Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1887, Blaðsíða 30

Bandaríkin stækkn&u smátt og smátt. Ári6 1789 voru
ríkin ab eins 11, árib 1857 voru þauorbin32; og í hvert
skipti sem nýtt ríki bættist vib, varb eitt mál ab abal-
deiluefni, og ]>ab var, hvort þar skyldi leyfa þrælahald
eba ekki. Suburríkin höfbu fjölda þræla, en norfeurríkin
enga. f>rælar þessir voru meb öllu rjettlausir. Eigeridur
þeirra máttu selja þá, misþyrma þeim og jafnvel drepa þá.
f>eir höffeu engan erfbarjett eba lögmætan hjúskaparrjett;
ef þeir flýbu frá eigendum sínum, var hundum sigab á þá,
eins og veifeidýr. þab er því ekki furba, þ<5 ab mörgum
gremdist þessi smánarlega mebferb; fleirum og fleirum fór
a& skiljast, aí> þrælahaldib er dsambobib sifeubum mönnurn,
og þannig myndafeist flokkur sá, er menn nefndu »abolitio-
nistan (þeir, sem vildu afnema þrælahaldib meb öllu). En
hjer var hægra um aí> tala en ilr afe bæta. I sufeurfylkun-
um voru um 12 milljónir manna, og af þeim 3*/3 milljdn
þrælar. Afe gefa öllum þrælum frelsi heffei því verife
stárkostlegt fjártjón fyrir hina hvítu menn í sufeuríkjunum.
Og sufeurríkjunum stófe stuggur af öilu umtali um afnám
þrælahaldsins, og sóttu því mál aitt fast þegar frá fyrstu.
Stjórnfræfeingar þeirra og rithöfundar lofufeu mjög mannúfe
þá, er þrælunum væri sýnd; þeir hjeldu því fast fram,
afe kjör þrælanna væru betri en kjör verkamanna í norfe-
urálfunni, Náttúrufræfeingarnir færfeu sannanir fyrir því,
afe svertingjarnir væru allt annarar tegundar en hvítu
mennirnir; heilinn í þeim væri svo miklu lítilfjörlegri, og
samkvæmt lögum náttúrunnar væru þeir sjálfkjörnir til afe
þjóna hinum æferi verum. Prestarnir í sufeurríkjunum voru
fremstir í flokki; þeir sönnufeu mál sitt mefe orfeum ritning-
arinnar, sögfeu afe gufe heffei lýst bölvun sinni yfir ætt
Kains o.s.frv’ Ennfremur sýndu menn fram á, afe norfeur-
ríkjunum væri enginn hagur afe því afe halda þræla, og
þessvegna gætu þau drjúgt um talafe. Einnig báru menn
þafe fram, sem líka var fyllilega satt, afe jafnvel þeir, sem
væru ákafastir afe vilja afnema þrælahaldife, vildu ekkert
samneyti eiga vife svertingjana; þeir vildu ekki sitja nálægt
þeim í kirkjum, leikhúsum efea járnbrautarvögnum.
Og eptir því sem tímar lifeu fram, mögnufeust þessar
deilur; öltum var þafe ljóst, afe einhver stórkostleg breyting
hlaut afe verfea á þessu; vife þetta vaknafei sú hngsan hjá
(96)