Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1886, Side 66

kröld áður en hnnn getur byrjaS 4 verki sínu fyrir alvöru. Sein-
lœtiS er svo hœgfara aS basliS <>g fátæktin ná því óSara en varir.
Kepstu viS vinnu þína svo hún beri þig ekki ofurliSi. Árla skal
rísa sá gull vill á götu p na«. |>að stoðar lítið að bíða eptir
betri tímum. •Breytið ykkur sjáljum, þá breytast tímnrnir« segir
gamli Bíkarð. ISnin þarf ekki aS vita óskastundina. PaS er hœtt
viS aS 84 dtyi úr sulti og seyru sem gerir ekki unnaS en aS byggja
toptkastala. Fyrir ÖUu verSur eitthvaS aS hafa“. Jeg get SVOSem
unnið þó jeg búi ekki, en ef jeg hef nmráð yfir jörð þá verð jeg að
leggja hönd í bagga með, fyrst áiögurnar á henni eru svo miklar.
J>að er nógu smellið sem Bíkarð gamli segir um það: »S4 sem
kann iSn á arSberanda fje. en sá sem er gáfaSur er í góSu em-
baetti“, en maður verður að stnnda iðn sína ogbrjóta heilann, því
annars hrekkur hvorki fjeð nje embættið til að borga skattana.
■ Sá sem nennir að vinna sveltur aldrei, „þvi fátœktin kemst aldrei
inn fyrir þröskuldinn hjá þeim seni iSinn er“ þ)að er heldnr ekki
hætt við því að það þurfi að taka lögtaki hjá honum, því ut-
sjónin eySir skuldum en athugaleysiS eykur þcer“. þakkaðu
þinnm sæla fyrir að þú hefur ekki fundið gnll í jörðu nje erft
stórfje eptir fl'ændur þína, „þvi iSnin og hamingjan eru maSgur
Alt fcer sá sem íðinn er Yrktu jörS þína meSan iSjuleysinginn
scfur, þá verSur uppskeran svo mikil aS þú hefur nóg til aS Ufa af
og nohktiS tit aS selja. Vinndu i dag, þaS er ekki gott aS vita
hvaS kann aS koma fyrir 4 morgun" eptil' því sem Bíkarð gamli
segir og svo þætir hann þessuvið: „FrestaSu því aldrei td morg-
■uns sern þú getur gert í dag“. Ef þú værir vinnumaður hjá góíi-
um húsbónda, þætti þjer þá ekki minkun að því, ef hann kæmi
að þjer aðgerðalausum? Nú áttu með þig sjálfur, þú mátt
skammast þín alveg eins fyrir sjálfum þjer að vera iðjulaus, því
nóg er til að starfa bæði fyrir sjálfan þig og svo fyrir land og
lýð. „Gáttu aS starfi þinu með oddi og egy“ og hafðu það hug-
fast sem Bíkarð gamli segir: „Sveltur sitjandi kráka en fljugandi
fcer“. það er nóg til að gera. Kannske að hendnmar á
þjer, sjeu hvítar og fínar að eðlisfari, en hirtu ekki um það og
byijaðu á verkinu í herrans nafni. þá lagast alt dag frá degi.
„Dropinn holar steininn“ segir máltækið. „lSnin getur alt og
trjeS feltur ekki viS fyrsta_ högg. — Hvernig var það? Mjer
heyrðist einhver spyrja: A maður þá aldrei að hvíla sig eða
lypta sjer upp? Jeg tek undir með Bíkarð gamla: „NotaSu tím-
ann vel ef þú vilt eiga skiliS nS geta fengiS næSi. Eyddu engum
tíma til ónýtls, því þú ert ekki viss um hvaS nctsta mínúta kann
að hafa i för með sjer. Þó þú hamist ekki alt af vib vinnu þína,
þá geturðu samt brúkaS tímann vel. lðinn maður hefur nceði
þcgnr hann vill, en letinginn aldreienda segir Ríkarð gamli:
.,A'aSissamt lif og náSugt líf er sitt hvað. Jeg veit að margir
vilja lifa af gáfum sínnm án þess aðvinna, en þeimverðnrsjaldan
kápan úr því klæðinu. „Aptur hcf'ur idjusemin virSingu og als
nœgtir í för með sjer Forðastu skemtanirnar, þá munu þctr elta
þig. Yðnin og erviðið vinna alt. SíSan jeg varð bjargálnamaður
taka allir ofan fyrir mjer“ segir Ríkarð gamli.