Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1887, Side 50

s<5mi honnm haf&i verib sýndur í fjarlægum heimsálfum,
og helzt var útlit fyrir, a& liann mundi enn af) nýju ver&a
kjörinn forseti, þjú&veldismennirnir gátu þá ekki or&ife á
eitt sáttir, og sá varb endir á málinn, a& Garfield varB
hlutskavpaíi. Grant ták því vel, þútt hann yr&i undir, og
þaö var honum mikiö a& þakka af) Garfield ná&i kosningu.
En þaf) var hægt fyrir ab sjá, af) hann mundi ekki
framar verfia forseti. Hve mikil sem metori)agirnd hans •*
annars hefur verib, þá bar hann þafi þd mef) rá; hann
gjör&ist valdalaus borgari sem abrir menn, en Iotning og
áfidáun þjó&ar hans fylgdi honum þ<5 hvervetna. Fátækur
haf&i hann verif) hingab til; fje þab, sem hann hafbi lagt
fyrir, me&an hann var hershöfbingi og forseti, eyddist á
fer&alagi hans; þafe var opt borif) upp á þinginu, af) veita
honum heifurslaun, en náfi þó ekki fram af) ganga.
Aubmenn í Vesturheimi skutu þá saman nokkru fje, 2—
300,000 dollara og gáfu honum; börn hans höffiu fengií)
ríka giptingu; nafn hans var margra milljóna virbi, freist-
ingarnar voru því miklar, og urfu honum a& falli; hann
flæktist inn í ýms fyrirtæki, sem öll fjellu um koll í ^
mifiju kafi, og sjálfur varf) hann öreigi. Allt sem liann
átti var frá honum tekif), þar á me&al voru ýmsir dýrir
gripir, er honum höf&u verií) gefnir á ferf> hans í ö&rum
heimsálfum. Hann fára&ist þó ekki um fjármissinn. Skömmu
á&ur en hann dó, veitti þingi& honum hei&urslaun. Lík
hans var flutt til Washington, og þar var hann grafinn
me&al annara stórmenna Bandafylkjanna.
þessara tveggja manna mun lengi minnst í Banda-
fylkjunum, því a& saga eins hins minnistæ&asta tíma í ríki
þessu er a& miklu leyti einnig saga þeirra. Saga annars
þeirra er a& nokkru leyti saga hins, því a& þeir vinna
bá&ir a& því sama, hvor á sinn hátt. |>ó eru þeir ólíkir
bæ&i a& hæfilegleikum og skapferli.
Lincoln var stjórnvitringur; hann er gætinn, hugsar
mál sitt vel, hann kann þá list a& þræ&a me&alveginn,
a& fara ekki feti framar en vi& á í þa& og þa& skipti&;
en hann hefur fast mark og mi&, sem hann ávallt stefnir
a&, og færist því ávallt nær og nær. Grant var ekki
stjórnvitringur; hann ver&ur verkfæri í hendi annara manna
(46)