Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1905, Síða 40

■(
Höffding hefur átt miklum vísindalegum veg að fagna
-og er hann nú að verða nafnkunnur um allan heim, enda
má hann teljast einna fremstur í flokki þeirra heimspek-
inga, er nú lifa. A siðfrœðingafundi Þjóðverja í Sviss
1896 var hann gerður að heiðursforseta þeirra og hjelt
höfuðræðuna. Skotar gerðu hann að heiðursdoktor í
lðgum fy.rir siðfræðina 1897. Frakkar sýndu honum í
fyrra þanu veg, er þeir sýna útlendingum mestan, að þeir
gerðu hann að heiðursfjelaga vísindafjelagsins (Membre
de l’Institut). I fyrra gegndi hann og með mikilli rausn
rektorstign háskólans. Og nú er hann einn hinna fáu
útvöldu meðal Evrópumanna, er Ameríkumenn hafa beðið
að koma á allsherjar vísindafund til sín t haust. Hóffding
Tar sextugur í fyrra um þetta leyti og voru honum þá
sýnd mörg vináttu- og virðmgarmerki bæði utan lands og
innan, þó að Islendingar gleymdu honum. Hann er enn
í fnllu fjöri og síungur í anda og má því enn vænta hins
mesta af þessu mikla andans valmenni.
Berlín 11. marz 1904
Ágúst Bjarnason.
Dalgas.
Seint á 18. öld, þegar hag vor Islendinga var eiuna
verst komið, lá það við að farið væri að flytja Islendinga
suður á Jótlandsheiðar. Sem betur fór varð ekkert úr
því ráði, enda var þá, og er enn, nóg hér heima fyrir af
óræktuðu landi.
Fram að síðasta mannsaldri voru heiðar þessar, sem
ná yfir iniðbik Jótlands og vesturhlutann, næsta óvistu-
legar, jörðin talin illvinnandi, hygðin mjög lítil, og af
gagnskepnum varla annað að sjá en magrar kindur á
strjálingi um lyngmóana.
Á 30—40 árum er þetta alt umskapað. Á miðju Jót-
landi vestanverðu er nú risin upp blómlegur og allfiöl-
(34)