Ljósmæðrablaðið - 15.12.2003, Blaðsíða 5

Kveðja frá
formanni LMFÍ
Að lokinni heimsókn hinnarþekktu ljósmóður
Inu May Gaskin er margt sem fer um hugann.
Þessi ljósmóðir sem er svo rökrétt í sínum
kenningum náði að vekja anda ljósmóður-
fræðinnar í brjósti okkar - þeirrar ljósmóður-
fræði sem forverar okkar á öldum áður kunnu
svo vel og gerði þær farsælar ljósmæður.
Vangaveltur eins og það hvort við höfum
fjarlægst um of þessi gömlu gildi sem felast
í nærverunni og yfirsetunni eru ofarlega í
huga mér. Nú á dögum eru kröfurnar um að
allt gerist á ljóshraða of háværar til að við
náum að fylgja þeim eftir. Eðli starfs okkar
samrýmist ekki þessu hugtaki - ljóshraði.
Við þurfum að finna mótvægi við þetta
hugtak t.d. mætti nota orðið ljósmóðurhraði,
sem mætti vel skýra þannig að allt þarf að
gerast eftir réttri röð og í áföngum bæði á
nieðgöngunni og ekki síst í fæðingunni.
Það er e.t.v ekki það sama og hraði snigilsins
en samt eitthvað líkara honum en ljós-
hraðanum.
I því samfélagi sem við búum í í dag virðist
vera gert ráð fyrir að öllu sé hægt að stjóma,
getnaði, fæðingatíma, hraða fæðingar eða
aðferð við fæðinguna sjálfa. Svo ég vitni í
umræðu sem ég las um nýlega á dönskum
fréttavef. Þar kemur fram að umræðan í
Danmörku er í alvöru farin að snúast um það
hvort konur eigi að fá að velja það hvort þær
fæði eðlilega eða fái keisaraskurð að eigin
vali.
Mín skoðun er ótvíræð, fæðing á eðlilegan
°g náttúrulegan máta er besta og farsælasta
leiðin fyrir konur með eðlilega meðgöngu og
sögu um áfallalausar fyrri fæðingar.
Keisaraskurður er hinsvegar góður valkostur
e/læknisfræðilegar ástæður benda til þess
að heilsu barns eða móður sé stefnt í voða ef
látið er reyna á fæðingu, hvort sem það sést
áður en fæðing hefst eða þegar í fæðinguna
er komið. Sögur af fæðingum frægu og ríku
kvennanna úti í heimi mega ekki yfirskyggja
þekkingu okkar og við verðum að hafa kjark
og þor til að færa þau rök fyrir eðlilegum
fæðingum að konur fái trú á sjálfar sig og
velji heilbrigðari kostinn þ.e. fæðingu eins
og móðir náttúra áskapaði okkur.
Aðventa - jól
I kringum hátíðir eins og jól og áramót er
hætt við að streita hellist yfir okkur. Þar
eru ljósmæður sennilega ekki undantekning,
þó í starfi ljósmæðra sé sérstakt Ijós sem veitir
okkur birtu og yl í skammdeginu. í þessu
blaði er jólasaga frá ljósmóður sem starfaði
í mörg ár á landsbyggðinni og fékk nokkur
jólabörn á sínum starfsferli. Þær sem til
þekkja vita að togstreitan sem myndast þegar
hátíðir eru framundan getur oft verið býsna
mikil. Fjölskyldan er ekki alltof ánægð með
að mamman/eiginkonan þurfi að vera í vinnu
þegar “allir” eigafrí. Enþaðersamt sérstök
tilfinning að vinna á þessum dögum og mikil
ánægja sem felst í því að taka á móti jólabami
eins og fram kemur í jólasögu Elínar
Sigurðardóttur í Stykkishólmi. Tilfinningin
sem Elín lýsir svo vel er ljósmæðrum vel
kunn og er raunar ekki eingöngu bundin við
jól eða hátíðir. Fæðing sem gengur vel og
gefur af sér hraustan einstakling er í sjálfu
sér hátíð allra sem að henni koma.
Eg óska ljósmæðrum og öðrum lesendum
Ljósmæðrablaðsins gleðilegrar hátíðar.
Ólafía M. Guðmundsdóttir
formaður LMFÍ
Ljósmæðrablaðið
Desember 2003