Dagblaðið Vísir - DV - 21.05.2005, Qupperneq 39

DV Helgarblaö
LAUGARDAGUR 21.MAÍ2005 39
Tekið á vandanum
Raul stóð við orð sín og á nokkr-
um mánuðum breyttist líf Margrét-
ar. Hann hvatti hana áfram þegar
hún var að gefast upp, huggaði og
styrkti. Auk þess var hann með
hana í æfingum sex daga vikunnar.
Hann útskýrir að líkamsrækt eigi
ekki að vera kvöð, það eigi að fylgja
því gleði og ánægja að byggja upp
líkamann. Margrét bætir við að
þannig hafi hún farið að hafa gam-
an af því að mæta á stöðina, lyfta,
teygja, fara í jóga og annað sem
kom líkama hennar og sál vel.
„Raul hjálpaði mér líka að losa um
gremjuna og sársaukann, fékk mig
til að tala um það sem plagaði mig
og smátt og smátt fór hollur matur
að skipta mig öllu. Hann byrjaði á
því að láta mig halda dagbók um
matarvenjur mínar, hvað ég borð-
aði og hvenær ég væri svöng eða
leið.
Með því að halda dagbókina sá
ég svo endanlega hvað það var
ii sem kom mér til að borða
\ meira eða óhollan mat.
Hann lét mig borða oftar
yfir daginn og benti mér
x á að ég ætti aldrei að
verða svöng. Oft var
ég að því komin að
s gefast upp en hann
9 stappaði í mig stál-
» inu og sýndi mér
ajr fram á að þó ég missti
W mig í einn eða tvo daga
W væri það allt í lagi. Áður var
Æ ég gjörn á að hætta bara ef ég
' fór út af brautinni. Það stórkost-
lega var að smátt og smátt varð
þetta partur af tilverunni, alveg
eins og að vakna, sofna og fara til
vinnu. Ég varð bjartsýn og ánægð,
sjálfstraustið kom aftur og mér
fannst ég blómstra. Þetta breytti
öllu mínu lífi,“ segir Margrét þegar
hún rifjar upp þessa mánuði.
Hún segist hafa átt sér það tak-
mark að verða hraustleg, með fal-
léga skapaðan líkama. Hún neitar
að hafa séð fyrir sér horaðar fyrir-
sætur og mikið málaðar. „Nei, alls
ekki, þannig vildi ég ekki verða. Ég
sá fyrir mér stúlkuna í Nike-auglýs-
ingunni; hreysti, gleði og styrkan
líkama."
Styrkir sjálfsmyndina og
vinnur á feimninni
Margrét segist alls ekki hafa
hugsað um fegurðarsamkeppni í
þessu sambandi. Hún var í háskól-
anum í lífefnafræði og var ekki að
velta fyrir sér að taka þátt í keppni
um fegurð. „Einhver benti á mig og
ég var kölluð á fund þeirra sem sáu
um þessa keppni. í framhaldi var
mér boðin þátttaka og ég ákvað að
vera með. Ég sá þann möguleika að
vinna á feimninni og þannig gæti
ég kannski styrkt sjálfsmyndina
enn betur. Ég sé ekki eftir þeirri
ákvörðun því þessi undirbúnings-
tími hefur verið stórkostlegur.
Þetta er besti skóli sem ég hef geng-
ið í gegnum og það er frábært vega-
nesti út í lífið að taka þátt í þessum
undirbúningi. Hvernig keppnin fer
er svo stóra spurningin. Við eigum
allar sömu möguleikana, ég eins og
aðrar. Ég geri mér enga rellu út af
því hvort ég vinni eða ekki en gam-
an væri að komast f sæti, því neita
ég ekki,“ segir Margrét og brosir
feimnislega.
Hún segist hafa eignast góða
vini á þessum tíma. Til stelpnanna
eigi hún örugglega eftir að hugsa
allt sitt líf og hún efast ekki um að
vináttan sem hún hefur myndað
við þær eigi eftir að lifa. „Við höfum
lært svo mikið á þessum stutta tíma
en ég lít ekki á þetta sem einhverja
kroppasýningu, heldur gróðann
sem ég hef af þessu til framtíðar.
Hver hefði getað trúað að ég gæti
staðið frammi fyrir alþjóð á sund-
fötum án þess að blikna?
Ég hef notið þess að taka skrefið
lengra en ég þorði og vann bug á
óttanum. Þannig hef ég byggt upp
sjálfstraust og eflt öryggið. Það er
ekki hægt að tapa á að taka þátt í
svona keppni, burtséð frá viðhorf-
um til fegurðarsamkeppna al-
mennt. Ég held að fólk hugsi ekki
dæmið til enda þegar það gagnrýn-
ir og hneykslast á að ungar stúlkur
standi eins og nautgripir á sviði og
láti horfa á sig,“ segir Margrét og
bætir við að margar stúlkurnar í
keppninni hafi í byrjun átt mjög
erfitt með að standa í sviðsljósinu
en nú hái það þeim fæstum.
Skrifar bók til hjálpar um
reynslu sína
Framtíðin er óskrifað blað að
mestu en svo mikið veit Margrét að
hún ætlar að verða rithöfundur og
er þegar byrjuð að undirbúa bók.
Hana langar að skrifa bók um
hvernig hægt er að byggja upp lík-
ama og sál án átaka og hafa gaman
af því. „Já, ég er byrjuð á þessari
bók en hún á ekki aðeins að Qalla
um ánægjuna, heldur ekki síður
um þröskuldana sem verða á vegi
manns og hvernig maður fari að
því að yfirstíga þá.
í öllum bókum sem fjalla um
þetta efni er þetta gert svo einfalt.
Maður les og segir við sjálfan sig að
þetta sé ekkert mál. Annað kemur
síðan á daginn. Ég ætla að staldra
þar við og deila reynslu minni og
hvernig ég fór að þegar allt virtist í
óefni komið. í bókinni verða einnig
uppskriftir og ráðgjöf um á hverju
er best að byrja en margir byrja að
lyfta eins og brjálæðingar og ganga
þannig frá sér á fyrstu vikunum.
Það skiptir svo miklu máli að und-
irbúa sig vel og setja sér markmið
sem maður getur staðið við.
Vellíðan byggist á hollustu
Smátt og smátt er maður búinn
að gleyma öllum erfiðleikum og að
rækta líkamann jafnt sem hugann
verður eins og hver annar lífsstfli.
Maður getur ekki hugsað sér að láta
ofan í sig feitan og óhollan mat og
það verður partur af tilverunni að
leita eftir því hollasta og þykja vænt
um líkama sinn,“ segir hún hlæj-
andi enda sjálf með afar fallegan
vöxt og hraustlegt útlit.
Margrét vill leggja áherslu á að
ungar stelpur hugsi ekki til nábleik-
ra og horaðra fyrirsæta þegar þær
sjái fyrir sér hvernig þær vilji vera.
Hollustan er í fyrirrúmi og hún
drekkur hvorki né reykir, reynir að
sofa nóg og hugsa um sig. „Það eru
einmitt þessir þættir sem gefa þá
vellíðan sem maður er að leita eft-
ir,“ segir Margrét hamingjusöm og
ánægð og er hugsað til allra þeirra
stúlkna sem kunna að vera í þeim
sporum sem hún stóð í, hrædd,
feit, óörugg, með átröskun.
„Mig langar að hafa áhrif og ef
þetta viðtal verður til þess að ein-
hver stúlka þarna úti fær von og
fetar í fótspor mín er það áfangi. Ég
veit að þetta er hægt og vil að aðrar
ungar stúlkur sem þjást af minni-
máttarkennd og feimni, finnst þær
feitar og óaðlaðandi, geti risið upp
og hugsað með sér að einn daginn
geti þær kannski tekið þátt í keppni
um fegurð ef þær kæra sig um. Þá
er þetta til einhvers," segir hún
glaðiega.
Líf hennar er komið í fastar
skorður; hún veit ekki að þessum
orðum sögðum hvað morgundag-
urinn geymir. Hver veit nema hér
tali fegursta kona íslands þetta
árið? „Það væri gaman, því vill
maður ekki alltaf vinna þá keppni
sem maður tekur þátt í? Ef ekki, þá
bíður eitthvað annað. Ég veit nefni-
lega núna að það er undir mér
sjálfri komið hvernig ég spila úr
mínum spilum. Og ég þarf ekki að
kvarta undan því að vitlaust hafi
verið gefið," segir Margrét Elíza og
gengur þokkafullum skrefum út í
sólina.
bergljot&dv.is
(H’I’IIITIW:
KAPUKRIKii
27..IÚNÍ 2(MNS

MIÐASAYjA II.IA:
WWW.MIIM.IS
ÍSVjANIISIIANKA: KHINGLÚNKI OIS SMAHALIM)
IILJÓIHIIJSIf) SHLFOSSI. IIL.IOMAVAL KHrLAVIK
VVIKKIKK AKHAMÍSI OU VHSTMAIW/ŒY.IIJM
I ON/íSIML, MUSK/iIJPST/it)
I)/iOSL.!ÓS, /iKIJHHYHI Í
MID/iVEH!) KH. 4,ftOO

the systern has failed

____I sTOrí WWW.SANCTyARYRECOnDSGROUP.COMWWW.MEGADETH.COM
NÁNARI UPPLÝSINGAR Á WWW.RR.IS