Freyr - 15.07.1978, Qupperneq 42

Norrænir landbúnaðarráSherrar
þinguðu á Hvanneyri.
Fundur norrænu samvinnunefndarinnar um
landbúnaðarmál var haldinn í Bændaskól-
anum á Hvanneyri 6. júlí sl. Landbúnaðar-
ráðherrar Noregs, Svíþjóðar og íslands
sátu fundinn. Á fundinum voru, auk ráð-
herrana fulltrúar landbúnaðarráðuneyta
Norðurlanda, ásamt fulltrúum stofnana
landbúnaðarins.
Á fundinum var gerð grein fyrir stöðu
landbúnaðarins í hverju landi fyrir sig og
inn- og útflutningi búvöru. Skýrt var frá
starfsemi alþjóðastofnana, er tengjast land-
búnaði norrænu þjóðanna.
Föstudaginn 7. júlí heimsóttu fundar-
menn tvo bændur í Borgarfirði, að Varma-
læk í Andakílshreppi og Nesi í Reykholts-
dal. Voru býli bændanna skoðuð og lýstu
þeir búskap sínum.
Ekið var um Húsafell og Kaldadal og
Þingvellir skoðaðir með leiðsögn þjóð-
garðsvarðar.
Næsti fundur norrænu samvinnunefndar-
innar verður haldinn í Danmörku í janúar
1979.
•
NorSmenn vilja auka kindakjötsneysluna
hjá sér.
Norskir sauðfjárbændur hafa áhyggjur af
því að framleiðsla sauðfjárafurða sé að
verða of mikil fyrir innanlandsmarkaðinn
þar. Þeirtelja líka að markaðsmálum sínum
sé of þröngur stakkur skorinn í hagsmuna-
samningi milli ríkis og bænda, sem nefndur
hefur verið Stortingsmelding nr. 14, (Stór-
þingsályktun nr. 14) 1976, en í þeim samn-
ingi var gert ráð fyrir því, að Norðmenn séu
sjálfum sér nógir með kindakjöt og ull, en
ekkert þar fram yfir. Nú eru hins vegar
horfur á því, að meira verði framleitt en til
heimabrúks, og heimsmarkaðsverð á kinda-
kjöti nægir hvergi nærri fyrir framleiðslu-
kostnaði á kindakjöti í Noregi, svo að út-
flutningsuppbætur þyrftu þar að koma til.
Fyrir þeim er ekki gert ráð í samningnum
eins og áður sagði. Norskum fjárbændum
finnst, að þeir eigi rétt á útflutningsuppþót-
um alveg eins og mjólkurframleiðendur fá
nú uppbætur á smjör og ost. Þeir telja það
þó neyðarúrræði, sem grípa megi til á viss-
um árstímum til að létta á innanlandsmark-
aðnum.
Betri lausn telja þeir að vinna að aukinni
kindakjötsneyslu heima fyrir, og álíta, að
það sé vel framkvæmanlegt. Eftirfarandi
tafla sýnir kindakjötsneyslu á mann á ári í
nokkrum löndum:
kg á mann
Holland 0.2
Danmörk 0.4
Vestur-Þýskaland 0.6
Ítalía 1.1
Frakkland 3.6
Noregur 5.0
Bretland 8.4
írland 11.2
Grikkland 22.0
ísland 44.0
Þarna er svo mikill munur á neyslu eftir
löndum, að þarna hlýtur fleira að koma til
greina en verðlag og smekkur. Neysluvenj-
ur manna skipta þarna miklu máli og það
má hafa áhrif á þær, en það kostar dýrar
auglýsingar og mikið kynningarstarf. Það er
athyglisvert, hve miklu meira íslendingar
borða af kindakjöti en aðrir, og er þar vart
að vænta mikillar aukningar frá því, sem
nú er.
500
F R E Y R