Vera - 01.07.1987, Síða 25

Márta Tikkanen i Reykjavik. Ljósmynd: Sig.
Mártu og í mörgu er hún í samræmi við framsettar kenningar um
kvenlega skynjun andstætt skynjun karla.
„Mérersagtaðbókinendurspegli einhverja sérstaka kvenskynjun
og vissulega vitum við að að konur eiga erfitt með að lifa og virka
beint af augum. Karlarnir hugsa í beinni línu bæði til góðs og ills.
Þeir geta skipt lífinu niður í minni einingar, sett það í hólf óháð hvgr
öðrum. Þetta getur þó skilað þeim árangri, t.d. í formi skjóts frama
á vinnustað. Við konur erum lengui að þessu þar sem við hreyfum
okkur ávallt í hringi í átt að markmiðunum''.
Þegar Márta árið 1986 var loksins reiðubúin að setjlnrá sér hand-
ritið af Rauðhettu hafði hún unnið í sex ár að gerð bókarinnar. Bókin
er því ekkert fljótfæ.pisverk, en heldur ekki tilraun til að skapa hlut-
verk meö ákveðnum frásagnarmáta.
,,Ég hef aldrei í vinnu minni við aðSmja bækur sett mig í stelling-
ar til að finna formið, það verður allt til á huglægan hátt. Ég leyfi
textanum að vaxa og verða til".
Márta dregur po alls ekki úr mikilvægi formsins í sköpun sinni.
Þegar í fyrstu bók hennar ,,nú á morgun" (nu imorron 1970) finnur
maður fyrir þörf hennar á öðruvísi tjáningarmáta en hinum hefð-
bundna með punktum og upphafsstöfum. Því hvar er upphafið og
endinn í lífi fjögurra barna móður, sem jafnframt hefur áhuga á að
sinna öðrum áhugamálum og verkefnum?
..Hvernig ég segi það skiptir mig jafn miklu máli og það sem ég
hef að segja. Þetta er spurning um takt, um að samræma málfar og
boðskap".
Heildin sem þannig skapast úr fjölbreytileika lífsins er aðalatriðið
fyrir Mártu. Hún er mikilvæg til að geta sýnt rétta tóninn, til að geta
staðið fyrir sínu í listinni.
,,Sumir kvenrithöfundar leggja heiður sinn að veði til að semja
samskonar bækur og karlar gera. Það finnst mér fáránlegt og sam-
bærilegt við það að konur reyndu að fela kyn sitt með því að klæðast
eins og karlar. Fyrir mig er þetta spurning um samstöðu, um að
hlýða á eigin rödd þó það passi ekki inn í munstrið. Sjónarhorn karls
getur aldrei orðið mitt. Ég é erfitt með að skrifa um karla, erfitt með
að skilja hvernig þeir hugsa. Já, það er margt sem ég skil ekki varð-
andi karla og það má segja að Rauðhetta fjalli einmitt um þetta. Um
25