Freyr - 01.06.1954, Blaðsíða 10

FRE YR
178
bil sem heyskap var lokið. Hve margir vor-
uð þið?
— Mig sjálfan er nú ekki að telja nema
hálfdrætting þv: ég þoli ekki erfiðisvinnu.
En ég hafði karlmann og tvo stálpaða
stráka, annan 12 ára — hinn 15 ára og svo
hafði ég kaupakonu, sem vann að miklu
leyti við heyskapinn.
Að sjálfsögðu er þess að geta, að dagleg
fjósverk, hirðing rúmlega 30 gripa og mjalt-
ir kúnna, voru framkvæmd af sömu mönn-
um.
— Það mundi þá nema allt að því manns-
vinnu, sem til þess hlutverks hefir farið.
Setjum að það væri þín vinna. Svo er til
frádráttar heyskapnum vinna til fjósbygg-
ingarinnar, sem mundi ekki fjarri heils
manns starfi um heyskapartímann. Eftir
er þá til heyvinnunnar kvenmannsstarf og
tveggja stráka, þegar fjósverkin og bygg-
ingavinnan er dregin frá. Mundi það fjarri
lagi?
— Það er ekki auðgert að segja nákvæm-
lega, en svo eru það vélarnar og það er
þeirra aðstoð, sem mestu ræður um hey-
skapinn.
— Hve mikinn heyfeng var þá um að
ræða, eftir-----ja, segjum sem árangur
af þinni vinnu, kaupakonunnar og 12 ára
drengs? Látum þá 15 ára piltinn hafa séð
um fjósið og vinnu fullkomins karlmanns
hafa verið varið til fjósbyggingarinnar.
— Heyfengurinn held ég að hafi verið
1900—2000 hestburðir. Annars hef ég nú
ekki hestatöluna nema eftir máli í hlöðu
því að við erum löngu hættir að nota reipi
og reiðing.
En votheysturnarnir voru báðir fullir. í
þeim hafa verið, ásamt votheysgryfjunum,
um 900 hestburðir og ég hygg að þurrkaða
taðan hafi verið um 900 hestar. Hlaðan var
full og meira en það, og svo var ögn af út-
heyi.
— Og þessara 2000 hestburða var þá aflað
á réttum tveim mánuðum og til þess þurfti
vinnu umræddrar kaupakonu, tólf ára pilts
og svo þ:na, en þú segist vera bara hálf-
ur maður til starfs?
— Eitthvað nálægt þessu er það víst.
Annars hófst heyskapurinn ekki fyrir al-
vöru fyrr en undir júnímánaðarlok en hann
stóð líka til ágústloka svo það er ekki langt
frá þvi að hafa verið tveggja mánaða starf.
— Þetta mundu vera óvenjuleg afköst
við heyskap. Þess vegna hefir fréttin flogið.
En nú viljum við heyra hvernig þið höguðuð
störfum.
— Það gerðum við eins og aðrir. Veðrátt-
an var framúrskarandi hagstæð. Það hefir
svo mikið að segja. Við sláum allt með Far-
mall-vélinni. Eins og ég gat um fór um
það bil helmingur af heyinu í votheyshlöð-
urnar. Þá látum við grasið liggja í ljánni
eftir atvikum en ég hirði það alltaf í vot-
hey grasþurrt — já, jafnvel með lausu
vatni í ef svo vill verkast. Ég hef afræslu
í votheysturnunum svo að vatnið geti runn-
ið hiklaust burt ef það er í grasinu. Ljánni
safna ég saman með ýtu, Farmall-ýtu, sem
á er skrúfaður planki 8X2 þuml. að sver-
leika, og er hann á neðri röð ýtunnar en
battingur eða borð er fest á efri hluta
hennar. Nú er gengið með ýtuna á ljána og
safnað í beðjur. Slðan förum við með ýt-
una að hlið hverrar beðju og ýtum upp á
heyvagn. Hann er þannig gerður, að tvö
hjól á gúmmíbörðum eru undir trégrind.
Það er miklu auðveldara að nota tvíhjóla
en fjórhjóla vagna. Við notum venjuleg
jeppa-hjól. Grindin er um það bil 6 m á
lengd og þrír á breidd. Öxullinn er undir
miðju. Að framan á grindina er útbúið