Vera - 01.03.1988, Blaðsíða 31

Heimsókn hjó
Síðastliðið sumar var mikið um
heimsóknir til okkar í Kvennahúsið
Hótel Vík. Gestirnir voru bæði er-
lendir og innlendir, en alveg ótrú-
lega mikið af erlendu frétta- og
blaðafólki. Ein úr þeim hópi var
Joanne Edgar, hún var send til ís-
lands af tímaritinu Ms. í Bandaríkj-
unum til að skrifa grein um Kvenna-
listann og Island.
,,Ms. For a better world“ eöa ,,Fr. Til aö
gera heiminn betri“, er tímarit sem kemur
út tólf sinnum á ári og hóf göngu sína áriö
1972. Það voru þær Joanne Edgar og
Gloría Steinem sem áttu mestan heiöurinn
af að kanna móttökur og ráðast i aö gefa út
feministablað í Bandaríkjunum og hafa
starfað óslitiö viö þaö síðan. Þaö var því
mjög eðlilegt aö Joanne heföi áhuga fyrir
Veru. Hún lét í Ijós aðdáun sína á útliti
blaðsins, en þaö er reyndar nokkuö sem
útlendingar er sjá blaðið gera mikið af.
Þegar viö fórum að ræöa saman kom í Ijós
að sömu málefni eru tekin fyrir i Ms. og
Veru. Okkur Verukonur langaöi aö taka
viðtal viö Joanne og fá hana til að segja
okkur hvernig gengi aö halda blaði eins og
Ms. gangandi í Bandaríkjunum og ekki síö-
ur til aö heyra hvernig gengi meö kven-
frelsismálin þar en þar sem hún haföi að-
eins fárra daga viödvöl á íslandi gafst ekki
tími til þess.
Nú vildi svo til að ég var á leið til Banda-
ríkjanna og ætlaöi aö stoppa þrjá daga í
New York og því var ákveðið aö ég færi í
heimsókn til Ms. og tæki viðtalið þar. Ms. er
til húsa á 18. hæð í gamalli byggingu sem
er verið aö standsetja viö 40. stræti rétt hjá
Modern Museum of Art. Þegar ég kom út
úr lyftu hússins blöstu viö mér á stórum
glervegg stafirnir Ms. Ég fór inn og spuröi
stúlkuna í móttökunni hvort Joanne Edgar
væri viö. Hún spuröi hvort ég ætti pantað
viðtal við Ms. Edgar en þegar ég sagöi aö
svo væri ekki, sagöi hún mér kurteislega
aö sér heföi verið gefin ströng fyrirmæli um
aö ónáöa ekki Ms. Edgar þar sem hún væri
mjög önnum kafin um þessar mundir.
Þetta leit ekki sem best út, daginn eftir var
ég aö fara heim til íslands, auðvitaö heföi
ég átt að hringja strax og ég kom til New
York og mæla mér mót viö Joanne, þaö var
bara það aö tíminn hafði hreinlega flogið
frá mér í þessari stóru borg sem hefur svo
sannarlega margt upp á að bjóöa fyrir
feröamenn. Þó svo ég næöi ekki tali af
Joanne baö ég stúlkuna að hringja í hana
og athuga hvort ég mætti ekki skoða mig
um á blaðinu eða hvort hún gæti talað við
mig seinna um daginn. Það var eins og viö
manninn mælt um leiö og Joanne vissi af
mér var hún komin fram og tók innilega á
móti mér. Hún bauð mér inn og fór með
mig um húsakynni Ms., þarna vinna fjöru-
tíu manns þrjátíu og sjö konur og þrír karl-
ar.
Viö fórum fyrst inn í stærðarinnar fund-
arherbergi þar sem haldnir eru starfs-
manna- og ritnefndarfundir, fundir meö
fjölmiðlafólki eru haldnir einu sinni á ári en
þeir farafram annars staðar vegna þess að
það fólk rúmast ekki allt í þessu herbergi
þótt stórt sé. Síðan gengum viö herbergi úr
herbergi, þarna erstórt ,,layout“ herbergi
meö öllum hugsanlegum áhöldum til slíkr-
ar vinnu. Viö litum viö á tveim skrifstofum
þar sem fólkiö sem sér um viðskiptahlið
Ms. hefur aðsetur, gengum fram hjá skrif-
stofu þar sem kona sat önnum kafin viö aö
vinna á tölvu, Joanne sagði mér að hún
ynni viö að setja efnið sem ætti aö fara í
desember blaðið, þetta var í september.
Síöan lá leiðin inn í, aö því er mér fannst,
stórt bókasafn og herbergi þar sem voru
hillur frá gólfi upp í loft meö gömlum Ms,-
blöðum snyrtilega röðuðum eftir árum og
mánuðum, næst komum við inn í pósther-
bergið en þar voru tvær Ijósritunarvélar og
ein frímerkjavél.
Þetta var oröin löng ganga og ég var satt
að segja mjög fegin þegar Mary Thom ein
úr ritnefnd Ms. bauð mér sæti inni hjá sér,
viö röbbuöum saman dálitla stund á meö-
an Joanne ræddi viö tvær stúlkur sem voru
önnum kafnar viö aö opna pakka er inni-
héldu alls konar varning svo sem greiður,
sólgleraugu, penna, sokka, regnhlifaro.fi.
o.fl. Fólk sendir þeim þetta til að fá umfjöll-
un um þessa hluti í blaöinu, annað hvort
vegna þess að það er ánægt meö hlutinn
eöa ekki, líka er þetta gert til að koma á
framfæri upplýsingum um nýjar vörur. Að
lokum fórum viö inn í lang minnsta her-
bergið en þar hafa Joanne og Gloría skrif-
stofu saman, Gloría var á fyrirlestrarferö
um landiö þegar þetta var svo ég hitti hana
ekki, en Joanne fór aö segja mér frá Ms. og
kvenfrelsisbaráttunni í Bandaríkjunum.
Ein og hálf milljón lesendur
Ms. er gefið út mánaöarlega í fimm-
hundruð þúsund eintökum, áskrifendur
eru milli þrjúhundruö og áttatiu og fjögur-
hundruö þúsund. Áætlað er aö ein til ein
og hálf milljón manna lesi blaöiö. Upphaf-
lega var Ms. rekið sem hlutafélag en það
fékk einnig styrk aö upphæð einni milljón
dollara frá öflugu útgáfufélagi sem Joanne
nafngreindi ekki, síöan 1979 hefur þaö
hins vegar veriö rekiö sem stofnun er hefur
þaö að markmiði sínu aö fræöa lesendur
um ýmis réttindamál þeirra ekki síst hvaö
Man-Junkie Factor
Compals|veSf,opi;0r
^t'^oking/Ug
Ws- Sorvoy Resu„s 3
GHda Rodner
Ho°ked 0nFome