Dagblaðið Vísir - DV - 17.01.2004, Síða 2

2 LAUGARDAGUR 17. JANÚAR 2004
Fréttir DV
Útgáfufélag:
Frétt ehf.
Útgefandl:
Gunnar Smári Egilsson, ábm.
Ritstjóran
lllugi Jökulsson
MikaelTorfason
Fréttastjórar
Kristinn Flrafnsson
Kristján Guy Burgess
DV: Skaftahlíð 24, Rvík, sími: 550 5000
Fax: Auglýsingar: 550 5727 - Ritstjóm:
550 5020 - Aðrar deildin 550 5749
Ritstjóm: ritstjorn@dv.is - Auglýsing-
an auglysingar@dv.is. - Dreifing:
dreifing@dv.is
Setning og umbrot: Frétt ehf.
Prentvinnsla: Isafoldarprentsmiðja
DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni
blaðsins í stafrænu formi og í gagna-
bönkum án endurgjalds.
Akureyri art
Listasafn Akureyrar
rennir sér inn í janúar-
snjóinn fyr-
ir norðan
með opnun
sýningar á
verkum
Svövu
Björnsdótt-
ur og
Bjarna Sig-
urbjörns-
sonar. Sýna þau
abstrakt expression-
isma og harða geómetr-
íu þar sem tilflnningar
takast á við vitsmuni.
Sýningin opnar í dag.
Fyrst núna
Fyrsta barnið til að
koma í heiminn á ísa-
firði á
þessu ári
fæddist
ekki fyrr en
13. janúar á
sjúkrahús-
inu á
staðnum.
Um var að
ræða9
marka dreng sem tek-
inn var með keisara-
skurði og heilsat móður
og barni vel. Foreldarn-
ir eru Jóhanna Torfa-
dóttir og Halldór Þór
Helgason. Er þetta
fyrsta barn þeirra.
Borað fyrir austan
Jarðborinn
Sleipnir hóf
að bora eft-
ir heitu
vatni á
Eskifirðií
fyrri viku
og gengur
vel. Er bor-
inn kominn
niður á 470 metra dýpi
og verður nú ráðist í að
steypa fóðringar og gera
klárt fyrir áframhald-
andi borun. Lítið er um
heitt vatn á Austurlandi
og yfírleitt farið með
það eins og gull.
ðfan, neðan
og niðri í
Stundum ruglast menn I því
hvernig best er að nota orðin
ofan í, niður í og niðri f.
Enginn verður hengdur fyrir
slíkt en grundvallarreglan er
_______ sú að maður
Málið
eitthvað en er slðan staddur
niðri f ein-hverju.
Barnið sem um daginn
fæddist f bíl og rann
viðstöðulaust ((þróttatösku á
bílgólfinu fæddist því ofan
eða jafnvel niður (töskuna. Ef
sagt hefði verið:
Barnið fæddist niðri (tösku
hefði það þýtt að fæðingin
sjálf hefði átt sér stað í
töskunni. Sem var vlst ekki
raunin.
Arvisst upphlaup
Við höfum áður heyrt af fjárhagsvanda
Landsspítalans, ekki bara í fyrra og
hittifyrra, heldur svo langt sem minn-
ið nær. Árvisst er, að tekjur spítalans nægja
ekki fyrir gjöldum og að hlaupið er upp til
handa og fóta, sumpart til að sýnast, sum-
part til að spara og sumpart til að minnka
þjónustu.
Nú er hvellurinn hærri og niðurskurður-
inn meiri en venjulega. I stórum dráttum er
þó málið kunnuglegt. Einhver grundvall-
armisskilningur hlýtur að vera í rekstrarfor-
sendum og rekstri aðalspítala landsins, eitt-
hvað sem hægt er að læra af, svo að eðlilegt
rennsli náist í rekstrinum.
Spítalinn er rekinn á vegum heilbrigðis-
ráðuneytisins, sem á að vita, hvort hann sé
að gera það, sem hann á að gera eða eitthvað
annað og meira. Stöðugt rekstrartap er áfell-
isdómur yfir vanmáttugu ráðuneyti, þar sem
greinilega er allt í ólagi í senn, pólitík,
stjórnsýsla og viðskiptafræði.
Annað ráðuneyti kemur að þessu rugli
eins og svo mörgu rugli í opinberum rekstri.
Það er fjármálaráðuneytið, sem meira að
segja lét af hendi ráðuneytisstjóra sinn fyrir
nokkrum árum, svo að hann mætti verða
forstjóri ríkisspítalanna. Toppmaður kerfis-
ins var fenginn til að koma skikki á erfiðleik-
ana.
Síðan hefur staðan versnað. Fjölgað hefur
verið tegundum af silkihúfum og stofnað til
margvíslegrar úlfúðar milli ýmissa tegunda
yfirmanna. Því er freistandi að ætla, að emb-
ættisbákn ríkisins hafi ekki upp á neitt
mannval að bjóða í forstjórastóla, sem sé
sambærilegt við einkageirann.
Unnt hlýtur að vera að skilgreina, hvað sé
að á spítalanum. Er önnur hönd ríkisins að
minnka velferðina með fjárlögum, meðan
hin höndin eykur hana með sériögum,
reglugerðum eða öðrum ákvörðunum? Er
samræmi milli verkefna spítalans og fjár-
magnsins, sem til þeirra er ætlað á fjárlög-
um?
Er innbyggð verðbólga í kerfinu, sem veld-
ur því, að velja þarf milli óbreytts þjónustu-
stigs á hærra verði og lægra þjónustustigs á
óbreyttu verði? Er tilviljanakennt, hvort ný
og dýrari lyf eða hvort ný og dýrari lækn-
ingatækni eru tekin í notkun? Er enginn,
sem velur og hafnar breytingum?
Þótt ráðherrar og Alþingi skipi stjórnar-
nefnd, sem lengi hefur ekki verið starfi sínu
vaxin, eru það eigi að síður ráðuneytin tvö,
sem eiga að hafa spítalann í gjörgæzlu. Það-
an á að koma leiðsögn um, hvers konar at-
hafnir rúmast og rúmast ekki innan heil-
brigðisþáttar velferðarkerfisins.
Vandinn er, að ráðuneytin hafa ekki burði
til að viðurkenna, að einhver þarf að skil-
greina jafnóðum, hvað eigi að rúmast innan
velferðarinnar og hvað eigi að standa utan
hennar.
Jónas Kristjánsson
Kjósendur eru ekki fíll
„Lækning heimskunnar" Mólverk eftirHieronymus Bosch
Ásgeir Sverrisson fréttastjóri á
Morgunblaðinu skrifaði í gær Við-
horfsdálk þar sem hann fagnar inni-
Fyrst og fremst
lega þeirri niðurstöðu Ólafs Þ. Harð-
arson prófessors við félagsvísinda-
deild HÍ að „kjósendur séu ekki fifl".
Ásgeir segir: „Víst er að kjósendur
allra flokka á íslandi munu taka
þessum tíöindum fagnandi.
Stuðningsmenn Samfylkingar-
innar í síðustu kosningum geta nú
tekið gleði s£na á ný. Það er ekki til
marks um fiflsku að kjósa flokk sem
er bæði með og á móti þegar helstu
deilumál samtímans em til um-
ræðu.
Kjósendur Framsóknarflokksins
em ekki heldur fífl. Það er beinlínis
gáfulegt að bregðast við brosi Hall-
dórs Ásgrímssonar í sjónvarpi með
því að rjúka á kjörfund og kjósa
hann.
Þeir sem kusu Frjálslynda flokk-
inn hafa skyndilega fengið öflugt
vopn í hendur. Komið hefur á dag-
inn að þeir sem haldið hafa því fram
að einungis réttnefndir hálfvitar
styðji þaxm flokk hafa rangt fyrir sér.
Stuðningsfólk Vinstrihreyflngar-
innar - græns framboðs getur nú
hroft með bjartsýni til framtíðarinn-
ar. Það að hata eigin samtíma er ekki
til marks um að viðkomandi sé idjót.
Þvert á móti er það rökrétt og skyn-
samleg afstaða."
Ásgeir eyðir svo mestu púðri í að
g gleðjast með kjósendum Sjálfstæð-
■o isflokksins sem nú hafi fengið vott-
“ orð um að þeir séu síður en svo fífl
þótt þeir kjósi flokk sem hefur aukið
^ ríkisumsvif svo þau eru orðin meiri
<u en áður hefur þekkst í sögu lýðveld-
2 isins þótt hann berjist, hækkað
£ skatta meira en áður hefur þekkst
- þótt hann berjist fyrir og lofi skatta-
2 lækkunum, og auki framlög til „rík-
Z ismenningar" uns þau eru orðin
3 meiri en nokkru sinni fyrr þótt hann
™ boði að draga skuli úr framlögum til
málaflokksins.
<o
fO
e Og ennfremur segir Ásgeir:
™ „Orofa, vitsmunaleg tengsl eru á
^ miUi þess að efast um að aukin for-
™ sjárhyggja og reglugerðafíkn séu
« fallin til að bæta lífið á íslandi og
5 þess að styðja Sjáffstæðisflokkinn.
* Einungis fifl gætu komist að annarri
i- niðurstöðu. Sjálfur formaður flokks-
ins og forsæúsráðherra íslands hef-
ur lýst yflr því í blaðaviðtali að hann
sé andvfgur reglugerðarhyggju og og
rflásrekinni forsjárftkn. Að vísu vita
allir þeir sem á íslandi búa að for-
sjárhyggjan hefur náð þvflfloun tök-
um á íslenska „fóstrusamfélagmu"
að leita þarf alla leið til Noregs til að
finna viðlíka ástand. Þetta fólk kýs
vitanlega Sjálfstæðisflokkinn. Ein-
ungis algjört idjót, daufingi og gagl
myndi veija atkvæði sfnu með öðr-
um hætti."
Þá skrifar Ásgeir: „Kjósendur eru
ekki fífl.“ Stjórnmálaflokkar á íslandi
eiga að sameinast um að taka upp
þetta slagorð í sameiginlegum aug-
lýsingum. Slíkt yrði fallið til að draga
úr þeim miklu flokkadráttum sem
einkenna samfélagið nú um stundir.
Auglýsingaherferð af því tagi er
ástæðulaust að binda við kosningar
... Hugsa mætti sér að komið yrði
upp auglýsingaskiltum við helstu
samgönguæðar í Reykjavík og á
landsbyggðinni með myndum af ís-
lenskum stjórnmálaforingjum.
Undir þeim myndum mætti síðan
birta eftirfarandi yflrlýsingu: „Við
erum ekki fi'fl og það eruð þið ekki
heldur." Einhver auglýsingastofan
er vafalaust fáanleg til að sjá um
þetta „átak“ sem væri bæði jákvætt
og þverpólitískt."
Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir
vakti töluverða athygli við þá athöfri
í Þjóðleikhúsinu þegar fslensku tón-
iistarverðlaunin voru afhent. Klapp-
að var vel og lengi þegar hún kynnti
fyrirætlanir sínar um Tónlistarsjóð
sem „stutt gæti við bakið á nýsköp-
un, jafnt sem útrás á öllum sviðum
tónlistar og örvað þannig enn frekar
þá stórkostlegu þróun er átt hefur
sér stað í íslensku tónlistarlífi", eins
og hún útskýrði síðan í viðtali við
Morgunblaðið í gær. En Morgun-
blaðið birtir líka viðtöl við frammá-
menn f fslensku tónlistarlífi sem
virðast reyndar hreint ekkert gap-
Bjöm Th. ^mason formaður Fé-
lags fslenskra hljómlistarmanna
fagnar hugmyndinni því hans fé-
lagsmenn séu „alltaf mjög ham-
ingjusamir þegar menn búa til nýja
sjóði, en tónlistarmenn hafi barist
fyrir slfkum sjóði í fjöldamörg ár“.
Hann viti hins vegar ekkert hvert
stefnt sé með sjóðnum, hve mikið
fjármagn komi í haxm eða hvað
verður hlutverk hans.
Margrét Bóasdóttir formaður Fé-
lags islenskra tónlistarmanna „seg-
ist ekki sjá betur en að hér sé um að
ræða sama sjóð og fyrrverandi
meimtamálaráðherra, Tómas Ingi
Olrich, lofaði fyrir réttu ári,“ hefur
Morgunblaðið eftir heniú. Hún
kveðst þó vonast til að nú verði stað-
ið við fyrirheitin þannig að sjóður-
inn geti orðið til gagns.
Gamli Júdasarkappinn, Magnús
Kjartansson, sem nú er formaður Fé-
lags tónskálda og textahöfunda, virkar
hins vegar nánast kaldhæðinn í sam-
tali við Moggann um málið.
„Ég er búinn að heyra þessa frétt
svo oft, að ég er alveg ónæmur. Ég
verð alltaf jafn glaður þegar ég heyri
hana, en ég er bara búinn að verða svo
oft glaður yfir henni, en jafnoft hef ég
orðið sorgmæddur. Ég verð nú samt
að segja, að ég bind miklar vonir við
að þau kynslóðaskipti sem nú eru að
eiga sér stað í menntamálaráðuneyt-
inu muni leiða til þess að kerfið og
þjóðin slái samræmdari takt. Ég bið
þess í bænum mínum að Þorgerði
Katrínu megi lukkast að verða
menntamálaráðherra þess samtíma
sem er og ekki verður komist hjá."
Magnús kveðst margoft hafa lesið
frumvörp frá ráðherrum um stofnun
sjóðs sem þessa, rætt við ráðherra
og setið á fundum, fagnað, glaðst og
grátið. „Það eina sem ekki hefur tek-
ist er að málið hafi farið í gegn. Ég er
þeirrar skoðunar að þar hafi gamla
Island verið að neita því að horfast í
augu við nútímann, og inn í heim-
inn eins og hann er.“