Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1887, Síða 33

tianri sjálfur heldur ekki ná&i kosningu til jringsius í Illinois.
En nú var álit hans sjárum farií) aö vaxa, og haí&i hann
ýms störf á hendi. Árib 1834 var hann svo kosinn til
þing8. Hann varí) brátt duglegur júngma&ur og fjekk mikil
ráb á Jringinu. Meiri hluti þingmanna var me&mæltur
þrælahaldinu yfir höfub, og nú var Jrab í fyrsta sinn, aí>
Lincoln mútmælti Jrví, þútt hann væri í miklum minnihluta.
þú var þab enganveginn tilgangur hans um þaö leyti, a&
gangast fyrir því, ab þrælahaldib væriafnumiö; hann von-
a&i fastlega, af) hægt væri a& kippa því máii í lag á frib-
samlegan hátt. þaö var fyrst sí&ar, og eiginlega fyrst í
úfri&num, a& hann varí) fullkominn „abolitionisti“. þú
var Lincoln kosinn til þings hvab eptir annab, og álit
hans úx, eptir því sem stundir libu fram, og gjör&ist hann
brátt foringi þjó&veldismanna á þinginu.
Jafnframt þingstörfum og annari sýslu, fúr hann nú
ab stunda lögfræ&i af miklu kappi og gjörbist málafærslu-
mabur. Vi& þab kynntist hann mjög mörgum, oghjálpa&i
þab honum til ab afla sjer mannhylli. Tekjur hans voru
þó ekki miklar, því ab hann var eptirgefanlegur í kröfuin
og færbi mjög opt mál fátækra manna. Árií) 1842 kvong-
a&ist hann. Kona hans hjet Mary Todd, og varb hjúna-
band þeirra farsælt. Um þetta leyti hætti hann einnig aö
gefa sig viö opinberum málum, og vann eingöngu a& mála-
færslustörfum sínum. Haustií) 1844 kom hann aptur fram
á vígvöllinn. Svo stúfe á, aS forsetakosningar fúru í hönd.
Forsetaefni lý&veldismanna var James Polk, en Henry Clay
Þjú&veldismanna. Lincoln var mikill vinur Clays, og gjör&i
því allt þa& er liann gat, til þess a& sty&ja a& því, a&
hann yr&i valinn. Hann fer&a&ist um allt fylki& IUinois
og nokkurn hluta af Indiana og flutti hvervetna tölur. Kæ&ur
hans eru nokkub einkennilegar; þær bera ekki vott um
sjerlega málsnilld e&a andríki og eru lausar vi& allan íbur&,
en þær eru mjög ljúsar og miki& í þeim af fjörugum smá-
sögum; eru þær hyggilega valdar og halda eptirtektinni
vakandi. Öll fyrirhöfn var& þú árangurslaus. Polk hlaut
kosninguna. En þa& var hægt fyrir a& sjá, a& þræla-
eigendurnir mundu ekki sitja vi& stýri& um aldur og ævi.
Nor&urríkin uxu stúrum, og vildu su&urríkin því taka rá&
sitt í tíma. þau vildu færa ríkiö stórkostlega út su&ur á
(S9)