Dagblaðið Vísir - DV - 01.10.2005, Síða 22

22 LAUCARDAGUR í. OKTÓBER 2005
Helgarblað DV
Þráinn Bertelsson er hvorki rammskyggn
né gæddur yfirnáttúrulegri spádóms-
gáfu þótt í nýrri sakamálasögu hans,
Valkyrjum, séu kaflar sem lýsa atburö-
um líðandi stundar næstum kórrétt. Þó
voru þessir kaflar skrifaöir löngu áöur
en atburðirnir gerðust. Sagan, sem fjall-
ar meðal annars um viðskiptaveldi
Magnúsar í Mínus, afsögn Jökuls Pét-
urssonar forsætisráðherra og eldfimt
skjal á tölvu sem menn ganga svo langt
að myrða fyrir, er þó ekki bara spenn-
andi heldur líka ferlega fyndin.
Þráinn Bertelsson „Fyrii
iitan konuna mina eru hæí
sróra ástriðán fllfíininu."
Ef ég væri gagnrýnandi
myndi ég trúlega nota
orðin æsispennandi og
leiftrandi af húmor. Ég
get ekki stillt mig um að
segja Þráni þetta. Hann
horflr svo lengi fram iyrir
sig og er svo óræður á svipinn, að
mér stendur ekki á sama.
Fannst þér hún í alvöru skemmti-
leg?
Já, ekkert smá.
Gott að heyra það. Yflrleitt leikur
það nefnilega í höndunum á mér að
skrifa. Ég hef hinsvegar aldrei átt
eins erfitt með að skrifa eins og þeg-
ar ég skrifaði þessa bók. Fyrir utan
konuna mína eru bækur stóra
ástríðan í lífi mínu. Ég var bara svo
óheppinn að á þessu ári lenti ég í
mjög löngu og erflðu þung-
lyndiskasti og á tímabili örvænti ég
um að ég gæti yfirleitt klárað þessa
bók. Með einhverjum ráðum og
Guðs hjálp tókst mér þó að pína mig
við tölvuna ákveðinn tíma á dag. Ef
það kemur á daginn að fólk verður
ánægt með bókina finnst mér það
vera mesti sigur sem ég hef unnið á
ævinni. Vegna þess að góður rithöf-
undur þarf að geta skrifað hvort sem
hann er í stuði eða ekki.
Hvernig líöur þér n úna ?
Mér líður alveg prýðilega, þakka
þér fyrir. Þrátt fyrir þunglyndisköst af
og til er lífið í raun og veru skemmti-
legt. Annars myndi mannkynið fýrir-
fara sér um leið og bamið lærir að
hnýta hnúta. En sem betur fer em
plúsarnir fleiri en mínusamir.
Er það ekki bara einhver
Pollýönn uleikur?
Hann er aiveg nauðsynlegur
þessi Pollýönnuleikur. Uppáhaldið
mitt er ævaforn íslensk Poliýanna
sem er hægt að lesa um í Þjóðsögum
Jóns Ámasonar. Gömul kona ætlaði
að fara niður úr baðstofunni til að
kveikja eld á neðri hæðinni áður en
fólk vaknaði. Einn morguninn þegar
hún var að paufast þetta í myrkrinu
datt hún niður loftsgatið og stakkst á
hausinn og háfsbrotnaði. í fallinu
heyrðist hún tauta: „Ég ætlaði ofan
hvort sem var." Þetta er rammís-
lensk amma Pollýönnu og saga sem
mér þykir vænt um.
Mitt hlutverk er hér og nú
Afhverju velur þú að skrifa saka-
málasögu um samtímann?
Mér finnst bara sakamálasögu-
formið mjög spennandi. Það er til-
tölufega ungt form, rúmega 150 ára
gamalt, og höfðar til margra les-
enda. Ef maður ætíar að nota það
með listrænum hætti gerir það gíf-
urlegar kröfur, af því að formið er
svo þröngt að sumir halda að það
rúmi ekki neitt nema morðgátu, en
auðvitað rúmar það listræna tján-
ingu eins og önnur bókmenntaform.
Helsta hætta sem góðir sakamála-
höfundar eru í er að velja sér mál
sem ekki hafa neina skírskotun utan
samtímans. Svarið er að takast á við
og fjalla um veruleika sem er
sammannlegur, skrifa um erfða-
syndirnar til dæmis. Ef manni tekst
vel upp getur maður skrifað verk
sem á hugsanlega langa lífdaga. Ég
er samt ekki að segja að ég sé að
reyna að skrifa bækur fyrir komandi
kynslóðir. Mitt Jilutverk og erindi er
hér og nú. Ég er meðlimur í þessari
íslensku fjölskyldu okkar og langar
að ná til hinna fjölskyldumeðli-
manna, segja þeim hvað ég er að
upplifa og hugsa, bæði um einstaka
atburði og lífið sjálft og fjalla um það
sem verður á vegi allra einstaklinga.
Lífsgangan liggur alltaf yfir holt og
heiðar, sléttur og dali.
Mér fannst bókin ekki síst
skemmtileg afþvíhún fjallar um at-
burði dagsins í dag. Munu komandi
kynslóðir kunna að meta hana engu
að síður?
Ég vona að bamabörnin okkar
muni upplifa hana öðruvísi. Þessi
bók fjallar meðal annars um það
hvort áhrifamenn í þjóðfélaginu geti
haft áhrif á störf lögreglunnar og
jafnvel beitt lögreglu og dómstólum
eftir eigin geðþótta. Ég vona heitt og