Ljósmæðrablaðið - 01.04.1983, Qupperneq 23

LJÓSMÆÐRABLAÐIÐ
23
b) mismunagreiningu verur að gera milli barna sem eru „large
for date”, polyhydramnios og tvíbura;
c) ef „large for date barn” finnst, verður að rannsaka sykur-
sýki í ætt eða hvort barnið er vanskapað;
d) í öllum tilfellum þar sem legbotnshæð mælist of mikil, er
hætta á:
1 ) að vatnið fari of snemma;
2) placenta insufficiens eftir 38. viku;
3) ef um acut polyhydramnios er að ræða, þá er hætta á
acut foetal distress.
III Ef legbotnshæð mælist >3 cm undir meðalgildi, staðnar eða
minnkar:
a) lág legbotnshæð snemma í meðgöngu vekur sterkan grun
um óörugga meðgöngulengd;
b) ef meðgöngulengdin er örugg og legbotnshæð mælist >4
cm undir meðalgildi fyrir 24. viku, vekur það grun um
vanskapnað hjá fóstri;
c) lág legbotnshæð gefur til kynna léttbura löngu áur en
hormónapróf breytast;
d) stöðnuð eða minnkandi legbotsnhæð eftir 36. viku, ef
höfuð hefur ekki gengið niður í grind, vekur grun um
foetal distress eða intrauterin dauða.
Að lokum:
Af þeim mælingum sem gerðar eru, þ.e. á þyngd, ummáli
kviðar og legbotnshæð, er legbotnshæðin besti mælikvarðinn á
fósturvöxt. Mæling á legbotnshæð er einföld og örugg aðferð til
að finna áhættuhópa. Það má segja að gravidogramið, sem
kemur fram á svipuðum tíma og sonarinn hafi lent í skugga hans.
En ég held að það sé samdóma álit þeirra, sem hafa kynnt sér þessi
mál, að gravidogramið kemur ekki í stað sonars og sonar ekki í
stað gravidograms, heldur eru þetta tveir þættir mæðraskoðunar,
sem styðja hvorn annan og stuðla að auknu öryggi mæðravernd-
ar.