Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1899, Side 80

»Lengi ertu nógu vitlaus«, sagði lagsmaður hans, sem
lika var fulluri. Þér var nær að óska staurnum þangað,
sem þú þarft ekki að reka þig d hann aftur«.
*■*••*■
Tveir menn komu fullir úr veizlu í glaða tunglsljósi að
áliðinni nóttu, og voru að þrátta um, hvort það væri sólin
eða tunglið, sem skini á loftinu; mætti þeim þá þreyfandi
fullur karl, sem þeir vilja láta skera úr þrætunni og segja
honum, að láta sig nú fá að vita, hvort það sé tunglið eða
sólin, sem sé uppi á himninum.
»Það get ég ekki«, segir karlinn, ég er alveg ókunnug-
ur hérna i sveitinni«.
* * *
Goethe lýsir letinni svo, »að letingjanum verði ekki að
gagni þó steikt gæs fljúgi í munn hans, því hann nenni
ekki að skera hana í hita svo hann geti tuggið hana.
Þorsteinn Danielsson á Skipalóni komst þó lengra að
lýsa letinni, og líklega svo langt, að ekki verður lengra
komist.
»Hvað eegirðu i fréttum karlinn minn«, sagði Þorsteinn
við sveitunga sinn, sem kom á blaðið. »Ekki nema hann
Jón landseti þinn á N. N. dó í nótt«, svaraði komumaður.
»Nú, er hann dáinn«, segir Þorsteinn. »Já, hann var
lenqi latur, hann hefir ekki nent að anda lengur«.
Tr. G.
Fáein orð um myndirnai'.
Að framan eru 3 myndir, sem ég býst við að mönnum
þyki gaman að sjá. Þær sýna hvernig isalögin, sem hafa
svo mikla verkun á veðurlagið, hafa hagað sérmilliíslands
og Grænlands 3 mán. af árinu 1896. I apríl þekur hann
allt hafið frá Græniandi, fast að norðurströnd Islands, en i
ágústmán. er hann farinn að færast frá landinu, og minka
milli Spitsbergen og Grænlands.
Myndirnar eru svo áreiðanlegar, sem frekast er hægt að
fá frá svo norðlægum höfum, þær eru teknar eftir mynd-
um, sem veðurfræðafélagið í Khöfn hefir samið með hjálp
margra skipstjóra, sem um þessar mundir voru við selveið-
ar í þessum norðurhöfum. Tr. G.