Freyr - 01.04.1979, Blaðsíða 5

FREYR
BÚNAÐARBLAÐ
< " ,S *i<
75. árgangur
Nr. 7 apríl 1979
Útgefendur:
BÚNAÐARFÉLAGÍSLANDS
STÉTTARSAMBAND BÆNDA
Útgáfustjórn:
EINAR ÓLAFSSON
HALLDÓR PÁLSSON
ÓLI VALUR HANSSON
Ritstjóri:
JÓNASJÓNSSON
Aöstoðarritstjóri:
JÚLÍUS J. DANÍELSSON
-
Heimilisfang:
BÆNDAHÖLLIN, REYKJAVÍK
PÓSTHÓLF 7080, REYKJAVÍK
áskriftarverð kr. 5500
árgangurinn
Ritstjórn, innheimta, afgreiðsla og
augiýsingar:
Bændahöllinni, Reykjavík, simi 13200
Rfklsprentsmlðjan Gutenberg
Reykjavík — Simi 84522
EFNI:
Bstt fóðurverkun
Úr ræöu formanns
Landið og vlð
i þjónustu forvltnlnnar
Ástand og horfur f velblmálum
Vargfugll fjölgar
Frjóvguð egg flutt milli kúa
Hvernig á að bera á
Helmasmfðaður *n|óbláaari
Stöndum vörð um Stéttarsam-
bandlð
Molar
Bætt fóðurverkun
Það kann að virðast, sem verið sé að bera í bakkafullan
lækinn að hefja hér enn tal um vandamál landbúnaðarins
vegna of mikillar framleiðslu, miðað við það sem fólkið í
landinu vill borða, og það í útlöndum vill kaupa af okkar
ágætu vörum.
En miðað við það að ekki verði farið að ráðum þeirra sem
endilega vilja nota þessa (stundar) erfiðleika til að koma
fram sínum háleitu hugsjónum um að fækka bændum,
hlýtur sú spurning að vakna, sem mest brennur á hugum
manna, hvernig sé hægt að koma því til leiðar að bændur
og þeirsem vinna við bústörfin fái sem allra mest í sinn hlut
af því sem fæst fyrir framleiðsluna?
•
Til að skýra þetta takmark nánar, er rétt að gera sér það
alveg Ijóst, að eins og markaðsástandið er, má líta á það
sem nánast fasta stærð, hvað hægt er að fá fyrir heildarf-
ramleiðsluna af kjöti og mjólk. Aukist framleiðsla þessarra
vara, eykst ekki að sama skapi það sem fæst samanlagt
fyrir framleiðsluna og jafnvel ekkert það, sem kemur í hlut
bændanna.
Af þessu ætti það að vera Ijóst, að það er um að gera að
láta sem minnst af þessum fjármunum ganga til að greiða
fyrir erlend og innlend aðföng. Þegar svona stendur á, er
það óráð að auka mikið fjárfestingu í landbúnaði, kaupa
t.d. nýjar og dýrar vélar. Þó að þær auki afköstin, fæst í
reynd lítið fyrir þau auknu afköst til að borga niður þessi
tæki. Sömu ályktun er hægt að draga af notkun á innfluttu
kjarnfóðri allt umfram það, sem er allra brýnast til að halda
uppi eðlilegum afurðum. Öll kjarnfóðurnotkun umfram
þetta'leiðir því beinlínis til þess að íslenskir bændurgreiða
erlendum bændum, þeim sem kornið rækta, samsvarandi
hlut af launum sínum. í beinu framhaldi af þessu leiðir svo
það, að því betur, sem tekst til með fóðurverkunina, því
betra sem innlenda fóðrið er, því minna þarf að kaupa að
og þeim mun stærri hluti af afurðaverðinu kemurtil bænd-
anna sjálfra.
Er þá komið að því, að bætt fóðurverkun getur orðið
verulega mikilvægur þáttur í lausn á vandamálum land-
búnaðarins. Rökrétt erað segja um heimaaflaðafóðrið nú:
— heldur minna og betra, — en meira og lélegra að
gæðum. Heldur á að slá fyrr, þó að það gefi minna magn en
að draga slátt til að fá meira, en lakara fóður. Það borgar
sig að sýna natni við heyrverkunina til að fá betra fóður, þó
FREYR
195