Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1896, Blaðsíða 36

að hugsa um sinn á lýðveldi á Englandi, kvað það
lengi eigi mundi koma á dagskrá alvarlegra stjórn-
vitringa.
Eigi ofmetnaðist Bright af upphefð sinni. Er
sögukorn til um það sem dæmi þess: Hann hafði
eitt sinn komið fram á þinginu mikilli rjet.tai'hót fyrir
Indland, það var mál sem snerti heill 250 milljóna.
Eptir þingfund kom hann á kvöldsamkomu trúar-
bræðra sinna, kom þá upp hlutur hans að vera dyra-
gætir það kvöld, og settist hann þá í krókbekk og
tók móti aðkomumönnum um kvöldið. Hann var
einkar Ijúfur og lítillátur við alla, frábærlega kurteis
maður, ljet liann aldrei neinu brjeli ósvarað, hvað
margir sem ónáðuðu hann. Hann var einna ástsæl-
astur maður af öllum almenningi heima fyrir, en eigi
var hann síður vel metinn af frændunum fyrir vestan
haflð. Þurftu aliir ferðaiangar í betri röð, er komu
til Lundúna frá Norðurríkjunum, að heilsa upp á
gamla Bright. Kanadamenn voru eigi síður ve! til
hans, því stutt hafði hann þá af alefli til sjálfsstjórnar.
Hús hans í Lundúnum stóð öilum opið. Hann giptist
í annað sinn og varð barna auðið, en konu hans
ieiddist stórbæjarlíflð, og var því eigi með manni sín-
um i Lundúnum um þingtímann.
Tvennt jók Bright mest yndi í iíflnu, það var
lestur góðra skáldrita, og að leika sjer við ungbörn.
Milton var honum kærastur allra skálda og kunni
hann utanbókar, og optast vitnaði hann í rit hans og
bifliuna.
Um eitt voru allir samdóma, að Bright hefði alla
æfi sína verið hinn óeigingjarnasti og hjartahreinasti
forvígismaður alþýðunnar. Almenningur trúði engum
jafnvel og honum, hann hafði svo opt sýnt það, að
hann fylgdi engu öðru valdi en samvizku sinni,
gekkst aldrei fyrir lasti nje lofi og æðraðist aldrei.
Hann var bjartur í sjón gamli Bright1, með silfur-
litað hárið, sítt og mikið, og hvítan skeggkögur um
höfðinglegt bónda-andlit, og eigi verður bjartara yfir
öðru leiði líðandi aldar, á enskri grundu. Þ. B.
1) bright (bræt) = bjartur.
(30)