Bræðrabandið - 01.06.1979, Blaðsíða 17

til annarar til þess að dæma hann, en engin áþreifan-
leg sönnum kom frá ákærendum hans sem gæti dæmt
hann sekan. „Og með því að Pílatus vildi gjöra
mannfjöldanum til geðs, gaf hann þeim Barrabas
lausan, og lét húðstrýkja Jesúm og framseldi hann til
krossfestingar.“ (Mark. 15, 15). Síðan fór múgurinn
með hann á aftökustaðinn.
„Krossinn, sem ætlaður hafði verið Barrabasi, var
lagður á flakandi og blóðugar herðar hans (Jesú). . .
Múgurinn sem fylgdi frelsaranum eftir sá hversu
þróttlaus og reikull gangur hans var, en enginn sýndi
nokkur merki samúðar. Fólkið hæddi hann og atyrti
af því að hann gat ekki borið hinn þunga kross.“
Desire of Ages, bls. 741, 742. „Og er þeir komu til þess
staðar, sem kallaður er Hauskúpa, krossfestu þeir
hann.“ (Lúk. 23, 33). „Af vörum frelsarans barst
hvorki kvörtun né ásökun. Ásjóna hans var stillileg og
rósöm, en stórir svitadropar hnöppuðust á enni hans.
Engar meðaumkunarfullar hendur þurrkuðu dauða-
döggina af andliti hans, ekki heyrðust heldur nein orð
samúðar né óhaggandi hollustu og tryggðar mannlegu
hjarta hans til styrktar. Meðan hermennirnir unnu
sitt hræðilega verk, bað Jesús fyrir óvinum sínum:
„Faðir, fyrirgef þeim, því að þeir vita ekki hvað þeir
gjöra.“ “ Desire of Ages, bls. 744.
„Jafnskjótt og Jesús hafði verið negldur á tréó lyftu
því sterkir menn og stungu með miklu afli niður þar
sem því hafði verið ætlaður staður. Þetta var syni
Guðs óbærilega kvalafullt.“ Desire of Ages, bls. 745.
Þegar hann sagðist vera þyrstur „gáfu þeir honum að
drekka vín beiskjuborið; og er hann hafði bragðað það,
vildi hann eigi drekka“ (Matt. 27, 34). „Skyndilega
létti myrkrinu af krossinum og með skærum tónum,
líkt og af hvellum lúðri, hrópaði Jesús: „Það er
fullkomnað!“ „Faðir, 1 þínar hendur fel ég anda
minn!“ Ljós umlukti krossinn og ásjóna frelsarans
ljómaði af dýrð eins og sólin. Síðan hneigði hann
höfuð sitt og gaf upp andann." Desire of Ages, bls. 756.
Þegar Kristur lítillækkaði sig til að taka á sig
mannlega mynd opinberaði hann hugarfar sem er
andstætt skapgerð Satans. En hann steig enn dýpra
niður á braut auðmýkingarinnar. „Er hann kom fram
að ytra hætti sem maður, lítillækkaði hann sjálfan sig
og varð hlýðinn allt fram í dauða, já fram í dauða á
krossi.“ Fil. 2, 8. Eins og æðsti presturinn lagði af sér
viðhafnarskikkju sína og þjónaði í hvítu líni venjulegs
prests, eins tók Kristur á sig þjóns mynd og bar fram
fóm, þar sem hann var sjálfur presturinn, þar sem
hann var sjálfur fómin. „Hann var særður vegna
vorra synda og kraminn vegna vorra misgjörða. Hegn-
ingin sem vér höfðum til unnið kom niður á honum.“
(Jes. 53, 5)
Kristur, þekkti í raun allt sitt líf hvað það var að vera
hataður, vera úthúðað og hafnað.
„Dauði Krists á krossinum tryggði tortímingu hans,
sem hefur vald dauðans, sem var upphafsmaður
syndarinnar. Þegar Satan verður útrýmt verður eng-
inn til að freista til ills; það mun aldrei þurfa að
endtaka friðþæginguna; og það mun ekki verða hætta
á að önnur uppreisn eigi sér stað í alheimi Guðs. . .
Fallnir menn gætu ekki átt heima í paradís Guðs án
(fórnar) lambsins sem slátrað var frá grundvöllun
heims. Eigum við þá ekki að hátt upp hefja kross
Krists.“ “ SDA Bible Commentary, Skýringar Ellen
G. White á Jóh. 3, 14-17, bls. 1132. „Gjöf Guðs, þegar
hann gaf sinn elsaða son var tjáning óskiljanlegs
kærleika. Guð gerði allt sem hægt var að gera til þess
að varðveita lögmál sitt og samt frelsa misgjörða-
manninn.“ Sama. „Okkar eina von er algjört traust á
blóði hans, sem getur til fulls frelsað þá, sem fyrir
hann ganga fram fyrir Guð. Dauði Krists á Golgata er
okkar eina von í þessum heimi, og hann mun verða
umtals- og íhugunarefni okkar í komandi heimi.“
Sama.
„Fyrir krossinn lærum við að hinn himneski faðir
okkar elskar okkur með óendanlegum og eilífum
kærleika og dregur okkur til sín með dýpri meðaumk-
un en móðir hefur með kenjóttu barni sínu. Þurfum
við að undrast að Páll segir, ,En það sé fjarri mér að
hrósa mér, nema af krossi Drottins vors Jesú Krists1?
Það er líka okkar forréttindi að hrósa okkur af krossi
Golgata, okkar forréttindi að gefa okkur sjálf algjör-
lega honum sem gaf sjálfan sig fyrir okkur. Þá
munum við, með því ljósi kærleika sem skín frá andliti
hans á okkar andlit, fara út og endurspegla það til
þeirra sem eru í myrkri.“ Sama bls. 1133.
Spurningar til umrœðu:
1) Hvaða tvo atburði táknuðu páskarnir?
2) Hvað var það sem ísraelsmenn sýndu fram á
með því að fjarlægja allt súrdeig frá heimilum
sínum meðan þeir héldu páskana hátíðlega?
3) Hvað getum við gert persónulega til þess að
halda þýðingu fótaþvottaathafnarinnar ferskri í
hjarta okkar?
4) Hvers vegna er það trygging gegn synd, að líta til
krossins?
íBRÆÐRABANDIÐ
„Kristur tók á sig það sem við verðskuldum tíl þess
að við mættum öðlast það hlutskipti sem hann
verðskuldar. Hann var sakfelldur fyrir syndir okkar,
sem hann átti engan þátt í, til þess að við mættum
verða réttlættir fyrir hans réttlæti, sem við áttum
engan þátt í. Hann þoldi þann dauða sem við höfðum
til unnið, svo að við mættum öðlast það líf sem var
hans. „Fyrir hans benjar urðum vér heilbrigðir.“ “
Desire of Ages, bls. 25. Okkar kæri frelsari, Jesús
42.árg. JÚní-Október 6.-10.tbl. 1979
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
SIGURÐUR BJARNASON
PÓsthólf 262,Reykjavík
Ótgefendur:
S.D.AÐVENTISTAR Á ÍSLANDI