Vera - 01.12.1994, Blaðsíða 7

Loksins, loksins! Þetta voru fyrstu viðbrögð
margra kvenna viö þeirri fregn að við ritun
nýrrar kristnisögu hefði verið ráðinn kven-
kyns sagnfræðingur til að skrifa ákveðna
kafla um hlut kvenna í kristnisögunni og
annast ráðgjöf varðandi hiö kvenlega sjón-
arhorn. Loksins á ekki að gleyma því aö hér
á landi hafa búið konur jafnlengi og karlar
og kominn tími til að þess sjáist einhver
merki þegar saga þjóöarinnar er færð í let-
ur. Alþingi íslendinga minnist 1000 ára af-
mælis kristnitökunnar árið 2000 meö út-
gáfu íslenskrar kristnisögu og kostaði það
nokkur afskipti kvenna aö koma sjónarmiði
þeirra að við þessa söguritun. Meðal annars
gengu konur úr áhugahópi um kvennarann-
sóknir á fund Hjalta Hugasonar ritstjóra og
reifuðu málið. Konan sem ráðin var til
starfans er Inga Huld Hákonardóttir sagn-
fræöingur og er hún jafnframt aö undirbúa
málþing um konur og kristni sem haldið
verður í vor. Inga Huld hefur starfað sem
blaöamaður og skrifað nokkrar bækur, m.a.
bókina Fjarri hlýju hjónasængur sem vakti
ífcag'
fór aö skrifa bókina Fjarri hlýju hjónasængur.
5lf UriotiiitöUu iþjóöliilönr
„Ástæðan fyrir því að ég hóf rannsóknirnar
sem liggja að baki þeirri bók er sú að fólk
hafði veriö að spyrja mig hvort það gæti ver-
ið satt að konum hafi raunverulega verið
drekkt fyrir barneignir og skírlífisbrot. Ég fór
þá að kanna allt mögulegt í kringum Stóra-
dóm. Hann tengdist stjórn og eftirliti með
hjónaböndum og barneignum, sem hafa svo
mikil áhrif á líf kvenna. Þá kom í Ijós að það
reyndist auðvelt að finna fjölda kvenna, t.d.
á sakaskrám, og kirkjan lét þessi mál mikið
til sín taka frá fyrstu tíð. Þannig var ég lent
á kafi í kirkjusögunni án þess að hafa bein-
línis ætlað það og þá rann jafnframt upp fyr-
ir mér hvað áhrif kirkjunnar voru víðtæk. Þaö
hefur hins vegar verið hefö viö ritun kirkju-
sögunnarað hafa konurnarekki með. Kirkju-
mikla athygli þegar hún kom út árið 1992.
Aðrar konur sem koma að þessu verki eru
þær Þórunn Valdimarsdóttir sagnfræöingur,
Ásdís Egilsdóttir bókmenntafræðingur og
Guðbjörg Kristjánsdóttir listfræðingur og
veröa hugsanlega fleiri.
„Það er óskaplega spennandi að fá að
taka þáttí þessu verkefni," segir Inga Huld.
„Þá hefð að skrifa söguna alfarið út frá sjón-
arhóli karlmanna má rekja allt aftur til Forn-
grikkja, en einn þeirra sagði reyndar aö sú
kona væri best sem engar sögur færu af!
Það var ekki fyrr en upp úr 1960 að farið var
að huga að konum í mannkynssögunni og
þá kom náttúrlega ýmislegt nýtt í Ijós. Það er
mjög góður hópur sem vinnur að ritun
kristnisögunnar núna, en auðvitaö er erfitt
aö breyta vinnubrögöunum þegar menn hafa
alltaf unnið eftir hefðbundnum leiöum. Nú
þurfa þeir að setja sig f nýjar stellingar og
þótt það gerist kannski ekki á einni nóttu er
ég bjartsýn á að það takist. Anna Siguröar-
dóttir er reyndar brautryöjandi hér á landi í
ritun kvennasögu og hún hefur þegar lagt
sitt af mörkum við ritun kristnisögunnar
með bók um nunnuklaustrin tvö, sem voru
hér á landi, á Reynistað og í Kirkjubæ. Sú
bók er mjög mikilvæg því fýrri sagnariturum
þóttu þessi klaustur ekki svo mikilvæg að
þeir skrifuðu sérstaklega um þau I sínum út-
gáfum af kristnisögunni."
Um leið og farið er að leita að konum í
sögunni og dyrunum að svartholi gleymsk-
unnar lokið upp storma konurnar upp á yfir-
borðið. Inga Huld segist eiginlega hafa dott-
iö inn á þetta svið sagnfræðinnar þegar hún