Freyr - 15.05.1972, Blaðsíða 5

FREYR
BÚNAÐARBLAÐ
Nr. 9-10 — Maí 1972
68. órgangur
Útgefendur:
BÚNAÐARFÉLAG ÍSLANDS
STÉTTARSAMBAND BÆNDA
Útgáfustiórn:
EINAR ÓLAFSSON
HALLDÓR PÁLSSON
PÁLMI EINARSSON
Ritstjórn:
GÍSLI KRISTJÁNSSON
(ábyrgðarmaður)
ÓLI VALUR HANSSON
Heimillsfang:
PÓSTHÓLF 7080, REYKJAVÍK
BÆNDAHÖLLIN, REYKJAVÍK
Askriftarverð kr. 350 árgangurinn
Rifstjórn, innheimta, afgreiSsla og
auglýtingar:
Bœndahöllinni, Reykjavík — SímÍ 19200
PrentsmiSja Jóns Helgasonar
Reykjavík — Sími 38740
EFNI:
Velferðarmál
Búnaðarþing 1972
Á Reyðará í Lóni
Ný efni til gróðurhúsabygginga
Olíumöl
Bœkur
Graskrampi
Áburðarverð
Sauðnaut á Grœnlandi
Orðsending
Alvarlegur kartöflusjúkdómur
Upplýsingaþjónusta landbúnaðarins
Loftrœsting peningshúsa
Fituneyzlu-rannsóknir
Útlönd
Áburðarverð
Norsk Hydro
Molar
Velferðarmál
Fáum mun dyljast sem um sveitir landsins ferðast, að
þar hefur ótrúlega miklu verð áorkað á sviði rœktunar
og bygginga á undanförnum áratugum. Hvarvetna blasa
við reisulega byggð býli umvafin umfangsmikilli ræktun.
Við þessa framtakssemi og atorku íslenzkra bænda,
stingur samt nokkuð í stúf, hversu víða virðist ríkja
andvaraleysi, já jafnvel fullkominn trassaskapur, um
það að laga og fegra umhverfis hibýli og önnur mann-
virki. Það mál er samt ekki síður aðkallandi að leysa en
önnur verkefni, þótt skiljanlega sé það vart látið sitja
í fyrirrúmi fyrir meiriháttar nauðsynjaframkvæmdum.
í inngangi að bókinni „Björkum“ sem garðyrkjufröm-
uðurinn Einar Helgason skrifaði á sínum tíma, kemst
Einar m. a. svo að orði: „Þau eru mörg velferðarmál
þjóðanna, og ekki síður vor íslendinga en annara, en eitt
af þeim er þó í rauninni yfirgripsmest og þýðingarmest,
og það er þetta; að gera heimilin að ánægjulegum, vist-
legum og friðsælum griðastað fyrir heimilisfólkið“, og
á öðrum stað segir Einar: „Skilyrðin fyrir þessu verður
að leita hjá mönnunum sjálfum. Verður þá góður vilji
þyngstur á metum meðal þeirra, en œskilegt er að honum
geti verið samfara reglusemi og hirðusemi, þekking,
þrifnaður og smekkvísi“.
Þar eð vor og sumar eru í aðsigi, er ekki úr vegi að
vekja athygli bænda á þessum orðum og á mikilvœgi
þessa umhverfismáls. Það þarf ekki síður að taka það til
meðferðar en önnur umhverfisvandamál sem eru ofar-
lega á baugi.
Þrátt fyrir mikið annríki í búskap, er þess að vænta,
að sem flestir Ijái þessu menningar- og velferðarmáli
áheyrn og hefjist handa um framkvæmdir, er miða að
því að gera umhverfi heimilanna, og þar með íslenzkan
búskap, sem blómlegastan i orðsins fyllstu merkingu.
að gera myndarlegt átak í ræktunar- og fegrunarmálum
býla sinna fyrir þann tíma? Vart væri hægt að hugsa sér
öllu veglegri minnisvarða í þessu tilefni. Ó. V. H.
F R E Y R
197