Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1899, Blaðsíða 79

sagði eitt sinn i stólnurn: »Það er til þrenns konar
dramb-.
1. Af œttgöfgi, — af því geta nókkrir yðar stært
sig. —
2. Af auðcefum — en fdir eru þeir hér..—
3. Af mannkostum — en engir þeirra eru hér«. —
* * *
Presturinn: »Hvar ætlarðu að leita þér trausts í bág-
indum þinum, drengnr minn; t. d. ef þn mistir báð'a foreldra
þína, eða þig brysti lífsviðurværi ?«
Drengurinn: »Hjá fátœkrastjórninni«.
* * *
Konan: »Þetta er óþolandi hiti; flugurnar ætla að æra
niigt.
Maðurinn: »Ég er þó biíinn að drepa yfir hundrað i
morguni.
Konan: »Þarna er eptir ]>ér að lýsa ! Þú hefir drepið
flugurnar, sem ekki bitn mig, en lætur þær lifa, semeruað
kvelja mig«.
* * *
Fjórir menn komu inn i veitingahús á Ungverjalandi.
Þjóðverjinn: »Tókuö ]>ið eftir fallegu silfurkrossmynd-
inni, sem stóð í herberginu. sem við sátnm í áðan?«
Magyarinn: »ííei! Þvi var miður, við hefðum þáget-
að stungið henni á okkur«.
Slóvakinn: »Eg sá hana, hún er hérna í vasa min-
um «.
Czeekinn: »Yið skulum vitna, að þú hafir átt myndina
lengi, ef þú vilt gefa okkur part í henni«.
■*■•*■*
Maður sagði við stúlku, sem honum leizt vel á, og hafði
sýnt ýms kærléikshót, en þótti hún stirðlynd og stygg við
sig. »Ef sumir væru við suma eins og sumir eru við-
suma, þá væru sumir. betri við suma, en sumir eru við'
surna.
* * *
»Eg .vildi að bölv, staurinn sá arna væri kominn í viti«
sagði drykkjurúturinn, þegar hann rak sig á staurinn og;
meiddi sig.
(71)