram í máli Davíðs Oddssonar á fundinum að
hann teldi það óforbetranlegt ábyrgðarleysi að skorast und-
an stöðvunaraðgerðum L. I. Ú. Sagði hann að rekstrar-
grundvöllur togaraútgerðarinnar væri slíkur að algert hrun
blasti við. Ekki varð honum eins tíðrætt um rekstrargrund-
völl heimilanna eða fjárhagslegt hrun þeirra. Var ekki
annað að heyra en hann teldi það ábyrga afstöðu hjá tekju-
háum borgarfulltrúum að senda tugi kvenna á atvinnuleys-
isbætur sem eru í hæsta lagi unt 350,- kr. á dag eða um
7.000.- kr. á mánuði.
Á fundinum lýstu fulltrúar Kvennaframboðsins yt'ir van-
þóknun sinni á fyrirhuguðum aðgerðum B. Ú. R. og létu
bóka afstöðu sína í því efni. í bókuninni segir m. a.: ,,Eðli-
legur rekstrargrundvöllur heimila láglaunafólks hefur aldrei
veriö tryggður og nýjustu efnahagsaðgerðir ríkisstjórnar-
innar munu enn auka á óöryggi hans. Á öllum vígstöðvum,
bæði hjá ríki og bæ, er verkafólki greinilega ætlað að taka á
sig skattinn af ofveiðum og offjárfestingum í sjávarútvegi
sem það ber enga ábyrgð á. Þetta fólk verður engu að síður
að finna einhverjar leiðir til að halda heimilunum gangandi.
Meðan svo er, er Reykjavíkurborg vorkunnarlaust að halda
B. Ú. R. gangandi en hlaupast ekki undan ábyrgð um leið
og kallið kemur frá útgerðarmönnunutn í L. í. Ú. Er mál til
komið að rekstrargrundvöllur heimilanna verði virtur.“
Sólrún Gísladóttir.
— verkafólki er greinilega ætlað
að taka á sig skattinn af ofveið-
um og offjárfestingum ... sem
það ber enga ábyrgð á
HÚSNÆÐISMÁL
Að búa við öryggi í húsnæðismálum er frumforscnda þess
að önnur félagsleg þjónusta missi ekki marks. Á þessu sviði
hefur Reykjavíkurborg haldið að sér höndum og látið ein-
staklinga um að glíma við óyfirstíganlega erfiðleika við að
tryggja sér öruggt húsaskjól. Leynt og ljóst hefur sú stefna
verið ríkjandi að hið æðsta markmið í lífinu sé að eignast
eigið húsnæði. Þeir, sem annað hvort vilja ekki eða geta
ekki náð því hafa fallið á manndómsprófinu. Þetta er háska-
leg stefna og hér verður að verða breyting á.
Afleiðing hennar er trt. a. sú að borgin hefur ekki látið sig
neinu varða þau hundruð borgarbúa, sem ofurseldir eru
sífellt minnkandi húsaleigumarkaði.
Árið 1960 voru 6500 leiguíbúðir í Reykjavík. í dag er
ekki vitað um tölu þeirra, en allt bendir til að þeim hafi
fækkað um 1000 til 1500 íbúðir. Þetta gerist á sama tíma og
lánakjör til húsnæðiskaupa hafa stórversnað með tilkomu
verðtryggingar á lán og jafnframt hafa íbúðarbyggingar
dregist saman. Það er því augljóst að leigjendum mun fjölga
og möguleikar til að fá leiguhúsnæði fara hríðversnandi ef
ekkert er að gert.
Leiguíbúðum hefur fækkað um
rúmlega 1000 á 20 árum
15 p