Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1887, Síða 42

þab er efclilegt, a& mesti fjöldi af þeim mönnum, sem
anna&hvort höftiu haldiö þræla, eta hjeldu ab þrælahaldib
væri beinlínis til góbs — því ab þab voru margir, sem
hjeldu þab — hötubu Lincoln. Pjöldi manna hafbi misst
eigur sínar og nú, þegar svo mikil umbrot voru í hugum
manna, er þab eblilegt ab samsæri væru gjörb, til þess ab
ná lífi hans. Ábur en hann tók vib stjórninni í Washing-
ton, höfbu fjandrnenn hans reynt til ab myrba hann og á
meban á ófribnum stób, höfbu margar tilraunir verib gjörb-
ar, til þess ab fá honum í hel komib, en allt orbib ár-
angurslaust. Lincoln gaf þessu þó ekki mikinn ganm;
hann gat elski skilib í, hversvegna menn hötubu sig svo mikib.
14. d. aprílm. 1865 hafbi Lincoln lofab ab vera <
Fords leikhúsi í Washington. Menn áttu einnig von á því,
ab Grant yrbi í leikhúsinu og hlökkubu til ab sjá þá þar
bába. Lincoln var kátur um daginn; hann talabi vib konu
sína um, hve mikill munur væri á þeim degi nú og fyrir
4 árum síban (14. d. aprílm. 1861 hafbi her suburríkjanna
náb Sumter-virkinu). Seint um daginn frjettist þab, ab
Grant gæti ekki komib. Liricoln sagbi þá, ab hann vildi
helzt vera heima, en hann ætlabi þó ab fara, svo ab
fólki skyldi ekki algjörlega bregbast vonin um ab sjá þá
í leikhúsinu. þegar hann og kona hans voru komin til
sætis í leikhúsinu, kom þar ab mabur, meb brjef í hendi,
og var ritab utan á þab til Grants. Honum var svarab,
ab hann væri þar ekki, og fór hann svo á burt. þegar
libinn var fjórbungur stundar, kom annar mabur og rjetti
þjóni Lincolns miba. Hurbin, sem vissi inn ab sætum
þeim, þar sem Lincoln sat, meb vandamönnum sínum, stób
opin. Maburinn vatt sjer inn í dyrnar, og nam þar stabar.
Lincoln horfbi nibur á fólkib, sem sat í leikhúsinu, en abrir,
sem þar sátu, hórfbu á þab, sem fram fór á leiksvibinu.
Allt í einu heyrbist skotib, Skotib hafbi hæft Lincoln í
hnakkann og gengib gegnum heilann. Hann sat grafkyr,
en augun lukust aptur, og höfubub hneig nibur á brjóstib.
Allir, sem nærri sátu, stóbu upp. Mabur einn, er sat
skammt frá Lincoln, ætlabi ab ná tökum á morbingjanum,
en hinn ljet sjer ekki bylt vib verba, og stakk hann meb
liníf í handlegginn og varb þannig laus, veifabi svo hnífn-
um, stökk nibur á gólfib og hrópabi um leib: „Sic semper
(as)