Ljósmæðrablaðið - 01.12.1981, Blaðsíða 22

126
LJÓSMÆÐRABLAÐIÐ
munkurinn væri faðir barnsins. Hann reif barnið úr höndum
móðurinnar og reyndi að slengja því í gólfið, en nærstatt fólk
kom i veg fyrir það.
1889 var frá því sagt í bresku blaði, að verkamannskona hefði
fætt barn í sigurkufli. Belgurinn var lagður til hliðar í nokkra
klukkutíma. Þá varð einhver til þess að skoða belginn nánar og
varð forviða að sjá á hann prentað greinilegum stöfum „Breska
og erlenda bibliufélagið” en belgurinn var orðinn alveg uppþorn-
aður. Vinir og nágrannar flykktust að til þess að sjá kraftaverkið.
Læknirinn sem var við fæðinguna, var þó vantrúaður og fann
brátt að belgurinn hafði af tilviljun verið lagður yfir titilblað
Biblíunnar, þar sem orðin voru prentuð. Aðrir viðstaddir tóku þó
ekki til mála svo hversdagslega skýringu og voru sannfærðir um
að barnið væri fæddur trúboði, sem ætti fyrir sér mikla framtíð í
því starfi.
Almennt var sigurkuflinn einnig álitinn vera verndari barnsins
gegn göldrum, illum öndum, djöflum og þvi að galda- eða álf-
konur stælu barninu og skildu eftir sitt eigið ljóta og ófullkomna
afkvæmi, umskiptinginn. Kuflinn átti að varðveita, og hér á
Islandi gróf ljósmóðirin sigurkuflinn venjulega undir þröskuld,
sem móðirin seinna sté yfir. Það var trú manna að ef barn dæi,
gæti sál þess komið til móðurinnar og endurfæðst. Einnig var
álitið að ekki mætti skilja belginn eftir á víðavangi, því þá gætu
illir andar komist í hann. Væri belgurinn brenndur, myndi barnið
týna sálu sinni, en það er venjan nú til dags og því kannski ekki
furða þótt sáluleysi sé orðið eins mikið og raun ber vitni.
Sigurkuflinn var víða notaður til þess að öðlast mælsku og svo
mun hafa verið í hinni fornu Rómaborg. Mikil hjátrú var tengd
þessu á íslandi, í Danmörku, Englandi og víðar, og er e.t.v.
skýringin á hárkollum dómara og lögfræðinga. Eins var álitið að
sigurkuflinn hjálpaði ljósmóðurinni í starfi, en snemma urðu
læknar vantrúaðir á það, og er ekki ósennilegt að dýrkeypt
reynsla í starfi hafi valdið því. Mauriceau, sem skrifaði bók um
fæðingarfræði 1775, hafði ekki mikla trú á mætti sigurkuflsins,
en viðurkenndi þó að það að fæðast í sigurkufli væri merki þess
að fæðingin hefði verið auðveld fyrir móðurina og barnið væri
sennilega óskaddað.
í gamla daga kom það fyrir að ljósmæður stælu sigurkuflinum