Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1894, Blaðsíða 36

borgari, mundi hann hafa áunnih sjer virbingu allra
nágranna sinna, hann var bæhi hreinhjartahur og skarp-
sýnn og haf&i rjetta skoöun bæ&i á sjálfum sjer og öhrum-
Náttúran gerhi sjálfri sjer sæmd, er hún ljet hann fæbast
til þess aí> taka þátt í byltingu þessari, og þetta furíiuverk
náttúrunnar var svo haglega af hendi leyst, af ef hann
heföi vantab einn af kostum sínum, mundu allir hinir hafa
komih honum a& engu haldio. Mannkostir hans voru
miklir, enda þurfti mikils vií). Hermennirnir voru fyrst
og fremst of fáir og hann þurfti mikilla peninga vife til
þess a& afla þeirra, en þa& gekk næsta ör&ugt optlega.
En auk þess voru hermennirnir iila búnir a& vopnum, og
kunnu lítt til hermennsku, öfundu&u og tortrygg&u hver
annan og áttu í sífelldum illdeilum. Ekkert var eins og
þa& átti a& vera, öllu þurfti a& kippa í li&inn. En eitt
af því Ör&ugasta var þó þa&, a& ýmsir af herforingjutn
hans voru honum átryggir, öfundu&u hann, e&a sátu á
svikrá&um vi& hann. Co n way hjet einn þessara herforingja-
Hann fjekk ólífissár í einvígi, og nota&i þá sí&ustu augna-
blik æfi sinnar til þess a& rita W. til á þessa lei&. »Jeg
finn jeg get haldi& á pennanum í nokkrar mínútur, og þeim
vil jeg verja til þess a& segja y&ur, aö jeg sje eptir því
sárlega a& hafa sagt þa& og gjört, sem y&ur var á móti
skapi. Nú þegar lífsleiö mín er á enda, ver& jeg í nafni
rjettlætisins og sannleikans a& segja y&ur innstu tilfinningar
mínar til y&ar. þjer eru& mikilmenni og ágætisma&ur.
Jeg óska þess a& ríki þessi megi lengi elska y&ur og vir&a-
þa& eru mannkostir y&ar, sem hafa frelsaö þau«.
Strax þegar W. haf&i loki& því starfi, afe frelsa ætt-
jörfe sína, lag&i hann ni&ur hervöldin; honum kom ekki
til hugar a& brjótast til valda og ver&a konungur yfir
landinu og þa& heffei hann þó a& öllum líkindum geta&.
en öll metor&agirnd var mjög fjærri skapi hans, og
þa& er líklega bezti vottur þess hvert mikilmenni hann
var. Hann fár nú heim til sín og settist a& búi sínu
a& Mount-Vernon og lif&i þar á sama hátt, sem hann
haf&i gjört á&ur en ófri&urinn háfst. En ennþá var
margt í álagi þar vestra, og allmiklar vi&sjár me&
mönnum. Ríkife vanta&i enn stjárnarskipun. Var þá
enn stefnt til þings í Phíladelphía og var W. í einu
(30)