Freyr - 01.01.1980, Blaðsíða 32
hvernig einnig þeir, margir hverjir, geta orðið
aðnjótandi þess gleðigjafa, sem góður og
ódýr tæmibúnaður við mykjuhúsið er.
Ég hef það nefnilega á tilfinningunni, að
tæming mykjunnar undan kúm á meðal kúa-
búi sé víða eitt af meiri háttar vandamálum
búsins. Menn eru ýmist með venjuleg
ámoksturstæki, ellegar þá vélknúnar sugur,
dælur eða snigla. Sumum gengur vel, öðrum
illa og margir eru í stökustu vandræðum.
Það er þess vegna aldeilis stórfurðulegt,
hve fáir (ég held þeir séu fáir) hafa í upphafi
eða eftir á, eins og ég, komið fyrir lokubúnaði
við botn hússins, þar sem dreifari getur
bakkað undir, og látið svo þyngdarlögmálið
um að fylla hann fljótt og vel. Stofnkostn-
aðurinn er lítill, reksturskostnaður núll.
Til þess að vera nú alveg heiðarlegur, þá er
best, að ég segi það, að hér í minni sveit eru
þetta engin ný sannindi, því einir 4—5
bændur hafa svona búnað og létu setja
hann, þegar haughúsin voru byggð. Það er
auðvitað langbest, þá er lokan sett í botn
hússins og bakkað undir. Hjá öllum þessum
mönnum er landslagið þannig, að auðvelt
var að fá þann hæðarmun, sem til þarf.
En nú er ég búinn að sjá það, að það þarf
enga sérstaka aðstöðu til þess, að þetta sé
unnt. Það gerir ekkert til, þótt tröðin halli
dálítið að húsinu, og það dugar líka vel að
hafa lokuna neðst á veggnum. Bolta bara
lokuna í vegginn og brjóta svo með múrbrjót
gat inn að mykjunni. (Best að húsið sé þá
tómt).
Þetta er þá hið nýja fagnaðarerindi, sem ég
boða bændum þessa kalda lands, og ég segi
það enn og aftur, að ég er alveg undrandi á,
hve fáir hafa séð Ijósið, bændur, og — ég
held ég megi fullyrða það — þeir sömuleiðis,
sem fást við að leiðbeina bændum um hag-
kvæmni í byggingum sínum.
H.
Bretar færðu Kínverjum að gjöf
náfrænda holdanautanna í Hrísey.
Galloway-naut, sem varnotað í Hrísey, bæði í
fyrra og eins núna í vetur, heitirGrange Con-
venanter. Það er frá James Biggar Chappel-
ton, Castle-Douglas. Nokkrir kálfar undan
þessu nauti eru fæddir í Hrísey.
Nautið, sem alþýðulýðveldinu í Kína var
gefið, þegar Húa-Kúó-Feng var í Bretlandi
fyrir skömmu, og flutt verður til Kína næsta
vor, er sonarsonur Grange Convenanter. Án
alls efa hefur hið besta verið valið til þess að
senda til Kína, sem sýnir, að við höfum líka
valið það besta til að flytja til landsins.
Umhverfisvernd, landnýting og
skipulag byggða.
Á undanförnum árum hafa átt sérstað miklar
umræður á Norðurlöndunum um umhverfis-
vernd og skipulag landnýtingar, þannig að
ekki sé um of gengið á land, sem vel er fallið
til landbúnaðar og það lagt undir vegi og
önnur mannvirki. Þessar umræður hafa
ennfremur beinst að því að viðhalda byggð í
afskekktari byggðarlögum. Á vegum Nor-
rænu bændasamtakanna hefur þetta efni oft
verið rætt og haldnirfundir, sem um það hafa
fjallað sérstaklega. Nú fyrir skömmu var
haldin ráðstefna á vegum ráðherranefndar
Norðurlandaráðs á Helsingjaeyri í Danmörku
um skipulagningu byggða og landnýtingu.
Þátttakendur í ráðstefnunni voru náttúru-
fræðingarog landslagsskipuleggjendur. Frá
íslandi mættu Agnar Ingólfsson, prófessor
og Ingvi Þorsteinsson, magister en sá síðar-
nefndi flutti erindi á ráðstefnunni, sem hann
nefndi „Gróðurkort sem grundvöllur að
skipulagðri landnýtingu í landbúnaði“.
Erindi Ingva vakti mikla athygli, og hann
var beðinn um að flytja erindi um sama efni
við tvo háskóla á Norðurlöndum. Niðurstaða
ráðstefnunnar var sú, að unnið verði að
söfnun gagna á öllum Norðurlöndunum um
nýtingu lands, og hvernig megi koma í veg
fyrir skaðleg áhrif á umhverfið.
J
20
FREYR