Freyr - 01.08.2003, Blaðsíða 17

Mynd 8. Vegagerð. Hér er verið að
ryöja skógarveg gegnum hvítgreini-
teig í Eyjótfsstaðaskógi á Fljótsdals-
héraði. Miklu máli skiptir að ýtunni
sé beitt varlega svo að rætur
trjánna skerðist sem minnst, en hjá
grenitegundum eru meginstoðræt-
urnar í efstu 20 cm jarðvegsins.
Helst á að vera búið að grófryðja
vegina áðuren plantað er, a.m.k. á
að vera búið að ákveða hvar þeir
liggja. Mynd S.BI. 2003.
Mynd 9. Baldur Jónsson fellir birki-
tré með fyrstu keðjusöginni sem
kom í Hallormsstað 1966. Þetta var
norsk JoBu Starlett 12 kg þung. Al-
gjör bylting í skógarhögginu hér,
eins og alls staðar. Þá var farið að
afkvista með þeim og öxin lögð á
hilluna. Afköstin jukust mikið og
vinna varð léttari. Nú eru keðjusag-
irnar um 5 kg á þyngd. En til gam-
ans má geta að kanadískar keðju-
sagir, sem greinarhöfundur vann
með 1947 og 1948, voru 17-18 kg á
þyngd! Það var erfitt að rogast með
þær i hné- til klofdjúpum snjó!
Mynd S.BI. 1966.
Vélvæðing hefst
Myndir 7-14
Mynd 7. Norðmaðurinn Svein Pett-
ersen með fyrstu kjarrsögina í Hall-
ormsstaðaskógi, sem keypt var
1963. Kjarrsögin leysti af hólmi við-
arklippurnar, sem notaðar voru til
þess að klippa grönn tré (allt að 7-8
cm í þvermál) i sundur og þaðan af
grennri teinung. Kofoed-Hansen,
skógræktarstjóri, lét danska járn-
smiðju smiða sérstaka gerð af við-
arklippum, sem í nær 40 ár voru
helsta verkfærið, sem notað var við
skógarhögg hjá Skógrækt ríkisins
eða þar til kjarrsagirnar komu. Þetta
var afbragðsverkfæri. Greinarhöf-
undur notaði þær aðallega sumurin
1952 og 1953, þegar hann varað
ryðja brautir í Hallormsstaðaskógi
og var hægt að afkasta ótrúlega
miklu, þegar menn voru orðnir æfð-
ir. Mynd: S.BI. 1963.
Freyr 6/2003 - 17 |