Vera - 01.03.1988, Blaðsíða 12

I
Nú valda þessi mál mikilli togstreitu á milli kynjanna. Hvað er til
ráða?
Það er náttúrlega fyrst og fremst að það fari fram umræða um
þessi mál sem vfðast, t.d. í skólum, og svo að við ölum okkar börn
betur upp en við erum alin upp sjálf.
Raeða karlar sín á milli þessi mál sem við höfum veríð að ræða ?
Það held ég aö sé nú ofsalega lítið. Það er líklega vegna þess
hvaö þeir eiga erfitt með að ræða tilfinningar. Ég held að það sé
mjög sjaldan að karlar hringi hverí annan og ræði barnauppeldi
og heimilisstörf. Við erum ekki aldir upp við þennan hugsunar-
hátt.
/ könnuninni kemur fram að konur séu orðnar haría þreyttar á
aðgerða- og áhugaleysi karla ogjafnvet sagt að ,,Nýja konan sitji
uppi með úreltan karl". Hvað heldur þú að karlar hafi hugsað sér
að gera í þessari stöðu?
Þessi niðurstaða er náttúrlega algjört sjokk. Ég held að karlar
verði að taka á sig rögg og sýna þessu máli meiri rækt en þeir hafa
gert. Það verðurekki hjá þvíkomist. Viðskulum leyfa þeim körlum
sem eru eldri eða vilja ekki viðurkenna vandann að daga uppi, en
leggja meiri áherslu á þá kynslóð sem er að vaxa upp. Svona
breytingar taka tíma, langan tíma, en ég skil vel að konur séu orðn-
ar þreyttar á aö bfða eftir þeim. Það hjálpar ekki konu sem býr við
vandamálið f dag að hlutirnir verði betri eftir hundrað ár.
K.BI./HAL
,,Láta ekki
bjóöa sér
tilfinn-
ingaleysi“
Einn af þeim sem Vera kom aö máli viö er Ólaf-
ur Björnsson, 25 ára lögfræðingur, giftur og
tveggja barna faðir. Vera spuröi hann um efni síö-
asta blaðs, hvort konur sitji uppi meö gamaldags karl-
menn sem ekki vilji koma til móts viö þær?
,,Mér finnst efnið áhugavert þó svo ég sé ekki sammála öllu sem
þar stendur. Þetta tengist einmitt sögunni sem er fremst í blaðinu
um konuna í strætó. í þeirri sögu er það einmitt konan sem er
hennar mesti óvinur. Þetta dæmi er lýsandi, þvíkonureru konum
verstar. Mér finnst til f þessu með að karlar þurfi ástæöu til að hitt-
ast og vera saman en konur hittast bara til að hittast. Ég fer til
dæmis og spila brids með strákunum og mikill hluti af tímanum
fer í að spjalla um hitt og þetta."
Taliðþið um samskipti ykkar við konur, um fjölskylduna, börnin
og uppeldi?
Við tölum mikið um konur, þó aðallega um þærsem kynferðis-
verur. Við tölum um hvort þær séu fallegar, skemrntilegar, hver er
með hverjum o.s.frv.
Sem sagt kjaftasögur?
margir heföu áhuga á þvf eöa treystu sér til þess.
Það er nokkuð algengt að konur í sambúð vinni hlutastörf en
karímenn vinni mikla yfirvinnu. Nú ætti að vera hægt að jafna
þetta út, heldur þú að konur séu tilbúnar til að vinna meira eða
vilja karlar ekki sleppa sinni yfirvinnu.
Ég held að það sé hvorttveggja. í fyrsta lagi held ég að karlarnir
séu ekkert spenntir fyrir aö ráöast inn á heimilismarkaðinn og
konurnar ekki tilbúnar til að vinna meira vegna þess að þær sitja
uppi meö alla vinnuna á heimilinu.
Þær hafa meiri ábyrgöartilfinningu
En þar sem sambýlisfólk vinnur jafnlangan vinnudag heldur þú
að það sé regla eða undantekning að húsverkin skiptist jafnt?
Ég held að það sé undantekning, þó fer þetta eitthvað eftir
þjóðfélagshópum. í mínum kunningjahópi er algengt að fólk
hjálpist að en þó bera nær undantekningarlaust konurnar ábyrgð-
ina á þessum störfum. Þær hafa einhverra hluta vegna meiri
ábyrgðartilfinningu, kannski er það uppeldið og fyrirmyndirnar
sem viö töluðum um áðan. Það er líka algengt að karlar sinni
ákveðnum störfum á heimilinu en ekki öðrum. Þeir kannski elda,
skúra, vaska upp, kaupa inn og láta þar við sitja, en þvottavélin
vefst fyrir mörgum og ýmislegt fleira. Ég fór til dæmis á útsölu í
barnafataverslun um daginn. Þar voru tugir kvenna en ég var eini
karlmaðurinn. Það virðist ekki vera karlaverkað kaupa fötá börnin
sfn.
Óiafur Björnsson Ljósmynd: bb
12