Freyr - 01.05.2001, Blaðsíða 30

Kjósarsýsla
Fremur takmörkuð
þátttaka var í sýninga-
haldi, sýndir samtals 22
hrútar en af þeim voru
níu hjá fjáreigendum í
Reykjavík og þeir auk
þess flestir eldri hrútar,
en 9 af 22 sýndum hrút-
um voru eldri en vetur-
gamlir. Þeir 13 vetur-
gömlu hrútar sem dæmd-
ir voru fengu allir I. verð-
launa viðurkenningu og
voru þeir 79,6 kg að
þyngd að jafnaði.
Á sameiginlegri sýn-
ingu fyrir Kjós og Mos-
fellssveit stóð efstur Kiði
frá Kiðafelli en hann er í
eigu Andrésar Olafssonar
á Hrísbrú. Þessi hrútur er
afar lágfættur með mjög
holdugan aftuipart. Næst-
ir í röð völdust Klaufi í
Miðdal sem hefur áber-
andi góð bakhold og
Kollur á Kiðafelli sem er
frá Heiðarbæ I í Þing-
vallasveit. Kollur er
hreinhvítur og jafnlaxinn
hrútur.
Borgarfjarðarsýsla
Talsvert færri hrútar
voru sýndir en árið áður
eða 84 samtals og af þeim
voru 9 eldri en vetur-
gamlir. Veturgömlu hrút-
arnir voru hins vegar
vænni en árið áður eða
81,1 kg að meðaltali.
Þetta var góður hópur því
að 69 þeirra (92%) fengu
I. verðlaun og hinir allir
II. verðlaun.
Af hrútum sunnan
Skarðsheiðar dæmdist
bestur Baugur á Ferstiklu
undan Mola 93-986, hann
er þroskamikill með góð-
an frampart og læra-
sterkur.
í Skorradalshreppi
voru hæst dæmdu hrút-
arnir á Vatnsenda. Fyrst-
an ber að nefna Pjakk
Hnoðrason Hnoðrasonar
(95-801) sem hefur
feikna góða holdfyll-
ingu á mölum og í
lærum. Ljóri Ljórason
(95-828) á Vatnsenda er
frá Kópareykjum, hann
hefur umfram annað góð
malahold, hörð og góð
bakhold ásarnt lítilli
fitu. Skrekkur Sekksson
(97-836) er síðan jafn-
vaxinn og álitlegur hrút-
ur.
í Borgarfjarðarsveit
voru hrútar ýmist skoðað-
ir á sameiginlegum sýn-
ingum eða heima á bæj-
um. Á sýningu í Reyk-
holtsdal var hæst dæmdur
Bjartur frá Skáney en
hann var jafnframt hæst
dæmdi hrúturinn í Borg-
arfjarðarhéraði og fimmti
í röð hrúta á Vesturlandi,
faðir hans er Skorri 95-
269. Bjartur er lágfættur
holdahnaus með góðar
útlögur og holdgróinn
afturpart. Sama á við um
Greifa 99-135 og Dindil
99-136 frá Kópareykjum
en þeir voru með lakari
ull. Greifi er undan
Glaum Bútssyni (93-982)
en Dindill er Molason
(93-986).
Hrútamir á fjárræktar-
búinu á Hesti komu mjög
vel fyrir og voru jafnbetri
einstaklingar en þar hafa
áður verið. Sekkssynimir
Stjóri 99-064, sem er
svartur, og Heggur 99-
065 eru báðir mjög öflug-
ir og vel gerðir hrútar.
Blómi 99-070 er lágfætt-
astur hrútanna og saman-
rekinn holdahnaus, en
hann er sonur Nála 98-
057. Kobbi 99-071 er
mjög þroskamikill og
glæsilegur hrútur en ekki
alveg jafn sterkur í læmm
og þeir sem eru áður
nefndir, en hins vegar ull-
arbetri. Hann er sonur
Dags 98-059.
Mýrasýsla
Sýningaþátttaka var
aðeins lítið brot þess sem
verið hafði haustið áður.
Samtals kom til dóms 41
hrútur í sýslunni og voru
fjórir þeirra eldri en vet-
urgamlir. Veturgömlu
hrútarnir voru heldur létt-
ari en haustið áður eða
80,8 kg að jafnaði en
flokkuðust ágætlega því
að allir utan tveir þeirra
fengi I. verðlaun (95%).
Bestir dæmdust Þór 99-
070 frá Mel, sem er ákaf-
lega jafn að allri gerð og
hrútur frá Lundum nr. 99-
301 sem er útlögumikill
og ágætur að holdfyll-
ingu í mölum og lærum,
þessi hrútur er frá Þor-
bergsstöðum í Dalasýslu.
Snæfellsnes
Fjöldi hrúta sem kom
til dóms á Snæfellsnesi
var talsvert innan við
helmingur þess sem var
haustið áður. Samtals
voru sýndir 106 hrútar
haustið 2000 og voru 7 af
þeim eldri en veturgaml-
ir. Veturgömlu hrútamir
voru ákaflega vænir, eða
84,1 kg að meðaltali, (eða
vænni en hrútar á þessu
svæði hafa nokkm sinni
áður verið). Veturgömlu
hrútarnir voru vel valdir
því að allir nema fjórir
þeirra fengu I. verðlaun
og þessir fjórir allir II.
verðlaun.
Að vanda var stærsta
sýningin á Vesturlandi í
Kolbeinsstaðahreppi.
Efstur þar í röðun skipað-
ist Hringur 99-550 frá
Tröð, en hann er gríðar
þroskamikill, jafnholda
og samræmisgóður,
Hringur er undan Bakka
98-552 Galsasyni (93-
963), næstur honum stóð
Pinni 99-563 í Hrauns-
múla en hann er frá Stað-
arhrauni undan Lurk.
Pinni er fremur smágerð-
Tyson 99-506, Syðri-Haukatungu, Kolbeinsstaðahreppi.
(Ljósm. Lárus G. Birgisson).
30 - FR€VR 6-7/2001