Dagblaðið Vísir - DV - 23.04.2005, Blaðsíða 2

2 LAUGARDAGUR 23. APRÍL 2005
Fyrst og fremst DV
Útgáfufélag:
365 - prentmiðlar
Útgefandl:
Gunnar Smári Egilsson
Ritstjórar.
Jónas Kristjánsson
og Mikael Torfason
Fréttastjóri:
Kristján Guy Burgess
DV: Skaftahlíð 24,105 Rvík, sími: 550
5000 Fax Auglýsingar: 515 7599 -
Ritstjórn: 550 5020 Fréttaskot 550
5090 Ritstjóm: ritstjorn@dv.is
Auglýsingar auglysingar@dv.is.
Setning og umbrot
365 - prentmiðlar.
Prentvinnsla: Isafoldarprentsmiðja.
Dreifing: Pósthúsið ehf.
dreifing@posthusid.is
DV áskilur sér rétt til að birta aðsent
efni blaðsins í stafrænu formi og úr
gagnabönkum án endurgjalds.
Dr. Gunni heima og að heiman
og kaþólska kirkjan f Vatlkaninu.
Þar eru misaldurshnignir gaml-
ingjar saman f klfku og telja sig
útréttara og umboðsmenn sjálfs
Guös almáttugs, sem eins og
kunnugt er er fyrirbæri
sem fjölmargir trúa að
sé til. Að sögn er Guð
æðstur alls, sannkall- I
aður allsherjarfor-
stjórí sem umleikur
allt alls staðar og sklptir
sér af öllu ef hann nennir.
Ekki hefur náðst góð Ijósmynd af
þessarí æðstu hugsanlegu veru f
heimi, eða hún komið og tjáð sig
í sjónvarpsþáttum eins og ísland .
f dag eða skrífað f blöðin. Miðaö
við hvað hún er rosaleg er skrítið
hvað hún er feimin og óframfeer-
in. Hún virðist kjósa að láta um-
boðsmenn sfna sjá um djobbið,
karíana f Vatfkaninu, Gunnar f
Krossinum og Jón Gnarr.
gjdÉmu*. rínndó
og nýr fennst efdr stutta leit Sá
er glettiö gamalmenni og glys-
gjamt eins og aðrír f Vatfkaninu.
Umboðsmenn Guös þurfe að life
skfrlffi. Þessi krafe
mun ekki hafe
verið sett fram (
I heista riti æðstu
veru,heldurtek-
in upp seinna f
einhverju flippi.
Hoppandi hress gamal-
menni í Vatfkaninu hafe verið al-
geng á skjánum út af umboðs-
mannaskiptunum. Allir f svaka
svölum hempum með háheilaga
en fríkaða hatta og allskonar
djúpspakt glingurdinglandi utan
á sér. Sprenghlægilegt að horfa á
þessa karlgarma, sérstaklega f
Ijósi þess að þeir mega ekki sofa
hjá. Kannski fá þeir einhverja fró
úr út öllu skrautinu og svo er
örugglega kikk f að sjá almúgann
falla aðfótumsér.
s mýndina um
Magdalenu systur. Það er Ijót
mynd um mannskemmandi
móral kristilegs ofstækis, ofstækis
sem er rétdætt með því að vera
komið frá æðstu veru, eða göml-
um umboðsmönnum hennar, og
því yfir alla gagnrýni hafið. Mynd-
in er þó aöallega um heimsku
almennings sem lætur ennþá
selja sér þessa dellu.
Smokkar eru æðstu veru
ekki að skapi og hvaö
þá fóstureyðingar. Skítt
með þaö þótt Afríka sé
langt leidd úr eyðni. Það
er ekki hegðun sem er
Guði þóknanleg - eða öllu heldur
umboðsmönnunum - - endar
með steikingu f vítislogum.
Þetta æpa menn sannfærðir um
eigið ágæti, nfðast á smáböm-
um og velta sér upp úr ríkidæmi
sfnu. Kannski er karlaklfkan frek-
ar ógnvekjandi en fyndin.
Leiðari
Jónas Kristjánsson
„ísuinum tilvilcum er lögreglan
mörgum dögum d eftirDV í öflun
slílcra uppiýsinga. “
Junichiro
Koizumi, for-
sætisráðherra
Japans, baðst f
gær afsökunará
ódæðisverkum
sem Japanir
frömdu í Kína í
heimsstyrjöld-
inni síðari.
fslendingar sem ættu að biðj
ft 1* »-?. ftP
Einar Vil-
hjálmsson fyrir að
stinga spjótinu i
tánna á sér þegar
Ólympiugullid var
innan seilingar.
Árni Johnsen.
Hann veit hvers
vegna.
Hrafn Gunn-
laugsson fyrir
kvikmyndina
Opinberun Hann-
esar.
Ólafur Ragnar
Grimsson fyrir ad
mæta ekki i brúð-
kaup danska rik-
isarfans.
Logi Ólafsson
fyrir að skipta
Arnóri út fyrir Eið
5 mára og klúðra
tækifæri tilað feðg-
arléku i fyrsta sinn
saman i landsliði.
Auðun Georg
Ólafsson fyrir að
láta sér detta i
hug að sækja um
stöðu fréttastjóra
Ríkisútvarpsins.
Kristján
Jóhannsson fyrir
að gera krabba-
meinssjúk börn
að féþúfu.
Pressuballsblaðamenn sameinast
Mikill hluti fjölmiðlunar á íslandi
snýst um sætt kvak við valdhafa af
ýmsu tagi, er eins konar pressu-
ballsfjölmiðlun. Fæstir reyna að fara út á
akurinn til að velta við steinum og segja
fdlki frá því, sem ekki sést í daglegu spjalli.
Hér á DV hafa verið gerðar undantekningar
á þessari reglu.
Við höfum sagt frá handrukkunum og
öðru ofbeldi, sem vex í undirheimum þjóð-
félagsins. Við höfum talað við fórnardýr og
gerendur, fengið játningar, birt nöfn og
myndir. í sumum tilvikum er lögreglan
mörgum dögum á eftir DV í öflun slíkra
upplýsinga, svo sem sjá má í viðtölum við
hanaíMogga.
Þegar DV gerir mistök á þessu sviði, leið-
réttir blaðið þau og biðst afsökunar, þar sem
það á við. Pressuballsfjölmiðlun þarf ekki að
birta leiðréttingar og aJfsakanir, af því að
hún fjallar ekki um efiú, sem menn vilja
halda leyndu, hún snýst ekki um sjálfstæðar
rannsóloúr í undirheimum landsins.
Þegar DV birtir játningar ofbeldismanna
eða fer á annan hátt fram úr öðrum fjöl-
miðlum, hefur það ekki verið umræðuefni
hjá pressuballsfjölmiðlungum.
Ef hins vegar grunur leikur á,
að ekki sé tæknilega rétt farið
með öll atriði, eru hinir ágætu
pressuballsmenn ekki lengi
að fitja upp á trýnið.
Sumir fjölmiðlungar leggja
þannig hart að sér við að afla
upplýsinga um, hver gerði
hvað, hvar og hvenær,
hvemig og hvers vegna og
hvað svo. Aðrir vakna bara,
ef þeir telja sig geta komið
höggi á rannsóknarblaða-
menn, sem eru að reyna að
vinna vinnuna sína við erf-
iðari kringumstæður en
hinir.
Við lifum í þjóðfélagi,
sem er illa búið undir
handrukkun og annað of-
beldi. Hér eru ekki lög og
reglugerðir, sem gera ráð
fyrir, að ofbeldi sé meiri háttar vandamál.
Hér er ekki veitt fé til að sinna þessu máli
betur. Hér neita dómarar fólki um vitna-
vernd fýrir manni,
sem sveiflar öxi á
skemmtistað.
Lögreglan segir
hreinlega í Mogga,
að ekki sé sjálfgef-
ið, að menn séu
handteknir um-
svifalaust, þegar
þeir hafa misþyrmt
fómarlambi á
óvenjulegan hátt.
Vafalaust er rétt, að
reglur, sem lögregl-
an fer eftir, em ekki
til þess fallnar að ná
utan um harðan
heim margra ung-
menna nú til dags.
Gott væri, ef pressu-
ballsblaðamenn sam-
einuðust um að hvetja
framkvæmdavaldið og
löggjafarvaldið, lög-
regluvaldið og dómsvaldið til að grípa tfl
harðari aðgerða gegn ofbeldi.
GJÁ HEFUR MYNDAZT milli raunvem-
leikans £ landinu og yflrmanna dóms
og laga. Hinir síðameflidu sjá ekki
þjóðfélag hryðjuverka, sem heftir risið
neðanjarðar, þar sem handrukkarar og
aðrir ofbeldismenn ganga sífellt harðar
fram í aðgerðum, er kerfið getur ekki
mætt eða vill ekki mæta. Nokkrir aðilar
em ábyrgir fyrir þessari gjá.
DÓMSMALARAÐHERRA eyðir tíman-
um í drauma um að breyta víkinga-
sveitum í hermenn, sem geti varið
þjóðina fyrir hryðjuverkamönnum frá
útlöndum og virðist þá aðallega eiga
við friðarsinna á borð við Falun Gong
og náttúmvemdarfólk á borð við
Greenpeace. Ráðuneyti hans hefur
ekki neinn viðbúnað til að mæta al-
innlendum hryðjuverkum, sem tengj-
ast einkum viðskiptum með fíkniefni.
Engin frumvörp og engar reglugerðir
Handrukkarar og
adrir ofbeldismenn
leika lausum hala.
birtast úr ráðuneytinu og auðvitað
ekkert fé.
DÓMARI í Hafnarfirði neitaði vitni
um vemd gegn axarmanni, sem gekk
berserksgang á veitingahúsi og hefur
síðan ógnað vitnum. Hvorki dómarinn
né aðrir slflcir gera sér grein fyrir, að
hér á landi em þjóðfélagshópar, þar
sem hótanir handrukkara og annarra
ofbeldismanna em teknar alvarlegar
en lög og réttur kerfisins. Þetta virðast
sumir dómarar alls ekki skilja, enda
em dómar þeirra oft aftan úr grárri
fomeskju, þegar afbrot vom annars
eðlis en núna.
LÖGREGLAN tekur lífinu með ró eins
og venjulega. Þegar DV er búið að birta
nöfn og myndir af ofbeldismönnum,
svo og viðtöl við þá, með játningum og
öllu, segir löggan í viðtölum við
Mogga: „Enginn hefur verið handtek-
inn vegna málsins" og „ekki sjálfgefið
að menn séu handteknir umsvifalaust,
þótt þeir séu grunaðir um brot“. Svo
virðist sem hugtakið „vinir lögregl-
unnar" sé farið að ná til fólks, sem
markvisst grefur undan lögum og rétti.
ALMENNINGUR í landinu er ekld sátt-
ur við aðgerðaleysi dómsmálaráð-
herra, dómara og lögreglunnar. Vax-
andi ofbeldi handrukkara og annars
imdirheimalýðs kallar á, að handhafar
valdsins í þjóðfélaginu hætti að
sætta sig við að lög og reglur
undirheimanna taki við af
lögum og reglum kerfisins.