Bræðrabandið - 01.06.1979, Blaðsíða 20

Spurningar til umrœðu:
1) Afhverju eru uppfyllingar Messíasarspádóm-
anna sterkustu sannanirnar fyrir því að Jesú frá
Nasaret var hinn sanni Messías?
2) Hvað af því sem hinir 120 fylgjendur Krists
gerðu í loftsalnum þegar þeir voru að undirbúa
sig fyrir vorregnið (reynslu hvítasunnunnar)
mundi eiga við okkar undirbúning undir reynslu
haustregnsins?
3) Hverjar af afleiðingum hvítasunnunnar (a) í
söfnuðinum sjálfum og (b) í heiminum gætum
við aftur átt þátt í þegar Guð mun úthella Anda
sínum í reynslu haustregnsins?
4) Af hverju finnst kristnum mönnum að hvíta-
sunnan hafi ekki verið hin algjöra uppfylling
spádómsins í Jóel 2, 28-32?
5) Hvaða settum skilyrðum verður hinn kristni að
uppfylla til þess að geta hlotið reynslu haust-
regnsins?
Hvíldardagurinn 27. október
Æðsti prestur okkar
kemur aftur sem
konungur
Eftir Neal C. Wilson
Endurkoma Krists er jafn þýðingarmikil fyrir
uppfyllingu áforms Guðs og fyrri koma hans var.
Hinir kristnu Gyðingar í hinum fyrsta söfnuði báru
lotningarfulla virðingu fyrir Musterinu og þjónustu
þess. í sumum tilvikum var þessi virðing svo ýkt að
þeir voru í vandræðum með að skilja hvernig starf
Jesú og staða kristindómsins var tengt hinni fornu
þjónustu. Hebreabréfið var skrifað til hinna kristnu
Hebrea, til að skýra þetta samband og til að benda á
hina æðri stöðu Jesú og þá staðreynd að kenningar
hans eru æðri allri mannlegri heimspeki og trúarkerfi.
Ein grein í Hebreabréfinu er sérstaklega mikilvæg.
Það bindur á óaðskiljanlega hátt meðalgöngustarf
Krists á krossinum og æðstaprests störf hans í helgi-
dómnum við endurkomu hans. Þar stendur skrifað:
„Það var því óhjákvæmilegt að þessar eftirmyndir
þeirra hluta, sem á himnum eru, yrðu hreinsaðar með
slíku, en fyrir sjálft hið himneska þurftu til að koma
betri fórnir en þessar. Því að Kristur gekk ekki inn í
helgidóm höndum gjörðan, eftirmynd hins sanna
helgidóms, heldur inn í sjálfan himininn, til þess að
hann skyldi frambera sjálfan sig margsinnis, eins og
æðsti presturinn gengur inn í hið heilaga á ári hverju
með annarlegt blóð; þar sem hann hefði þá oft orðið
að líða frá grundvöllun heims, heldur hefir hann nú
birst í eitt skifti við endi aldanna, til að afmá synd
með fórn sinni. Og eins og það liggur fyrir mönnunum
eitt sinn að deyja, en eftir það er dómurinn, þannig
mun og Kristur, eitt sinn fórnfærður til að bera syndir
margra, í annað sinn birtast án syndar, til hjálpræðis
þeim, er hans bíða.“ (Heb. 9, 23-28).
Á okkar dögum þurfum við ekki að koma með
sannanir fyrir því að fóm Jesú er æðri en jarðneskar
fórnir. Við trúum því öll. Það sem við þurfum að læra
af þessari grein er það sem hún segir okkur um starf
Jesú fyrir okkur auma syndara. Takið eftir að þessi
grein talar þrisvar sinnum „um komu“ Jesú; í fyrsta
sinn í nærveru Guðs (24. vers); í annað sinn, í þennan
heim „til að afmá synd“ (26. vers); og í þriðja sinn, „í
annað sinn,“ það er, endurkoman í skýjum himinsins
(28. vers).
Höfundurinn byrjar með starfi Jesú nú á himnum,
þá fer hann til starfs hans á jörðinni, í fortíðinni, og að
lokum, til starfs hans í framtíðinni. Við skulum gera
stutta könnun á starfi Jesú fyrir okkur, í þessari röð.
/ nœrveru Guðs
Við höfum í bænavikunni verið að ransaka starf
Krists sem æðsta prests okkar í nærveru Guðs. Þessa
þjónustu gerir hann „oss til heilla“ (24. vers). Við
erum í stöðugri þörf fyrir þjónustu hans. „Allir sem
vilja losna frá þrældómi og þjónustu Satans, og \ilja
standa undir hinum blóðuga fána ímmanúels prins
munu verða varðveittir fyrir meðalgöngu Krists.
Kristur, sem meðalgöngumaður okkar, sitjandi til
hægri handar föður sínum, hefur okkur alltaf í huga,
því að það er eins nauðsynlegt að hann varðveiti
okkur fyrir meðalgöngu sína og það að hann frelsaði
okkur með blóði sínu. Ef hann sleppir okkur andartak,
þá er Satan reiðubúinn að útrýma okkur. Þá, sem
keyptir voru með blóði hans, varðveitir hann nú með
meðalgöngu sinni.“ The SDA Bible Commentary,
Skýringar Ellen G. White á Róm. 8, 34., bls. 1078.
Það eru þrjár ómetanlega dýrmætar, andlegar
blessanir sem við getum gert tilkall til vegna meðal-
göngu Krists; sú fyrsta er, fyrirgefning synda; önnur
er, þjónusta Heilags Anda; og sú þriðja er, takmörkun
hins illa í heiminum. Það er með því að læra um
helgidóminn og þjónustu hans að eg skil betur mikil-
leik áforms himinsins fyrir mig. Það segir mér að fyrir
dauða, upprisu og meðalgöngu Jesú séu syndir mínar
fyrirgefnar og ég hatí frið við föðurinn.
Friðþægingin hefur verið gjörð og ég hefi fengið gjöf
tilreiknaðs réttlætis. Ég er sagður réttlátur af frelsara
mínum í viðurvist alheimsins. Allt þetta hefur verið
gert í Kristi einum, og ég get ekkert lagt af mörkum.
Allt sem ég get gert fyrir mitt eigið réttlæti, er að taka
á móti. Réttlætt persóna stendur í nærveru syndlauss
og syndhatandi Guðs, eins og hann hefði aldrei
syndgað. Lofið hans heilaga nafn!
Þar sem ég er þannig færóur í rétt samfélag við
Drottinn minn, þá hef ég einnig þá fullvissu og þá von
að með endurfæðingu minni muni ég vaxa og dag
hvern líkjast honum meir og meir. Fyrir Krist get ég